دوشنبه, ۱۱ تیر, ۱۴۰۳ / 1 July, 2024
۳ سپتامبر ۱۹۶۹ ـ سالروز درگذشت هوشی مین و نگاهی به میراث او
![۳ سپتامبر ۱۹۶۹ ـ سالروز درگذشت هوشی مین و نگاهی به میراث او](/web/imgs/16/96/0yslb1.jpeg)
دکتر هوشی مین ـ رهبر مردم ویتنام - سوم سپتامبر (به وقت ویتنام دوم سپتامبر )۱۹۶۹ در ۷۹ سالگی درگذشت. به این صورت سالروز این ضایعه مصادف با سالروز اعلام استقلال ویتنام است که خود او آن را در دوم سپتامبر سال ۱۹۴۵ اعلام داشت، تنها با چند ساعت اختلاف زمان.
هوشی مین از مردان بزرگ قرن ۲۰ در ۱۹ سالگی به فرانسه رفت و پس از تحصیلات، در ۳۰ سالگی کمونیست شد و یکی از اعضای موسس حزب کمونیست فرانسه بود. وی در سال ۱۹۲۵ به شوروی رفت تا به کار پیاده کردن نظام سوسیالیستی این اتحادیه کمک کند و در سال ۱۹۳۰ در زمانی که در چین به سازماندهی کمونیستهای این کشور کمک می کرد حزب کمونیست ویتنام را تاسیس کرد. آنگاه به فکر پایان دادن به استعمار فرانسه بر ویتنام، وطن خود، افتاد و سازمان "ویت مین" مرکب از کمونیستها و ناسیونالیستهای ویتنامی را تشکیل داد.
در جریان جنگ جهانی دوم، شبه جزیره هندوچین از جمله سرزمین ویتنام به تصرف ژاپن درآمده بود. پس از تسلیم شدن ژاپن در پی بمباران اتمی آن توسط آمریکا، نیروهای ژاپنی در ویتنام تعمدا سلاحهای خود را در دسترس سازمان ویت مین قرار دادند. هوشی مین [تلفظ درست: هو - چی مین] اعلام استقلال کرد و تلاش کرد که فرانسه نتواند بار دیگر بر ویتنام مسلط شود و برای این منظور "بائودای" امپراتور دست نشانده و اسمی را وادار به کناره گیری کرد.
جنگ ویت مین با فرانسه ۹ سال طول کشید و فرانسه پس شکست نیروهایش در «دین بین فو» حاضر به مذاکره شد و طبق قراردا ژنو سال ۱۹۵۴ ویتنام موقتا به دو بخش تقسیم شد و مدار ۱۷ درجه عرض جغرافیایی خط تقسیم قرار گرفت و قرار شد که از طریق رفراندم وحدت ویتنام تامین شود که این کار بارها به تعویق افتاد و هوشی مین جنگهای غیر منظم را از سر گرفت که این بار آمریکا مداخله کرد. نخست، مستشار نظامی و سپس سرباز به ویتنام فرستاد و شمار نیروهایش یک زمان به نیم میلیون تن رسید.
هو شی مین که رهبری مبارزه را بر عهده داشت سوم سپتامبر ۱۹۶۹ درگذشت. ولی راه او ادامه یافت و در سال ۱۹۷۵ به مقصد رسید و وحدت طلبان ویتنامی سایگون را تصرف و آن را به "هوشی مین سیتی" تغییر نام دادند و ویتنام واحد به وجود آمد.
هوشی مین همانند مائو و کاسترو معتقد به این بود که نخست کشور و میهنی باید وجود داشته باشد تا سوسیالیسم در آن پیاده شود. بنابراین، نخست "وطن" بعد ایدئولوژی و یا هر دو به موازات هم (در مورد چین. کوبا و ویتنام: ناسیونالیسم + سوسیالیسم) و به همین دلیل است که سوسیالیسم در هر سه کشور زنده مانده است. هوشی مین بمانند مائو همچنین اعتقاد داشت که یک فرضیه تا با فرهنگ و باور مردم یک سرزمین تطبیق داده نشود نمی شود به آسانی آن را پیاده کرد و استالین که به این حقیقت توجه نکرد مجبور شد با زور و خشونت سوسیالیسم را تحمیل کند. «هو» می گفت که نمی توان یک فرضیه را به یک شکل(یک فرمول) و یک روش میان همه ملل به اجرا درآورد. اصحاب فلسفه به کمونیسم ویتنام عنوان "سوسیالیسم هوایسم" داده اند، به همان گونه که کمونیسم چین را «مائوئیسم» می خواندند.
انتخابات ریاست جمهوری سعید جلیلی انتخابات مسعود پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران پزشکیان جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ ریاست جمهوری مجلس شورای اسلامی
هواشناسی تهران قتل شهرداری تهران خانواده اقتصاد آموزش و پرورش سلامت سازمان هواشناسی پلیس محیط زیست آتش سوزی
قیمت دلار قیمت طلا دولت سیزدهم خودرو قیمت خودرو بازار سرمایه بازار خودرو دلار قیمت سکه حقوق بازنشستگان بورس بانک مرکزی
سینما تلویزیون علیرضا قربانی تخت جمشید کنسرت سینمای ایران دفاع مقدس شهید روز مباهله رسانه ملی کتاب موسیقی
دانشگاه تهران مغز دانش بنیان ماهواره دانشگاه آزاد اسلامی باتری وزیر علوم
رژیم صهیونیستی غزه فلسطین فرانسه روسیه آمریکا جو بایدن ترکیه جنگ غزه دونالد ترامپ لبنان چین
پرسپولیس استقلال فوتبال یورو 2024 باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس لیگ برتر نقل و انتقالات علیرضا بیرانوند بازی لیگ برتر ایران آلمان
هوش مصنوعی زمین سامسونگ اپل گوگل نمایشگاه الکامپ ربات ایرانسل سرعت اینترنت وزیر ارتباطات عیسی زارع پور
سرطان دیابت عینک آفتابی طب سنتی ورزش ویتامین آلزایمر قند خون بارداری سکته