نجیب‌الدین نجیب گلپایگانی

جنسیت: مرد
تخلص: نجیب
تولد و وفات: ( ... - ۶۶۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
ملقب به ملک‌الشعراء. وی شاعری قصیده سرا بود و بعضی از مؤلفان او را مداح امراء قلعهٔ …

جنسیت: مرد
تخلص: نجیب
تولد و وفات: ( ... - ۶۶۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
ملقب به ملک‌الشعراء. وی شاعری قصیده سرا بود و بعضی از مؤلفان او را مداح امراء قلعهٔ و ساق یا و شاق (نزدیک نطنز کاشان) وبعضی او را در شمار شاعران بعد از کمال‌الدین اسماعیل در عراق می‌دانند. زمانی که رکن‌الدین غورسانجی ، پسر سلطان محمدخوارزم‌‌شاه ، در اصفهان مستقر شد ، نجیب‌الدین به دستیاری عمادالملک ساوجی ، وزیر رکن‌الدین که با وی سابقهٔ دوستی داشت به دربار راه یافت و از عمال دربار عراق گردید و مداح پادشاه و وزیرش شد. نجیب‌الدین در ایام اقامت در اصفهان به مداحی صدرالدین خجندی نیز پرداخت. بعد از زوال دولت غور سانجی ، نجیب‌الدین به وطن خود بازگشت و عزلت اختیار کرد و همان‌جا درگذشت. آقا بزرگ در "الذریعه" به نقل از صاحب "شاهد صادق" سال وفات وی را در ۶۵۳ق ذکر کرده و به گفتهٔ "تذکرهٔ "روز روشن" وی با مجیر بلیقانی (م ۵۸۶ق) معاصر بوده است. از آثار وی: مثنوی "بشر و هند" ، بر وزن "لیلی و مجنون" نظامی؛ "دیوان" شعر؛ مشتمل بر قصاید و رباعیات و مقطعات ، نزدیک دو هزار بیت. در "هدایهٔ العارفین" نام وی به‌‌صورت نجیب‌الدین ناصح بن ظفر ابوالشرف جرفادقانی ذکر شده است و در دنبالهٔ آن آمده که او کتاب "تاریخ یمینی" را از عربی به فارسی ترجمه کرده است.