محدودیت های اساسی رشد اقتصادی در ایران براساس الگوهای سه شکافه

هدف از مقاله حاضر بازنگری عملکرد اقتصاد ایران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۷۷ و اندازه گیری اهمیت نسبی منابع ارزی, پس اندازهای داخلی و منابع بخش دولتی در رشد اقتصادی ایران است که به وسیله یک مدل ساده سه شکافه پیگری شده است

هدف از مقاله حاضر بازنگری عملکرد اقتصاد ایران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۷۷ و اندازه گیری اهمیت نسبی منابع ارزی، پس اندازهای داخلی و منابع بخش دولتی در رشد اقتصادی ایران است که به وسیله یک مدل ساده سه شکافه پیگری شده است نتایج حاصله نشان می دهد که ارتباط مثبت، قوی و معنی داری مابین سرمایه گذاری و نرخ استفاده از ظرفیت وجود دارد. الگو سپس برای دوره ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۳ تحت دو سناریو یا دو مسیر رشد gdp، ۵/۵% و ۶% شبیه سازی شده است. نتایج نشان می دهد که با توجه به ساختار دولتی اقتصاد ایران محدودیت منابع مالی دولت یا پس اندازهای بخش دولتی تا پایان برنامه سوم رشد اقتصادی را محدود می کنند. در عین حال بایستی توجه داشت که درآمد دولت شدیدا به درآمد حاصله از فروش نفت متکی است همچنین از دیگر نتایج که می توان اخذ کرد اینست که سرمایه گذاری مورد نیاز برای رشد یک درصد نرخ استفاده از ظرفیت در سناریوی اول ۷/۳% gdp و در سناریوی دوم ۷/۲% gdp است.

عنوان	فایل
محدودیت های اساسی رشد اقتصادی در ایران براساس الگوهای سه شکافه	application/pdf roshd eghtsadi.pdf 635 KB	دانلود

نویسنده: حسن باقری ـدکتر سید ابراهیم حسینی نسب