دینو زوف و هوگو سانچز

دینوزوف یکی از ۵ دروازه بان برتر تاریخ فوتبال جهان, در سال ۱۹۴۲ به دنیا آمد فوتبال حرفه ای را از ۱۹ سالگی با ایستادن درون دروازه باشگاه اودینزه آغاز کرد و پس از چند فصل حضور در مانتووا در سال ۱۹۶۷ به باشگاه ناپولی پیوست

● دینو زوف

▪ تولد:

۲۸ فوریه ۱۹۴۲

▪ محل تولد:

ماریانودل فریولی - ایتالیا

▪ باشگاه ها:

۱) اودینزه،

۲) مانتووا،

۳) ناپولی

۴) یوونتوس

▪ افتخارات:

قهرمان جام جهانی ،۱۹۸۲ قهرمان جام ملت های اروپا ،۱۹۶۸ قهرمان جام یوفا ۱۹۷۷ ۶، عنوان قهرمانی در لیگ ایتالیا با یوونتوس و ۲ عنوان قهرمانی جام حذفی با این تیم

▪ تیم ملی ایتالیا:

۱۱۲ بازی

▪ حضور در جام جهانی:

۳ دوره (۱۹۷۴ ، ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲) - ۱۷ بازی

دینوزوف یکی از ۵ دروازه بان برتر تاریخ فوتبال جهان، در سال ۱۹۴۲ به دنیا آمد. فوتبال حرفه ای را از ۱۹ سالگی با ایستادن درون دروازه باشگاه اودینزه آغاز کرد و پس از چند فصل حضور در مانتووا در سال ۱۹۶۷ به باشگاه ناپولی پیوست. زوف برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ به تیم ملی ایتالیا دعوت شد و در همین سال همراه این تیم به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا رسید. او در ۱۴۳ دیدار در سری A درون درون دروازه ناپولی ایستاد و در سال ۱۹۷۲ عازم یوونتوس شد و تا سال ۱۹۸۳ در این تیم بازی کرد (۳۳۰ بازی). او موفق شد در حد فاصل سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ طی ۱۲ بازی ملی به مدت ۱۱۴۲ دقیقه دروازه اش را بسته نگه دارد. زوف به همراه یوونتوس ۶ بار فاتح اسکودتو شد و جام یوفا را در سال ۱۹۷۷ فتح کرد. او در ۳ دوره جام جهانی حضور داشت و در سال ۱۹۸۲ به عنوان کاپیتان تیم ملی ایتالیا در ۴۰ سالگی فاتح جام جهانی شد. دینوزوف پس از انجام ۱۱۲ بازی ملی در سال ۱۹۸۳ از تیم ملی خداحافظی کرد. زوف در سال ۱۹۸۶ به سمت مربیگری تیم المپیک ایتالیا منصوب شد و ۳ سال بعد بر روی نیمکت یوونتوس نشست و همراه این تیم فاتح جام حذفی ایتالیا و جام یوفا شد. او طی سال های ۱۹۹۰ تا۱۹۹۴مربی تیم لاتزیو بود اما با وجود جذب تعدادی از بازیکنان بزرگ جهان موفق به کسب اسکودتو نشد. او در سال ۱۹۹۸ سرمربی تیم ملی ایتالیا شد و با این تیم به فینال جام ملت های ۲۰۰۰ رسید اما پس از پایان جام ازسمت خود استعفا داد.

● هوگو سانچز

▪ محل تولد:

دیست ریتو - مکزیکو سیتی

▪ باشگاه ها:

۱) پوماس اونام مکزیک(۱۹۸۱-۱۹۷۶)،

۲) سن دیه گو ساکرز آمریکا(۱۹۸۰-۱۹۷۹)،

۳) آتلتیکومادرید(۱۹۸۵-۱۹۸۱)،

۴) رئال مادرید (۱۹۹۵-۱۹۹۴)،

۵) آمه ریکا مکزیک (۱۹۹۳-۱۹۹۲)،

۶) رایووایکانو اسپانیا (۱۹۹۴-۱۹۹۳)،

۷) آتلانته مکزیک (۱۹۹۵-۱۹۹۴)،

۸) لینز اتریش(۱۹۹۶-۱۹۹۵)،

۹) دالاس برنز آمریکا(۱۹۹۶)

۱۰) آتلتیکوسلایا مکزیک(۱۹۹۷-۱۹۹۶)

▪ افتخارات:

قهرمان لیگ اسپانیا ۱۹۸۶ ، ۱۹۸۷ ، ۱۹۸۸ ، ۱۹۸۹ و ،۱۹۹۰ قهرمان جام یوفا ،۱۹۸۶ قهرمان جام حذفی اسپانیا ۱۹۸۵ و ۱۹۸۹ ، ۵ بار آقای گل لیگ اسپانیا و بهترین بازیکن تاریخ فوتبال مکزیک

▪ تیم ملی مکزیک۷۶:

بازی، ۴۶ گل

▪ حضور در جام جهانی:

۳ دوره (۱۹۸۶ ، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۴)

هوگو سانچز بزرگترین چهره تاریخ فوتبال مکزیک است که سال ها برای تیم ملی این کشور بازی کرد. او در سال ۱۹۷۶ فوتبال حرفه ای خود را از باشگاه پوماس اونام آغاز کرد و سال بعد اولین بازی ملی خود را برای تیم کشورش انجام داد. در جام جهانی ۱۹۷۸ با ۲۰ سال سن جوانترین عضو تیم بود و در هر ۳ بازی مرحله اول در ترکیب اصلی به میدان رفت. شهرت جهانی سانچز مربوط به دوران حضور او در رئال مادرید اسپانیا است. وی در سال ۱۹۸۵ از باشگاه همشهری و رقیب این تیم یعنی آتلتیکو به رئال پیوست و با این تیم به۵ عنوان قهرمانی لیگا دست یافت و ۵ بار هم آقای گل لیگ اسپانیا شد که در نوع خود رکورد محسوب می شود. بهترین دوران سانچز در تیم ملی مربوط به جام جهانی ۱۹۸۶ بود که مکزیک میزبان بود.

در این رقابت ها تیم میزبان که توسط بورا میلوتینوویچ هدایت می شد،در مرحله یک چهارم نهایی در ضربات پنالتی مغلوب آلمان غربی شد و از حضور در نیمه نهایی بازماند. سانچز پس از سال ها حضور در لیگ اسپانیا و به ثمر رساندن ۲۳۴ گل در این رقابت ها به مکزیک بازگشت، البته یک فصل در اتریش وایالات متحده بازی کرد. دوران پرافتخار وی در روز ۲۹ می ۱۹۹۷ طی دیداری نمادین و با پیراهن رئال مادرید به پایان رسید. پس از آویختن کفش ها به مربیگری روی آورد و در پوماس اونام، باشگاهی که فوتبال حرفه ای را در آن آغاز کرده بود به مربیگری پرداخت. او در سال ۲۰۰۶ به عنوان سرمربی تیم ملی مکزیک انتخاب شد.