سعدی یادآور بهترین گفته‌هاست

سعدی اعتبار بین‌المللی ما و یادآور بهترین گفته‌هاست.
سعدی مانند شاعران و نویسندگان دیگر سایر ممالک سهم زیادی در ادبیات روزمره ما مانند ضرب‌المثل‌ها دارد. پندنامه‌ای دارد …

سعدی اعتبار بین‌المللی ما و یادآور بهترین گفته‌هاست.

سعدی مانند شاعران و نویسندگان دیگر سایر ممالک سهم زیادی در ادبیات روزمره ما مانند ضرب‌المثل‌ها دارد. پندنامه‌ای دارد که ـپیش‌ترهاـ قبل از آنکه بچه‌های‌مان با سواد شوند، آن را می‌آموختند و زندگی فرا می‌گرفتند. به نظرم، سعدی به خلاف حافظ که غزل‌هایی عاشقانه سروده، بازی عاشقانه‌ای با واژه‌ها را تجربه کرد. نثر سعدی عمق زبان فارسی است. او واژه‌ها را در آغوش می‌گیرد، می‌نوازد و می‌نویسد و چنین ترکیب مسجعی را سامان می‌دهد. همیشه یاد شعر معروف‌اش می‌افتم که ما را به همدلی و صلح دعوت می‌کند.

ادبیات فاخر سعدی به قدری انسان را شیفته می‌سازد که گریزی از نوستالژی نسبت به فقدان چنین سبکی نیست. خاصه، امروز که ما در جنگلی از نوشته‌های faرسی! گرفتاریم. گویی نشانی از میراث بی‌نظیرمان نیست.

نوشته‌های فارسی امروزه بی‌پرده و شاید بی‌اغراق بی‌هویت شده است. گاه به وجود رسم‌الخط‌های مختلفی فکر می‌کنم که بر آشفتگی افزوده است. اگر بخواهیم نمادی از بی‌هویتی و معضله‌ی هویت را در ایران نشان دهیم، بی‌تردید نوشتن‌ها و گفتن‌هامان بهترین است. دیگر کمتر کتابی می‌توان یافت که خواندنش روح‌افزا و دلنواز باشد.