دوشنبه, ۸ بهمن, ۱۴۰۳ / 27 January, 2025
مجله ویستا

چالش های آمریكا و روسیه در رابطه با مسئله هسته ای ایران


چالش های آمریكا و روسیه در رابطه با مسئله هسته ای ایران

آمریكا و روسیه با یكدیگر در حدود یك دهه است كه بر سر مسئله هسته ای ایران همدیگر را به چالش فرا می خوانند, روسیه چشم به تجارت پر سود هسته ای با ایران دارد و آن را امتیازی برای جلوگیری از ورود نامحرمان به حیاط خلوت خود تلقی می كند و آمریكا به لحاظ ایدئولوژیك ایران را دشمن اصلی و یكی از محورهای شرارت می داند

با توجه به این‏كه آمریكا و شوروی توافق‏نامه‏های متعددی امضا كرده‏اند كه طی آن دو كشور متعهد شوند در راستای خلع سلاح تسلیحات هسته‏ای خود را تخریب كنند. اما امروز با گذشت یك دهه از این توافق‏نامه‏ها هیچ‏یك از دو كشور نه تنها كلاهك‏های هسته‏ای خود را تخریب نكرده‏اند بلكه همچنان به افزایش آنها نیز ادامه داده‏اند.

آمریكا و روسیه با یكدیگر در حدود یك دهه است كه بر سر مسئله هسته‏ای ایران همدیگر را به چالش فرا می‏خوانند، روسیه چشم به تجارت پر سود هسته‏ای با ایران دارد و آن‏را امتیازی برای جلوگیری از ورود نامحرمان به حیاط خلوت خود تلقی می‏كند و آمریكا به لحاظ ایدئولوژیك ایران را دشمن اصلی و یكی از محورهای شرارت می‏داند و در نزد نئومحافظه‏كاران طراح دولت بوش خطر بالقوه‏ای برای آمریكا و موجودیت اسرائیل و نقشه‏های خاورمیانه بزرگ تلقی می‏كنند. روسیه كه از ناحیه ایران در مسئله چچن، آشوبهای تاجیكستان، درگیری آذربایجان، ارمنستان و اخیراً خشونت‏های ازبكستان آسوده خاطر است ظاهراً تهدید كم‏تری از هسته‏ای شدن ایران احساس می‏كند ولی تمایل رهبران روسیه به نزدیكی با غرب و اتحادیه اروپا ممكن است تنها در صورتی كه هزینه‏های شركت در تحریم علیه ایران را آمریكا و دوستانش بپردازند نگاه روسیه را به مسئله هسته‏ای ایران عوض كند.اینك به بررسی راهكارها و استدلال‏های هر دو طرف درخصوص مسأله هسته‏ای ایران می‏پردازیم:

● آمریكا

ـ جورج بوش، در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۳ اعلام كرد كه "ما یك ایران با تسلیحات هسته‏ای را تحمل نخواهیم كرد". وی عنوان می‏دارد كه ساخت نیروگاه هسته‏ای برای كشوری همچون ایران كه دارای منابع سرشار نفت است هیچ توجیهی ندارد و به‏طور ضمنی به معنای آن است كه نیروگاه‏های آن كشور برای ساخت تسلیحات هسته‏ای مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

ـ این در حالی است كه در دوره محمدرضا شاه پهلوی آمریكایی‏ها ادعا می‏كنند كه برنامه‏های هسته‏ای ایران در ابتدا با سفارش و توجیه آنها به این دلیل توسعه یافت كه شاه برای ذخیره نفت در جهت استفاده از آن در اهدافی سودآورتر از سوخت، به انرژی هسته‏ای رو می‏آورد، اما بعد از انقلاب به علت از دست دادن منافع استراتژیك خود در ایران در نقطه مقابل موضع گرفته‏اند.

