تلاش

پول هایش را خیلی خیلی با دقت جمع کرد . از تمامی چیزهایی که می توانست در طول یک سال خریداری بکند، چشم پوشی کرد. حتی یک کتاب هم نخرید. فقط وقتی کتابی را می دید با دقت انتشاراتش را یادداشت …

پول هایش را خیلی خیلی با دقت جمع کرد . از تمامی چیزهایی که می توانست در طول یک سال خریداری بکند، چشم پوشی کرد. حتی یک کتاب هم نخرید. فقط وقتی کتابی را می دید با دقت انتشاراتش را یادداشت می کرد تا بعدا در نمایشگاه کتاب آن را خریداری بکند .

واقعا کار سختی بود هرچی پول هفتگی گرفت جمع می کرد و سریعا به حساب بانکی اش می ریخت تا مبادا بیهوده خرج شود. کار و تلاش برای او سخت و دشوار نبود چرا که او یک هدف مهم داشت و آن هدف مهم خریدن کتاب و خواندن آن بود. آخر سر روز موعود برای او فرا رسید . روز رفتن به نمایشگاه بین المللی کتاب. خیلی هیجان زده بود.

او می خواست تمامی لحظات یکساله اش را یک جا در آن جا خرج کند. وقتی وارد نمایشگاه شد از ذوق نمی دانست چه کار بکند ، به همه غرفه ها و به همه انتشاراتی که نام آنها را یاداشت کرده و یا شنیده بود سر زد ولی در آخر هم پولش کم شد و مجبور شد به خیلی از انتشارات دیگر سر نزند. وقتی همه کتابهایش را در دست گرفت نزدیک بود بیفتند. آن قدر کتابها سنگین بود که وقتی به خانه رسید تمامی کتابها را از بالا روی زمین ریخت چرا که دستهایش از شدت وزن آنها خونی شده بود ولی باز هم برایش مهم نبود ، آخر او یک هدف مهم داشت و آن استفاده از کتابهایی بود که همگی در کنارش قرار داشتند.

فرصت نکرد همه را بخواند چون خیلی زیاد بودند و روزهای امتحان هم کم کم شروع می شدند . پس همه کتابهایش را یکجا جمع کرده با خود قول داد تا بعد از خرداد، در تابستان همه آن ها را بخواند و نکات مهم را یاداشت کند. روزهای امتحان هم با همه اضطرابش تمام شد. یک معدل خوب نتیجه زحمات شبانه روزی اش شد ولی فقط یک نمره برای زحمات او اصلا کافی نبود. بعد از امتحانات متوجه شد که چشمش نسبت به دفعات قبلی خیلی ضعیف تر شده است.

خیلی خیلی ضعیف شده بود . دکتر ازعلت این امر از او پرسید- ولی او جوابی نداشت که بدهد فقط آرام گریه کرد. دکتر یکی از آن دلایل را خواندن کتاب به صورت افراطی و زیاد دانست و او را از خواندن کتاب به صورت زیاد باز داشت. او با خود فکری کرد که همه چیز را از دست داده است. حتی هدفش را نیز از دست داده بود. وقتی آن شب به خانه رسید با حسرت به کتابهایش در گوشه اتاق نگاه کرد و به تمامی امید های از بین رفته اش فکر کرد.

او حتی دیگر نیم توانست گریه کند.

نویسنده: راحیل فرمهینی