فرمول ایتالیائی بزن و بجنگ

ایتالیائی ها استاد جنگ های رونی هستند و بدین ترتیب یک جام باارزش را با خود به خانه بردند تا ثابت شود برای فتح جام های مختلف حرفه های فراوانی وجود دارد که مسائل فنی و تاکتیکی یکی از آنها است بحث موارد روانی و کنترل استرس هیجان ها یک مسابقه بار دیگر تأثیر خود را نمایان کرد ایتالیائی ها مقابل حریفی که تمام روزنه های نفوذ را بسته بود, با سربلندی از زمین خارج شوند

● چگونه اساتید جنگ روانی جام را دزدیدند؟

راجع‌به مسائل فنی دیدار فینال جام جهانی ۲۰۰۶ که منجر به قهرمانی لاجوردی‌ها شد، طی روزهای اخیر به وفور نوشته‌ایم و خوانده‌ایم اما در ارتباط با حاشیه‌های این دیدار بحث فراوان است.

مطلبی در یکی از روزنامه‌های پرتیراژ ایتالیا به رشته تحریر درآمده مبنی بر اینکه ماتراتزی و گتوسو ۲ بازیکن خشن ایتالیائی که سابقه زیادی در خطا کردن و جنجال‌های درون میدان دارند از سوی کادر فنی وظیفه خواهند داشت در بازی فینال ”آنری“ و ”زیدان“ را به هر ترتییب از گردونه بازی خارج کنند!

او معتقد بود، حتی اگر ایتالیا با خطاهای این ۲ و اخراج آنها قرار باشد در جدال رو در رو و ۹ نفره به بازی بپردازد، قطعاً پیروز میدان شده و چهارمین جام را به ”رم“ خواهد آورد، چرا که به عقیده نویسنده مطلب، نبض بازی خروس‌های آبی در دستان ”آنری“ و ”زیدان“ است. هنگامی‌که بازی شروع شد، اولین خطا روی ”آنری“ او را حداقل به مدت ۱۰ دقیقه از گردونه بازی خارج کرد. ضربه‌ای که به سر او وارد آمد، باعث شد تمرکز این مهاجم گریزپا از دست برود و تا زمانی‌که در بازی بود، هیچ حرکت مثبتی از ”تی‌تی“ ندیدیم.

در ادامه ”زامبروتا“ خیلی سریع خطای شدیدی روی پای ”ویه‌را“ انجام داد که در میان اعتراض بازیکنان حریف به‌خصوص ”زیزو“ اولین کارت زرد بازی را دریافت کرد. همان ضربه کارآئی ”ویه‌را“ همبازی ”زامبروتا“ در یوونتوس را کاهش داد ولی عصبانیت ”زیدان“ نشان داد که آرامش روانی لازم برای ادامه مسابقه را ندارد. در نیمه دوم ”کاناوارو“ خطائی روی ”زیدان“ انجام داد که کتف راست او را صدمه زد و در این هنگام کاپیتان فرانسه درخواست تعویض خود را داشت اما دومه‌نش به‌دلیل اهمیت حضور وی در زمین از انجام تعویض خودداری کرد. تا بدین‌جا سناریو از پیش تعیین‌شده کاملاً اجراء شده بود ولی ”ماتراتزی“ مدافعی که علمکردی فوق‌العاده در طول جام و به‌خصوص بازی فینال داشت، نقش اصلی را ایفاء کرد.

او ابتدا در یک صحنه ”زیدان“ را در آغوش گرفته و فشاری به‌ دست راست آسیب‌دیده حریف وارد آورد. ”زیدان“ که به‌دلیل حضور چندساله در ایتالیا، به زبان این کشور تسلط داشت، با چهره‌ای خندان حرفی به مدافع حریف زد که او نیز زیر لب موردی را زمزمه کرد که بدون شک توهینی بزرگ بود که این‌گونه بهترین بازیکن جهان را وادار به عکس‌العمل کرده است. البته شدت ضربه ”زیزو“ زیاد بود و سرانجام ”الیزوندو“ کارت قرمز را مقابل چشمان مرد برتر جام قرار داد تا پایان تلخ برای اسطوره رقم بخورد. ”زیدان“ از بازی خارج شد تا در ضربات پنالتی غاب باشد. او که یک ضربه پنالتی استادانه را به ”بوفون“ تحمیل کرده بود، در ضیافت پایانی حضور نداشت تا ”دومه‌نش“ برای انتخاب نفراتش دچار مشکل شود.

”آنری“ و ”ویه‌را“ نیز به‌دلیل همان ۲ خطای معروف کارآئی خود را از دست دادند و به دستور سرمربی از زمین خارج شدند تا دست این تیم با خروج ۳ پنالتی‌زن مطرح خالی بماند و ورود ”ترزگه“ مهاجم بدون روحیه این تیم که تمام بازی‌ها را از روی نیمکت دنبال کرده بود، ثمره‌ای نداشت جز هدر دادن پنالتی فرانسه! قصد تلقی کردن ارزش‌های ایتالیا را نداریم ولی این تیم با حرفه‌ای‌گری و سناریوئی از پیش تعیین شده فرانسه را خلع سلاح کرد تا در ضربات پنالتی گربه سیاه خود را ناکام کرده و بر بلندای جام قرار بگیرد. سال‌ها قبل ایتالیا مهاجمی به‌نام ”کاسیراگی“ داشت که در طول بازی با الفاظ رکیک مدافعان حریف را آزار داده و آنها را عصبی و وادار به واکنش می‌کرد. درست با همین حربه او تیم را به جلو هدایت می‌نمود و این‌بار نیز ایتالیائی‌ها در مقابل یک تیم باتجربه و در یک جدال نزدیک و تاکتیکی با بهره بردن از مسائل حاشیه‌ای فرانسه را از سد راه برداشت تا به‌ یک عنوان باشکوه دست یابد. هیچ‌کس نمی‌تواند لاجوردی‌ها را سرزنش کند، چرا که در فوتبال حرفه‌ای تیم‌ها به موارد مختلف متوسل می‌شوند تا کار خود را پیش برده و از حریف سبقت گیرند.

ایتالیائی‌ها استاد جنگ‌های رونی هستند و بدین‌ ترتیب یک جام باارزش را با خود به خانه بردند تا ثابت شود برای فتح جام‌های مختلف حرفه‌های فراوانی وجود دارد که مسائل فنی و تاکتیکی یکی از آنها است. بحث موارد روانی و کنترل استرس هیجان‌ها یک مسابقه بار دیگر تأثیر خود را نمایان کرد. ایتالیائی‌ها مقابل حریفی که تمام روزنه‌های نفوذ را بسته بود، با سربلندی از زمین خارج شوند.