شاد باش و گریه کن

محققان گریه کردن را به عنوان یکی از شیوه‌های درمانی به افرادی که به افسردگی دچارند، توصیه می‌کنند. پژوهشگران در سرتاسر جهان بر این باورند افرادی که توانایی تجربه حس رضایت …

محققان گریه کردن را به عنوان یکی از شیوه‌های درمانی به افرادی که به افسردگی دچارند، توصیه می‌کنند. پژوهشگران در سرتاسر جهان بر این باورند افرادی که توانایی تجربه حس رضایت و شادی را از زندگی خود ندارند، با استفاده از داروهایی که در فرد ایجاد اشک می‌کند می‌توانند به درمان خود بپردازند. همچنین افرادی که به این مشکل دچار نیستند نیز با استفاده از این داروها می‌توانند سلامت خود را حفظ کنند. دلیل گریه کردن در انسان و فرآیندی که در حال گریستن در بدن رخ می‌دهد، هنوز بر دانشمندان ناشناخته است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که گریه علاوه بر اینکه از بین‌برنده اضطراب است، قادر به بهبود سلامتی انسان‌ها نیز خواهد بود. اشک‌هایی که با احساسات در ارتباطند، دارای سطوح بالایی از پروتئین، منگنز، پتاسیم و هورمون‌هایی مانند پرولاکتین هستند. منگنز یکی از مواد حیاتی بدن است که افزایش آن در بدن می‌تواند منجر به کاهش توانایی لخته شدن خون، کاهش کلسترول خون و مشکلات پوستی شود. همچنین پتاسیم روی سیستم‌های اعصاب و ماهیچه‌ها و فشار خون تاثیر‌گذار بوده و هورمون پرولاکتین نیز در ایجاد استرس نقش داشته و بر عملکرد سیستم دفاعی بدن و دیگر قسمت‌ها تاثیر‌گذار است و افزایش هر یک از این سه ماده در بدن می‌تواند اختلالات متفاوت و پیچیده‌ای را ایجاد کند. به گفته محققان استرس در افراد می‌تواند منجر به سکته قلبی و اختلال در قسمت‌های مختلف مغزی شود، گریه کردن نقش حیاتی را برای حفظ سلامت انسان‌ها ایفا می‌کند.

براساس نتایج مطالعات جدید، گریستن باعث افزایش انگیختگی در عملکرد بدن برای دفع تهدیدهای فیزیولوژیکی خواهد شد. برای اثبات این نظریه محققان افزایش حساسیت پوست را در حین گریستن و بعد از آن و همچنین افزایش عمق تنفس در انسان را مثال می‌زنند. زیرا این دو پدیده از نشانه‌های سلامتی بدن به شمار می‌روند.

نکات اشکی

به‌غیر از انسان‌ها برخی معتقدند فیل‌ها و گوریل‌ها نیز می‌توانند گریه کنند اما نه به پیچیدگی گریه انسان‌ها. حیوانات دیگر اغلب هنگام درد کشیدن، وارد شدن اجسام خارجی در چشم‌ها یا خشک شدن چشم‌ها دچار اشک‌ریزش می‌شوند. حیوانات (به‌ویژه نوزادان آنها) به‌صورت آوایی و مانند نوزادان تازه متولد شده گریه می‌کنند بدون تولید اشک.

غدد اشکی روزانه در حدود ۲ قاشق پر چایخوری اشک تولید می‌کنند.

هر پلک زدن در حدود ۱۵۰-۱۰۰ میلی ثانیه به‌طول می‌انجامد. انسان‌ها به‌طور متوسط هر دو تا ۱۰ ثانیه یکبار و ۱۰ بار در دقیقه پلک می‌زنند.

شور بودن اشک عمدتا به علت وجود کلراید سدیم و پتاسیم در اشک است. میزان نمک موجود در اشک با میزان نمک پلاسمای خون برابراست.

جنین نیز در درون رحم قادر به گریه کردن است.

PH اشک اندکی قلیایی و خود اشک ترش و شور مزه است.

علت اشک‌ریزش هنگام خمیازه کشیدن یا خندیدن وارد شدن فشار به غدد و کیسه اشکی است.

برای جلوگیری از سوزش و اشک‌ریزش چشم‌ها هنگام خرد کردن پیاز به این توصیه‌ها عمل کنید:

دستان خود و پیاز را قبل از خرد کردن با آب خیس کنید تا گاز متصاعد شده با آب روی دست‌ها و پیاز واکنش نشان دهد نه با اشک چشم‌ها.

تنها با دهان خود تنفس کنید. عمل دم گازها را به درون ریه کشانده و عمل بازدم نیز باعث پراکنده شدن گاز می‌شود.

از چاقوی تیز برای بریدن و خرد کردن پیاز استفاده کنید تا سلول‌های کمتری در پیاز دچار پارگی شوند.

قبل از خرد کردن پیاز آن را نیم ساعت درون یخچال قرار دهید. چراکه کاهش دما فعالیت آنزیم‌های پیاز و انتشار گاز را کاهش می‌دهد.

تفاوت گریه در مردان و زنان

زنان ۴ تا ۵ برابر بیشتر از مردان گریه می‌کنند.۴، ۵ بار در ماه. دختران و پسران تا قبل از بلوغ به یک میزان گریه می‌کنند، چراکه ترشح هورمون پرولاکتین که باعث تحریک تولید اشک می‌شود به یک میزان در هر دو جنس تولید می‌شود.

پس از بلوغ میزان ترشح پرولاکتین که در تولید و تناوب گریه موثر است در زنان ۶۰درصد بیشتر از مردان می‌شود. غدد اشکی مردان از لحاظ ساختاری متفاوت و کوچک‌تر از غدد اشکی زنان است. شاید یکی از دلایل بیشتر گریه کردن زنان نیز همین مسئله باشد. یکی دیگر از علل بیشتر گریه کردن زنان باورهای فرهنگی است، که اجتماع گریه کردن زنان را بیشتر مورد پذیرش قرار می‌دهد.

مردان آرام، بدون صدا و با اندکی اشک گریه می‌کنند. به‌طوری که معمولا کاسه چشمان آنها از اشک پر می‌شود، اما به ندرت اشک به گونه‌ها سرازیر می‌گردد. اما زنان معمولا پر سروصدا و با اشک‌های فراوان گریه می‌کنند. مردان اغلب در نتیجه احساسات مثبت زنان پس از درگیری و مشاجره با دیگران یا در نتیجه احساس بی‌کفایتی گریه می‌کنند.

همچنان علت و فرآیند اشک‌های احساسی مبهم و رازآلود باقی مانده است. کماکان پرسش‌های بدون پاسخ مانده بسیاری وجود دارند، نظیر: چنانچه گریه کردن به منظور کاهش استرس طراحی گردیده پس فلسفه اشک شوق و شادی چیست؟ یا اگر گریه یک وسیله ارتباطی با دیگر همنوعان است پس چرا انسان‌ها در خلوت و تنهایی خود نیز گریه می‌کنند؟