حبس سرمایه‌های ملی

ساخت هتل‌های سه ستاره و بیشتر كه شرح آن در همین شماره از زبان مهندس مشائی و مهندس جهانگیری درج شده است خبر مسرت بخشی است كه نوید دهنده بهبود وضعیت هتل‌های كشور و افزایش تعداد …

ساخت هتل‌های سه ستاره و بیشتر كه شرح آن در همین شماره از زبان مهندس مشائی و مهندس جهانگیری درج شده است خبر مسرت بخشی است كه نوید دهنده بهبود وضعیت هتل‌های كشور و افزایش تعداد تخت‌هاست كه این امر می‌تواند قدمی مهم در تامین زیرساخت‌های صنعت گردشگری كشور باشد. اما نكته‌ای كه در این میان جلب نظر می‌كند حبس سرمایه‌های ملی كشور در قالب ساخت هتل‌هایی است كه سالهاست به پایان نرسیده است و گویا قرار هم نیست به پایان برسد و صد البته قرار هم نیست كسی پاسخگو باشد. میلیاردها تومان سرمایه مردم در حالی در حال نابودی است كه هر روز اخباری در خصوص كمبود تخت‌های استاندارد در كشور به گوش می‌رسد و بعدتر هم خبر می‌رسد كه قرار است تخت‌های استاندارد به ظرفیت اقامتی كشور افزوده شود!

بعضی از این پروژه‌های ملی و بزرگ متولیانی دارد كه خود یك بنگاه اقتصادی بزرگ و تاثیرگذار در عرصه اقتصاد كشور هستند و جالب اینكه هیچ تخصصی هم در زمینه ساخت هتل ندارد و چنان از روی بی‌تفاوتی به این پروژه‌ها نگاه می‌كنند كه واقعاً حیرت‌انگیز است. چهره شهر با پروژه‌های ناتمام در بخش اقامتی مخدوش شده است. اگر شخصی، نهادی، ارگانی و… یك ریال بیت‌المال را حیف و میل كند باید مجازات شود. اما اگر نهادی دیگر میلیاردها تومان سرمایه ملی كشور را حبس كند چه مجازاتی خواهد داشت؟ این در حالیست كه كشورهای دیگر با توان اقتصادی بسیار ضعیف‌تر از مدیریتی كارآمد در حوزه سرمایه‌گذاری پروژه‌های پایه برخوردارند و هر روز به اندازه ماه‌ها از ما سبقت می‌گیرند. هتل بانك ملی در مركز شهر مشهد و در حاشیه خیابان اصلی منتهی به حرم مطهر حضرت رضا و ساختمان عظیمی در حاشیه میدان جانباز در بلوار فردوسی (كه معلوم نیست در نهایت به چه نامی باید از آن یاد كنیم!) نمونه‌ای كوچك از پروژه‌های ناتمام در كشور است. هتل همای شماره یك در این شهر هم وضعیتی مشابه دارد. هتلی كه زمانی نگین گردشگری مشهد محسوب می‌شد اكنون سالهاست در حال بازسازی است و معلوم نیست كه در نهایت به چه سرنوشتی دچار خواهد شد. آیا به راستی در این خصوص كسی پاسخگو هست؟

جعفر عطار