زنان دربرنامه های خودیاری

اعتیاد در چندین سطح فیزیولوژی, افكار, رفتار, احساسات و جهان بینی زنان تاثیر می گذارد اگرچه هر شخص تجربیات ویژه ای در ارتباط با اعتیاد خود دارد اما یك تجربه بنیادی در میان همه آنها مشابه است و آن, عدم كنترل بر رفتار است

اعتیاد در چندین سطح فیزیولوژی، افكار، رفتار، احساسات و جهان بینی زنان تاثیر می‌گذارد. اگرچه هر شخص تجربیات ویژه ای در ارتباط با اعتیاد خود دارد اما یك تجربه بنیادی در میان همه آنها مشابه است و آن، عدم كنترل بر رفتار است. اگر رفتار مورد نظر، مصرف الكل یا دارو، آثار مستی، خوردن، عدم توانایی در كنترل هزینه‌ها، قمار یا تمركز كردن روی دیگری به جای خود باشد، عدم كنترل در گذران یك زندگی شاد را در پی دارد. اعتیاد شخصیت را به سطوح نازل می‌كشاند، فرد معتاد نمی‌تواند حقیقت را دریابد یا به آن اذعان نماید و یا مقدم به هر چیز بودن را انكار كند. و این امر یك مشكل ایزوله شدن را به وجود می‌آورد، چنانكه معتاد در دنیای كاذب خود وانمود می‌كند كه دارای كنترل است، اما در داخل، او با یك داستان اصلی ویرانگر، یعنی تمركز بر یك عقیده بی اساس خودكنترلی و خود اعتمادی دست به گریبان است (۱۹۹۳ ,p. ۱۱۵ , Fowler ). و همچنانكه وابستگی به داروی اعتیادآور آشكارا مهم و مهم تر می‌شود، ارتباط با دیگر افراد ضعیف می‌گردد.

برای بازگشت هشیاری، این مراحل باید تغییر كند. با وجود اینكه پژوهشگران فیزیولوژی اعتیاد را بررسی می‌كنند، اجرای مداخلات فیزیولوژیایی تنها به طور نامحسوسی موثر می‌افتد. اما تفكر، رفتار، احساسات و جهان بینی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. از آنجا كه اغلب یك معتاد نمی‌تواند خود شخصا به طور موثری به این جریانات عنایت داشته باشد، بنابراین او به كمك اشخاص دیگر احتیاج دارد.گروه های خودیاری برای رفع این نیاز به وجود آمده اند.

این نوشته نگاهی به سه تیپ مختلف گروه های خودیاری موجود برای زنان معتاد خواهد داشت:شیوه دوازده قدمی و دو گروه دیگر كه در واكنش به این مدل دوازده قدمی تاسیس شدند.هم چنین متمركز است بر اینكه چگونه زنان با برنامه دوازده قدمی شناخته شده (الكلی های گمنام) با یكدیگر همكاری متقابل داشته و در سراسر مراحل بهبودی پیشرفت كرده اند..

خودیاری:

اصطلاح گروه خودیاری اصطلاح درستی نیست ( ,p-vili ۱۹۹۲ , Brown )، و شاید حتی تركیبی از كلمات منضاد باشد. معتادان هنگامی كه دریافتند خودیاری با شكست مواجه شده است، برای كمك به افراد دیگر در یك گروه گرد آمدند. برنامه های دوازده قدمی حول محور این اندیشه تهیه شدند. معتاد برای بهبودی باید نسبت به اشیا و اشخاص بیرون از خود واكنش نشان دهد. گروه های خودیاری دیگر مانند Women For Sobriety (هشیاری زنان) و Secular Organizations For Sobriety (سازمان های غیر مذهبی برای هشیاری) در نقطه مخالف عقیده نیاز به كمك، بر "خود شایستگی" تاكید می‌ورزند.

الكلی های گمنام و برنامه های دوازده قدمی

الكلی های گمنام ( A.A ) نمونه اصلی برنامه های دوازده قدمی است كه در سال ۱۹۳۵ شروع شد. این گروه بر اساس تجربیات دو مرد الكلی كه یكدیگر را مجبور به تاب آوردن هشیاری كرده بودند، بنیان نهاده شد. بیل ویلسون و دكتر باب اسمیت كه دریافته بودند، نمی‌توانند مستی خود را خودشان متوقف سازند، برای صحبت كردن در باره تجربیات خود به هنگام مستی، شروع به ملاقات با یكدیگر كردند.