ـ آمریكایی‏ها در تمام این مدت برای قطع همكاری‏های هسته‏ای با ایران، روسیه را تحت فشار قرار داده‏اند از جمله در ژوئیه ۱۹۹۹ هفت شركت و مركز تحقیقاتی روسی به‏دلیل این‏كه واشینگتن معتقد بود كه در توسعه برنامه‏های موشك‏های بالستیك به ایران كمك كرده‏اند جریمه شدند.

ـ آمریكایی‏ها ادعا می‏كردند كه مراكز پژوهشی، دانشمندان و كارشناسان نظامی روسیه در اجرای برنامه اتمی و موشكی ایران نقش مهمی ایفا می‏كنند.

و این در حالی است كه دولت بوش برای بودجه ۲۰۰۵ درخواست ۱۹ میلیارد دلار درخصوص گسترش سلاح‏های هسته‏ای كرده است كه نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است با توجه به سیاست‏های اعلام شده و سخنان مسئولین بلندپایه آمریكا می‏توان تقابل ایالات متحده با ایران را حدس زد برای مثال ریچارد بوچر سخنگوی وزارت خارجه آمریكا در راستای اتهامات مقام‏های رسمی آمریكا به ایران اعلام نمود "تهران باید استانداردهای بین‏المللی را كه از سوی اكثر كشورهای جهان پذیرفته شده است قبول كند ... تقریباً تمام كشورهای جهان پروتكل الحاقی را پذیرفته‏اند و ایران نیز باید آن‏را امضا كند.

و نیز ریچارد پرل مشاور وزیر دفاع آمریكا نیز اعلام كرد:

بهترین راه برای مقابله با برنامه‏های هسته‏ای ایران، آزاد كردن و رهایی مردم ایران می‏باشد.

و سرانجام جورج كنت رئیس سازمان جاسوسی آمریكا سیا در گزارشی به كنگره این كشور، ایران را به داشتن یكی از فعال‏ترین برنامه‏های دست‏یابی به تسلیحات هسته‏ای متهم كرد.

در مجموع تقابل آمریكا در رابطه با مسئله انرژی هسته‏ای ایران را می‏توان در پنج محور نام برد:

۱) مسأله توسعه تسلیحات كشتار جمعی؛

۲) مبارزه با تروریسم؛

۳) وضعیت صلح خاورمیانه؛

۴) حقوق بشر؛

۵) تهدیدات بالقوه علیه موجودیت اسرائیل.

● روسیه

در ژانویه ۱۹۹۵ مسكو و تهران قراردادی به ارزش ۸۰۰ میلیون دلار برای ساخت نیروگاه اتمی بوشهر منعقد كردند. البته شركت‏های آلمانی در سال ۱۹۷۴ در دوره محمدرضا شاه پهلوی پروژه بوشهر را آغاز كرده بودند اما عملیات ساختمانی آن به‏خاطر انقلاب اسلامی در سال ۱۹۹۷ متوقف شد و سرانجام در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیروگاه اتمی بوشهر آسیب جدی دید و برای بازسازی، ایران نیاز به جلب كمك‏های فنی خارجی پیدا كرد. در نتیجه با موافقت دو كشور ایران و روسیه عملیات بازسازی نیروگاه بوشهر در سال ۱۹۹۵ آغاز شد و طبق گفته مقامات مسئول ایران این نیروگاه كه نیروگاه آب سبك ۱۰۰۰ مگاواتی می‏باشد در سال ۲۰۰۵ راه‏اندازی خواهد شد.

روسیه همكاری خودش را با ایران در تمام زمینه‏ها صلح‏آمیز اعلام نمود و علی‏رغم فشارهای آمریكا در مارس ۲۰۰۱، رئیس‏جمهور روسیه و آقای خاتمی یك معاهده همكاری را به امضاء رساندند. و نیز در اكتبر ۲۰۰۱ مسكو و تهران موافقت‏نامه‏هایی را برای صدور كالاهای نظامی روسیه به ایران امضا كردند. ارزش این موافقت‏نامه‏ها ۴۰۰ میلیون دلار بود و شامل كالاهایی چون لوازم یدكی تسلیحات ساخت روسیه، جت‏های جنگنده جدید و احتمالاً تجهیزات هوایی ـ دفاعی، سیستم‏های زمین به زمین و سیستم‏های ضد كشتی بود.

