پائولو فریره

▪ پائولو فریره (۱۹۲۱-)
پائولو فریره (Paulo Freire) در ۱۹ سپتامبر ۱۹۲۱ در رسیف - ‌ناحیه‌ای در شمال‌شرقی برزیل - در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد.
دکترای خود را به سال ۱۹۵۹ با نگارش رساله‌ای در …

پائولو فریره (۱۹۲۱-)

پائولو فریره (Paulo Freire) در ۱۹ سپتامبر ۱۹۲۱ در رسیف - ‌ناحیه‌ای در شمال‌شرقی برزیل - در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد.

دکترای خود را به سال ۱۹۵۹ با نگارش رساله‌ای در زمینه فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه زادگاه‌اش اخذ کرد. پس از کودتای نظامی در سال۱۹۶۴ به جرم خیانت دستگیر و تبعید شد.

در سال ۱۹۶۸ کتاب «آموزش ستمدیدگان»(۱) را در اسپانیا و انگلیس چاپ کرد ولی نتوانست آن را در کشورش - برزیل - منتشر کند.

این کتاب، حاوی نظریات او درباره سوادآموزی در کشورهای استعمارشده است. سال ۱۹۶۹ برای تدریس به دانشگاه هاروارد دعوت شد؛ به همین سبب آمریکای لاتین را به قصد ایالات متحده آمریکا ترک گفت و در دانشگاه هاروارد مشغول تدریس شد.

در ۱۹۷۰ به ژنو دعوت شد که برای مدت ۱۰‌سال به عنوان مشاور در اداره تعلیم و تربیت شورای جهانی کلیساها فعالیت کرد.

در ۱۹۷۹ پس از ۱۵ سال تبعید و دوری از وطن، به او و دیگرتبعید‌‌‌‌شدگان اجازه بازگشت به برزیل داده شد و سال ۱۹۸۰ به وطن بازگشت.

پس از ورود به کشورش به حزب کارگران در سائوپائولو پیوست و از چهره‌های مؤثر در آن حزب بود. همچنین به تدریس در دانشگاه کاتولیک پونتیفیکا سائوپائولو و دانشگاه کامپیانس مشغول شد.

در ۱۹۸۹ پس از آنکه حزب کارگر برنده انتخابات شهرداری سائوپولو شد، فریره رئیس آموزش و پرورش شهر شد. در ۱۹۹۱، مؤسسه مجمع اندیشمندان و منتقدان آموزش و پرورش را تأسیس کرد. این مؤسسه به ۱۸ کشور جهان توسعه یافت که با مرکزیت سائوپائولو و ریاست خود او فعالیت می‌کرد.

فریره در دوم ماه می سال ۱۹۹۷، به علت حمله قلبی در شهر سائوپائولو دیده از جهان فروبست ولی دیدگاه‌های او در زمینه تعلیم و تربیت، کماکان موضوع بحث محافل علمی در این رشته است.