آنها دریافتند كه با كمك یكدیگر و قدرت برتر خود، قادر به حفظ هشیاری خواهند بود. ویلسون قبل از آن در یك جنبش غیر حرفه ای به نام گروه اكسفورد شركت كرده بود، اما آنچه از آن گروه فهمید این بود كه برنامه آنها روحانی است و عقیده داشت كه این برنامه ها (كه منادی دوازده قدمی A.A هستند) كافی نبوده اند.

او دریافته بود كه علاوه بر این برنامه ها به تجربیات یك همنوع الكلی دیگر احتیاج دارد. پیش از وقت معین، گروه های دوازده قدمی دیگری به منظور ارتباط با معتادان دیگر، براساس مدل های A.A به وجود آمدند. معتادان گمنام، بدهكاران گمنام، قماربازان گمنام، پرخوران گمنام، و هم چنین الانان، نارانان و گامانان برای بستگان معتادان، نمونه هایی از حدود دویست گروه مختلف هستند كه به تازگی به وجود آمده اند (۱۹۹۳ Spiegel , ). پ (۱۹۹۶ Makela et al ., ). همه این برنامه ها پیشنهاد می‌كنند كه هر عضو یك راهنمای مخصوص یا اسپانسر از میان اعضا انتخاب كرده، و در جلسات شركت كنند و اصول دوازده قدمی را طبق راهنمایی اسپانسر خود انجام دهند. اغلب معتادان در هر دوره در بیشتر از یك برنامه حاضر می‌شوند.وجه تمایز بین برنامه های دوازده قدمی، عمدتا در موارد فرعی و كمتر مربوط به اصول پایه است. برای مثال پرخوران گمنام ( O.A ) اعضای خود را به داشتن یك راهنمای غذایی و رعایت برنامه های غذایی روزانه دعوت می‌كنند. بدهكاران گمنام ( D.A ) نیز اعضای خود را به مطرح كردن مشكلات دارایی خود با دو عضو دیگر D.A به نام "گروه فشار" تشویق می‌كند، زیرا آنها در داشتن خط مشیی برای دارایی و رهایی از فشار بدهكاری كمك می‌كنند. الانان و معتادان گمنام و گروه " Sex and Love " نیز برای افرادی كه به دیگران اعتیاد دارند، در نظر گرفته شده است. O.A و الانان اكثرا به برنامه های مربوط به زنان گرایش دارند. علی رغم چنین تفاوت هایی از آنجا كه همه گروه ها و برنامه های دوازده قدمی دیگر، از اصول دوازده گانه A.A استفاده می‌كنند همه در یك چارچوب معین قرار دارند. آنها همه بر اساس جلسات راهنما- رهجو، اعتراف به تجربیات اعتیادی، غیرمذهبی بودن، راهنما گرفتن و پرهیزمداری استوار می‌باشند.قسمت غالب طرح فعلی برنامه های دوازده قدم مبتنی بر طرح اولیه A.A است. A.A را هم اكنون می‌توان تقریبا در همه جا و همه وقت یافت، زیرا ۹۷۰۰ گروه در سراسر جهان دارد (۱۹۹۹ A.A , ). اعضای آن بطور متوسط ۷ سال هشیاری دارند و ۴۷ درصد نیز بیشتر از ۵ سال هوشیار بوده اند (۱۹۹۹ A.A , ).اگرچه مردان و زنان در سراسر جهان به طور فزاینده ای از A.A مانند یك اصل برای هشیاری استفاده می‌كنند، گروه های دیگری هم در واكنش به برخی اصول A.A توسعه پیدا كرده اند. بعضی انتقادات از A.A مبنای جنسیتی دارند. زنان گزارش می‌كنند كه به خاطر بیشتر بودن تعداد مردان در جلسات مختلط، یا حتی بدون حضور هیچ مردی در جلسات، از یك فضای مبتنی بر تبعیض جنسی مردانه در برنامه رنج می‌برند. عمده اشكالات دیگر، معطوف هستند به تاكید بر روحانیت در A.A ََ و نیز اصرار A.A بر موضوع عدم كنترل.در ایالات متحده گروه های WFS (در سال ۱۹۷۵) و SOS (در سال ۱۹۸۶) به وسیله افرادی كه برای اصلاح مشكلات A.A تلاش می‌كردند، تاسیس شدند. مشكلاتی از قبیل جنسیت، خدا و مفهوم ناتوانی و عجز.

---