در مجموع مسكو علی‏رغم فشارهای زیاد آمریكا هنوز همكاری‏های هسته‏ای خود با ایران را قطع نكرده است.

مقامات روسیه ایران را همسایه و شریك سنتی روسیه می‏خوانند و تأكید می‏كنند كه شكی وجود ندارد كه روسیه تعهداتش نسبت به ایران را انجام خواهد داد و نیرگاه هسته‏ای بوشهر را تكمیل خواهد كرد.

پوتین بعد از اظهارنظر تونی بلر نخست‏وزیر انگلیس اعلام داشت:

روسیه همكاری هسته‏ای خود با ایران را متوقف نخواهد كرد ولی بر این امر اصرار داریم كه برنامه‏های هسته‏ای ایران باید تحت نظارت و كنترل آژانس بین‏المللی انرژی اتمی (IAEA) باشد.

ایگور ایوانف وزیر خارجه روسیه نیز در مصاحبه‏ای عنوان كرد كه حمایت روسیه از پروژه ۸۰۰ میلیون دلاری نیروگاه اتمی بوشهر در تطابق با تعهدات بین‏المللی ما می‏باشد.

نوع تعامل ایران با روسیه از اهمیتی دوچندان برخوردار می‏باشد. تاكنون زمامداران روسی اگرچه در برخی از مواقع تا حد امكان بر سر تعهدات دوجانبه خویش باقی ماندند، با این حال نشان داده‏اند منافع ملی و خصوصاً اقتصادی خویش را در بسیاری جنبه‏ها بر روابط دوجانبه با ایران ارجح می‏دانند.

● دلایل همكاری و تمایل روسیه با ایران

۱) در صورت قطع همكاری با ایران این كشور موقعیت خود را در بازار رقابتی تكنولوژی هسته‏ای تضعیف خواهد كرد. (زیرا پوتین در جریان اجلاس سران گروه هشت در اواسط سال ۲۰۰۳ با اشاره به این موضوع اعلام كرد كه در فرآیند منع تكثیر تسلیحات، گام‏ها و اقداماتی كه روسیه را دچار زیان رقابتی نماید تحمل نخواهد كرد.

۲ ) روسیه از مشاركت استراتژیك با ایران نفع می‏برد و بیشتر از همه این نفع ژئوپولتیكی است كه روسیه را تشویق به همكاری با ایران می‏نماید.

۳ ) روسیه در شرایط همكاری با ایران فضای بیشتری برای پی‏گیری سیاست خارجی خود دارد: و یك ایران با ثبات و به لحاظ تكنولوژیكی پیشرفته برای روس ذی‏نفع است. و از طرفی نیز با بودن صلح و ثبات جامع در خاورمیانه نفع می‏برد.

۴ ) مسیر ترانزیتی جایگزینی كه آسیا را به اروپا پیوند می‏دهد میلیاردها دلار درآمد را برای روسیه به همراه دارد. خط آهن یكصد میلیون دلاری و ۳۴۰ كیلومتری كه روسیه را از طریق آذربایجان و ایران به خلیج‏فارس متصل می‏كند منافع اقتصادی با ایران را تعقیب می‏كند.

۵ ) بوشهر پس از تكمیل برای روسیه درآمدزایی خواهد داشته و بازتابی از الزامات اقتصادی است. حدود یكصد ایرانی به منظور راه‏اندازی نیروگاه بوشهر در حال آموزش در روسیه هستند و به‏قول سرگئی بلاگف متخصص مسائل سیاسی كشورهای مستقل مشترك‏المنافع در نگاه مسكو امید به كسب درآمد از همكاری هسته‏ای با ایران بر نگرانی از ظهور یك قدرت هسته‏ای جدید می‏چربد.

نویسنده:مسعود پورفرد


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.