پنجشنبه, ۲۰ دی, ۱۴۰۳ / 9 January, 2025
به بیش فعالی کودکان کمتوجهی نکنید
امروزه همه ما گاهی با افرادی برخورد میکنیم که بدون هیچ محرکی از کوره درمیروند، به هم پرخاش میکنند، کارهایشان را نیمهکاره رها میکنند و از این شاخه به شاخه دیگر میپرند، تحمل حرف کسی را ندارند و اکثرا بیقرارند.
میدانید این بزرگسالان چه مشکلی دارند؟ این گروه، بیشفعالاند و چون در کودکی مشکلشان را تشخیص ندادهاند یا درمان نکردهاند، حالا با این مشکل و دردسر مواجه هستند. آنها نه خودشان از زندگی لذت میبرند، نه خانوادهشان. جالب اینکه مردم فکر میکنند این حالتهای آنها جزو خصوصیات رفتاریشان است و میگویند اخلاق فلانی اینطور است! آنها نمیدانند که این رفتارهای خاص ناشی از بیماری بیشفعالی درماننشدهشان است. در قدیم، چون شرایط زندگی و سیستم خانوادهها متفاوت بوده، این بچهها همینطور بزرگ میشدند و در کنار بچههای همسن و سال خانه این عدم مهارتها و علایم بیماری ناشناخته میماند. اگر هم مشکل تشخیص داده میشد، والدین حاضر به درمان و ارجاع بچهها به روانپزشک نمیشدند و از اینکه فرزندشان انگ بیمار روانی بخورد، میترسیدند اما امروز که تا حدی این مساله انگزدایی شده است، باز هم مشکل دیگری با این خانوادهها داریم و آنها باز هم به این دلیل حاضر به پذیرش درمان نیستند.
به محض اینکه به آنها درخصوص اهمیت درمان دارویی توضیح میدهیم، گارد میگیرند و میگویند: «بچهام به دارو معتاد میشود و تا آخر عمر باید دارو بخورد! حاضریم همه رفتارهای غیرمعمول و آزاردهنده فرزندمان را تحمل کنیم!» گاهی نیز از سایتهای غیرمعتبر اینترنتی و افراد ناآگاه اطلاعاتی میگیرند و بیجهت از درمان دارویی، مضطرب و وحشتزده میشوند. از والدین میخواهم به هزینهای که این عدم درمان برای خود آنها، بچههایشان و حتی جامعه دارد، فکر کنند. شما بهعنوان والدین چنین بچههایی دایم در تنش هستید که آنها مایه خجالتتان در جمع میشوند، درس نمیخوانند و هزار و یک مشکل دیگر. در مورد خود بچه به دلیل اینکه رفتارهایش همیشه باعث تنبیه و نکوهش میشوند، کاهش اعتمادبهنفس، تنها یکی از هزینههای عدم درمان است. برای جامعه نیز وجود آدمهایی که مهارتهای زندگی را ندارند و بار اقتصادیای (بیماران روانپزشکی به دلیل بازدهی پایین کار و غیبتهای مکرر سربار جامعهاند) که بر جامعه دارند، بسیار هزینهبر است.
ما در طب به جز بیماریهای عفونی یا مشکلاتی که با جراحی کاملا قابلرفع هستند، هیچ بیماریای را نداریم که مفهوم بهبود برایش صدق کند. تمام بیماریها فقط تحت کنترل قرار میگیرند تا علایم آنها رفع شود. برای بسیاری از بیماریهای جسمی نیز تا مدتها دارودرمانی میشوید و از رفع علایمتان لذت هم میبرید، پس چرا در خصوص این قبیل بیماریها رفتارتان متفاوت است؟ کمی درباره یادداشت امروز و واقعیتهایی که برایتان گفتیم، بیندیشید و اگر با چنین مشکلی مواجهید، بهموقع اقدامی عاقلانه انجام دهید و خودتان و فرزندتان را نجات دهید.
دکتر سید وحید شریعت
روانپزشک
عضو هیات علمی دانشگاه علومپزشکی ایران
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست