تلفن در تهران

در سال ۱۲۶۴ هـ.ش مصادف با ۱۸۸۶ برای اولین‌بار در تهران، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاه عبدالعظیم حسنی به طول ۷/۸ کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه‌آهن ری را داشت ،کشیده …

در سال ۱۲۶۴ هـ.ش مصادف با ۱۸۸۶ برای اولین‌بار در تهران، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاه عبدالعظیم حسنی به طول ۷/۸ کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه‌آهن ری را داشت ،کشیده شد. پس از آن بین کامرانیه (شمیران) و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بین مقر ییلاقی شاه قاجار (سلطنت‌آباد) و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد.

در سال ۱۳۰۲ هـ.ش قراردادی برای احداث خطوط تلفنی زیرزمینی با شرکت زیمنس و هالسکه منعقد شد و سه سال بعد در آبان‌ماه ۱۳۰۵ هـ.ش تلفن خودکار جدید روی دو هزار و ۳۰۰ رشته کابل در مرکز اکباتان آماده بهره‌برداری شد. در سال ۱۳۰۸ شرکت تلفن زیر نظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و به نام وزارت پست و تلگراف و تلفن در سال ۱۳۱۳ هـ.ش شرکت سهامی تلفن از ادغام تمامی شرکت‌های تلفن ایجاد شد. مرکز تلفن اکباتان در سال ۱۳۱۶ هـ.ش به شش هزار شماره تلفن رسید و دو سال بعد بهره‌برداری شد و در سال ۱۳۲۷ به ۱۳ هزار شماره توسعه یافت. خطوط تلفن جدید نیز پس از شهریورماه ۱۳۲۰ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و ارتباط تلفنی بین تهران و سایر شهرها گسترش یافت و مراکز تلفنی تهران یکی پس از دیگری تاسیس شد.

تاریخچه انتشار تمبر در تهران

استفاده از تمبر پستی به مفهوم و معنای امروزی برای نخستین بار در سال ۱۸۴۰ میلادی در کشور انگلستان معمول شد و سپس در کشورهای دیگر رواج یافت.

ناصرالدین شاه در مراجعت از سفر اروپا به فکر افتاد برای پست ایران تمبر تهیه کند، به این منظور در سال ۱۲۴۴ شمسی هیاتی از تهران رهسپار پاریس شدند تا جهت تهیه تمبر و چاپ آن مطالعه و با وزارت پست و تلگراف فرانسه وارد مذاکره شوند. با ورود این هیات به پاریس، شخصی به نام ریستر که از مقصود هیات اعزامی اطلاع پیدا کرده بود کلیشه‌هایی برای تمبر تهیه و نمونه‌هایی هم چاپ و به نظر هیات مربوطه رسانید.

شکل این نمونه عبارت بود از شیری خوابیده که خورشیدی از پشت آن پیداست. این نقش در یک بیضی قرار دارد و در زیر بیضی و در قاب دور نقش تمبر حروف اول نام ریستر وارونه دیده می‌شود. ریستر پس از گذشت شش ماه و عدم دریافت جواب مستقیما با تهران وارد مکاتبه شد و نامه‌ای به مقام‌های پست نوشت ولی دولت ایران ضمن نامه تندی شدیدا به عمل چاپ تمبر بدون اجازه دولت ایران اعتراض و نمونه‌ها به او برگشت داده شد.هیات اعزامی ایرانی مقیم پاریس نمونه دیگر را که شخصی به نام آلبرت بار تهیه کرده بود برای تصویب با خود به ایران آورد. نقش این تمبر عبارت بود از نشان رسمی دولت ایران (شیر و خورشید) که درون دایره‌ای قرار دارد. دور شیر و خورشید را زنجیره‌ای با ۸۶ دانه مروارید مانند احاطه شده و بهای هر تمبر به عدد فارسی در دوایری که چهار گوشه تمبر قرار گرفته هک شده بود.

تمامی تمبرهای اولیه شیر و خورشیدی ایران در زمان ناصرالدین شاه از روی این کلیشه‌‌ها چاپ شدند که در سال ۱۲۴۹ شمسی و تا دو سال بعد، این تمبر به عنوان نخستین تمبر رسمی ایران به جریان گذاشته شد.این تمبر نیز بعدها به دفعات متعدد تجدید چاپ شد و سال‌ها استفاده از آن در پست ایران رواج داشت که به تمبرهای باقری معروف بود وجه تسمیه آن به درستی مشخص نیست و در شهرهای تهران، تبریز، زنجان، قزوین و رشت مورد مصرف قرار داشت. سپس مدتی تمبرها تماما در تهران به وسیله شخصی به نام مک‌ لاکان چاپ شدند و قیمت تمبرهای اولیه از دو شاهی شروع می‌شد تا هشت شاهی.