بی خیال اختلاف مسوولان, نرخ خود را می گیریم

نگاهی به هرج و مرج کرایه تاکسی های تهران

فرقی نمی‌کند این ور سال باشد یا روزهای اول پس از تعطیلات عید؛‌ فرقی نمی‌کند که نرخ‌های جدید تاکسی را اعلام کرده باشند یا نه! درهر صورت تاکسی‌ها هر چقدر دلشان بخواهد از مسافر کرایه می‌گیرند،‌ هر چقدر دلشان بخواهد در خیابان‌ها کار می‌کنند، هر وقت دلشان خواست جلوی پای مسافر ترمز می‌کنند و هر وقت هم دلشان خواست کار را تعطیل می‌کنند و روانه خانه می‌شوند.

داستان تکراری اما پر دردسر کرایه تاکسی‌ها برای امروز و فردای این پایتخت هشت میلیونی نیست؛‌ سال‌هاست که کرایه‌ها، با نزدیک شدن به پایان سال، فقط با ارائه رانندگان‌ افزایش می‌یابد، مسوولان شورای شهر و فرمانداری شروع به حل اختلاف فی‌مابین در مورد نرخ کرایه‌ها می‌کنند، اما این وسط، هیچ اتفاقی نمی‌افتد و قیمتی پایین نمی‌آید! انگار قانون و برنامه راننده‌ها، جدای از قانون‌ مسوولان است و مردم هم تابع قانون راننده‌ها.

از سوی دیگر این سوژه آن قدر تکراری شده که تقریبا هم دلایل و راهکارها در مورد آن نخ‌نما شده و حتی گزارش نوشتن در مورد آن نیز جزء کلیشه‌ای‌ترین سوژه‌هاست.

در حالی که شورای شهر و فرمانداری تهران دو هفته‌ای است در مورد قیمت کرایه حمل نقل عمومی‌ در پایتخت بحث‌هایی با هم دارند، اما تاکسی‌های این شهر بدون هیچ نظارت جدی، هر قیمتی را که بتوانند، به عنوان افزایش نرخ کرایه‌ در سال جدید، از مردم می‌گیرند.

البته راننده‌هایی که مثل دیگراقشار متوسط و حتی فقیر جامعه زندگی می‌کنند و حتی گران شدن چند تومانی نان، معیشت روزانه آن‌ها را زیر و رو می‌کنند و هشت‌شان گرو نهشان است هم راهی جز کار کردن بیشتر و گرفتن کرایه بیشتر از مرم ندارند.

اما پرسش رانندگان هم این است که وقتی زندگی همه کارمندان و کارگران و شغل آزادهای این شهر، در هر سال جدید، شاهد نرخ تورم است‌ و افزایش مخارج زندگی در پایتخت امری عادی و کاملا روزمره به نظر می‌رسد، چرا باید راننده‌ها زیر بار غول تورم، به حساب نیایند!

در عین حال کمبود نظارت بر ناوگان تاکسی‌رانی، نابسامانی در کنترل قیمت‌ها،‌ تعلل مسوولان در اعلام به موقع نرخ‌های مصوب و اختلاف نظر‌ها و بسیاری از دلایل دیگر بر گردن راننده‌ها نیست، آن‌ها می‌خواهند، زندگی کنند و نرخ کرایه را بر اساس گرانی‌هایی که هر روز در زندگی‌شان و لوازم خودرو احساس می‌کنند، بالا می‌برند.

● بی‌خیال اختلاف مسوولان، نرخ خود را می‌گیریم

آخرین اظهار نظردر مورد افزایش نرخ کرایه حمل ونقل عمومی در سال ۸۷ ‌به ویژه در مورد تاکسی را شورای شهر تهران داشت و اعلام کرد: اعتراض فرمانداری تهران را در مورد ثابت ماندن قیمت کرایه‌ها قبول ندارد.

شورای شهر تهران تاکید کرد که نرخ کرایه تاکسی‌ها در سال ۸۷ به طور میانگین ۵/۱۳ درصد افزایش یافته است و به دلیل این که تاکسی مالک خصوصی دارد و هزینه‌هایش را مالک تامین می‌کند، تثبیت یا کاهش نرخ کرایه‌ها امکان پذیر نیست.

اعضای شورای شهر تهران به جز بلیت تک سفره مترو که از ۱۵۰ به ۱۲۵ تومان رسید، در مورد سایر وسایل حمل و نقل عمومی‌،‌ کاهش یا تثبیتی را جایز ندانستند.

در همین حال و هوای تعیین نرخ‌ها، تشکری‌هاشمی ـ ‌معاون حمل ونقل و ترافیک شهرداری تهران ـ ضمن اشاره به اعتراض فرمانداری در مورد افزایش نرخ کرایه‌ها حرف جدیدی داشت.

وی گفت:‌ با توجه به تورم ۴/۱۸ درصدی سال ۸۷ که توسط بانک مرکزی اعلام شده است، قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد و رانند تاکسی هم جزو همین مردم و شهروندان است و اگر قرار است نرخ کرایه‌ها ثابت ماند، دولت باید نوعی جبران را از طریق یارانه‌ها برای لوازم یدکی خودرو و سایر اقلام زندگی رانندگان داشته باشد.

در این میان اتفاقی که افتاده این است که رانندگان محترم تاکسی‌های خطی، گردشی ،خصوصی و ون‌ها از قبل از پایان سال ۸۶ کرایه‌ها را افزایش داده‌اند، در واقع راننده‌ها بی خیال این حرف‌ها و دعواها، کار خودشان را می‌کنند.

● انگار اعلام به موقع نرخ کرایه‌ها هم تاثیری نداشت!

شورای شهر تهران در روزهای پایانی هر سال، نرخ‌های جدید کرایه‌های حمل ونقل عمومی‌ را اعلام می‌کند و ظیفه‌اش در این راستا، ظاهرا پایان می‌یابد، اما تجربه زندگی در این شهر نشان داده که این نرخ بعضا تاثیری نداشته و رانندگان نرخ مورد توافق صنف خود را می‌گیرند و ترسی هم از کسی ندارند، چون خود را حق به جانب می‌بینند.

● معلوم نیست چه کسی پاسخگوی کرایه‌های چند برابر است

همیشه همین سناریو، هنرمندانه اجرا شده! اول کرایه‌ها گران می‌شوند،‌ بعد در مورد بالا و پایین یا ثابت ماندش بین مسوولان اختلاف می‌افتد، یکی دو هفته‌ای موضوع کرایه‌ها و بالا رفتنشان تیتر روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها می‌شود و در همین حال وهوا برخی اقلام از روغن و برنج و رب گوجه فرنگی گرفته تا قیمت مصالح ساختمانی گران می‌شود و بعد سر و صداها می‌خوابد و قیمت‌ها هم پایین نمی‌آید. در واقع دیگر همه مردم می‌دانند که این حرف‌ها برای آن‌ها آب و نان نمی‌شود و این قیمت‌ها دیگر پایین نمی‌آید؛ مثل قیمت مرغ و گوجه‌فرنگی که دیگر پایین نیامد!

با روند فعلی که در آن به سر می‌بریم، تاکسی‌رانی مثل همیشه حامی ‌رانندگانش بوده و معتقد است نظارت بر آن‌ها هم کافی است! راننداگان هم مثل همه شهروندان دیگر در زمان افزایش قیمت‌ها ناشی از تورم به خود حق می‌دهند، قیمت کرایه‌ها را بالا ببرند و در این میان دیگر معلوم نیست این معادله را چه کسی باید حل کند...!