پروپلاست ماده شگفتی‌آور برای پوشانیدن بافت‌های بدن (پیوند قلب)

کوک استدلال می‌کند که کامپیوتری که به دستگاه مافوق صورت وصل شده به سرعت می‌تواند انعکاسات صوتی را با محاسبه غلظت بافت مخصوص که صدا به آن برخورد کرده انجام دهد. کامپیوتر انعکاسات …

کوک استدلال می‌کند که کامپیوتری که به دستگاه مافوق صورت وصل شده به سرعت می‌تواند انعکاسات صوتی را با محاسبه غلظت بافت مخصوص که صدا به آن برخورد کرده انجام دهد. کامپیوتر انعکاسات صوتی را تجزیه و تحلیل کرده و تداخل عمل امواج صتی را با بافت از نظر مقدار، اندازه‌گیری می‌نماید. این کارها به کمک کامپیوتر الحاقی انجام می‌پذیرد.

چارلز هومسی، مهندس شیمی، در اصلاح فرآورده تفلون در ۱۹۶۲ شرکت داشت. روزها که چارلز هومسی از پنجره کارگاه خود به بیرون نگاه می‌کرد، کودکان معمولی را که در بیمارستان رفت و آمد می‌کردند مشاهده می‌نمود. ولی روزهای تعطیل هفته را در بیمارستان با جراحان کار کرد تا بتواند طرز انتقال تکنولوژی پلاستیک را در پیوند جراحی فراگیرد و سعی نمود که دانش و تجربیات خود را برای رهائی این معلولین کوچولو به کار بندد. بیست سال بعد که چارلز هومسی سرپرست آزمایشگاه تحقیقی پیرامون پروتز در بیمارستان متودیست هوستون شده بود، پس از ۸ سال آزمایش و تحقیق، سرانجام به هدف غائی خود نایل گردید و ماده ترکیبی که ساخت، به او امکان داد تا آن را برای بدن انسان به کار گیرد و عمل پیوند این مواد مصنوعی را در مفاصلی که معیوب و ناتوان بیمار بود یا در اثر تصادف دچار آسیب شده بودند به مرحله عمل در آورد. ماده‌ای که در اتصال استخوانی به نام باند استخوان به کار می‌رود.

ماده هومسی را پروپلاست نامیدند. ماده‌ای است قوی، بسیار متخلخل و از ماده فیبری مرکب از تفلون و گرافیت تشکیل یافته است. پروپلاست را می‌توان پوششی روی پیوند فلزی در استخوان به‌کار گیرد که به‌جای مفصل معیوب کارکند. یا قسمتی از مفصل را که توان کار ندارد تقویت نماید. بافت‌های بدن می‌توانند جزء و جزء در داخل آن و روی آن به رشد خود ادامه دهند و به‌طور مستحکمی، این پیوند به استخوان منکی گردد. ژیش از کشف پروپلاست در سال ۱۹۷۸ برای پیوند مفصل، از سیمان اکریلیک استفاده می‌کردند که تقریباً در یک سوم بیماران جوان در آمریکا و انگلیس رو به فساد و انهدام می‌گرائید، به‌طوری که جراحی‌های دیگری را ایجاب می‌کرد. در هر صورت پروپلاست فاسد می‌شود و از پای در نمی‌آید و تاکنون دیده نشده که منهدم گردد. به‌علاوه دو خاصیت جالب دارد: ۱) از نظر شیمیائی واکنش نشان نمی‌دهد. بدین معنی که مکانیزم دفاعی بدن، پروپلاست به‌عنوان یک جسم خارجی به‌شمار نمی‌آید و بر روی پیوند فلزی که پروپلاست آن را پوشانده غشاء حایل دفاعی معمولی ایجاد نخواهد شد. پیش از کشف پروپلاست، این فرآیند کاملاً سالم بدن، برای بیماران زیاد متصل گردند. ۲) پروپلاست نرم و قابل انعطاف است، مهمتر آنکه پس از پیوند قابل انعطاف باقی می‌ماند. موقعی که بافت‌های محیطی و اطراف دو لا شده یا کشش پیدا کنند یا خم گردند، پروپلاست به جای آنکه پاره شود یا سست گردد از این تغییرات متابعت خواهد کرد و این خطر دیگری بود که در روش قبلی با سیمان اکریلیک مشاهده می‌شد. جالب آنکه از آن پس جراحان با پیشنهادها در موارد تازه دیگر، هومسی را احاطه کردند. قبل از همه، جراحان پلاستیک که مزایای این روش را دریافتند، در تصادفی که چهره مصدوم کاملاً از قواره افتاده بود با پروپلاست توانستند عمل پلاستیک و بازسازی صورت او را با موفقیت انجام دهند و ناقص استخوانی فک و چهره او را با پروپلاست توانستند عمل پلاستیک و بازسازی صورت او را با موفقیت انجام دهند و نواقص استخوانی فک و چهره او را با پروپلاست برطرف سازند. پیش از کشف پروپلاست، بازسازی جراحی استخوان‌های چهره را از قطعاتی از بافت استخوان خود بیمار که معمولاً از استخوان دنده‌ها بود انجام می‌دادند. علاوه بر جراحی پلاستیک، جراحان گوش توانستند این ماده را در استخوان‌های گوش میانی پیوند دهند. پیش از این برای استخوان‌هائی که معیوب بودند و موجب کری بیمار می‌گردید، برای اعاده شنوائی او، از ماده جانشین که پلاستیک بود استفاده می‌کردند، ولی پیوند پلاستیک در استخوان‌های گوش میانی، ممکن است بعداً درجای خود سست و به اصطلاح هرز گردد.