۸ بهمن ۱۳۵۷ روحانیون در اعتراض به بسته شدن فرودگاه ها تحصن کردند

در روز ۸ بهمن ۱۳۵۷ حدود ۴۰ نفر از روحانیون مبارز تهران, مدرسین حوزه علمیه قم و نمایندگان روحانیت مبارز شهرستان ها در اعتراض به بسته شدن فرودگاه و جلوگیری از بازگشت امام خمینی در محل مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند که طی روزهای بعد تعدادشان به ۴۰۰ نفر رسید

در روز ۸ بهمن ۱۳۵۷ حدود ۴۰ نفر از روحانیون مبارز تهران، مدرسین حوزه علمیه قم و نمایندگان روحانیت مبارز شهرستان‌ها در اعتراض به بسته شدن فرودگاه و جلوگیری از بازگشت امام خمینی در محل مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند که طی روزهای بعد تعدادشان به ۴۰۰ نفر رسید.

روزنامه کیهان‌‌ همان روز نوشت که تحصن این افراد نامحدود است و دکتر زیباکلام عضو سازمان ملی دانشگاهیان اعلام کرده کمیته تدارکات متحصنان، امور مربوط به متحصنان را انجام می‌دهد و وسایل و امکانات لازم را در اختیار روحانیون مبارز و متحصن قرار خواهند داد.

سخنگوی متحصنین نیز در گفت‌وگو با روزنامه کیهان گفت: به عقیده ما عدم بازگشت امام خمینی نتیجه توطئه‌ای است که توسط دولت انجام شده است. روحانی متحصن، جنتی درباره تاریخ بازگشت امام خمینی گفت هنوز تاریخ دقیق بازگشت مشخص نیست، چون نقشه‌ها دفع‌الوقت است. وی افزود: تحصن روحانیون تا بازگشت امام خمینی ادامه خواهد یافت و بی‌تردید نمایندگان و افرادی از گروه‌های مختلف مردم به تحصن خواهد پیوست.

جنتی درباره ملاقات بختیار با امام خمینی گفت ممکن است امام خمینی در صورت استعفای بختیار ایشان را بپذیرند. به گفته سخنگوی متحصنین تا ظهر روز اول تحصن، آیت‌الله منتظری و دکتر بهشتی، از اعضای روحانیت مبارز تهران به جمع متحصنین پیوستند.

آیت‌الله طالقانی نیز در پیامی به متحصنین آمادگی خود را برای شرکت در این تحصن اعلام کرد و گفت که به زودی در این تحصن شرکت خواهند کرد.

در طول برگزاری تحصن نیز تلگراف‌های زیادی از طرف علما و مردم شهرستان‌ها در تایید و پشتیبانی از هدف متحصنین مخابره شد. بعدازظهر اولین روز تحصن، آیت‌الله طالقانی نیز به جمع متحصنین پیوست.

همزمان با این مراسم، روحانیون متحصن با انتشار بیانیه‌ای شدیداً به دولت شاپور بختیار حمله کردند. متن این بیانیه به این شرح است:

بسمه تعالی

ملت مسلمان ایران

حکومت غیرقانونی و غاصب شاپور بختیار در بی‌شرمی و اهانت به حیثیت ملت ایران روی پیشینیان نوکرصفت خود را سفید کرد، در روز جمعه ۶ بهمن در تهران و تبریز و رشت و گرگان و آبادان و سنندج و بعضی شهرستان‌های دیگر دست به کشتارهای فجیع و وحشیانه زد و با بستن فرودگاه‌های کشور بر روی رهبر محبوب ملت آیت‌الله العظمی امام خمینی دام‌ظله احساسات پاک مردم شرافتمند ایران را که با قلبی لبریز از عشق دیدگانی پر از اشک شوق در انتظار مقدم فرخنده رهبر عظیم‌الشأن خود بود سخت جریحه‌دار ساخت و خشم سهمگین ملت ایران که ریشه او و اربابانش را خواهد سوخت، بیش از پیش برانگیخت.

اینجانبان به عنوان اعتراض به اعمال ضدانسانی دولت غیرقانونی بختیار از ساعت ۹ صبح روز یکشنبه ۸ بهمن ماه جاری تا بازگشت حضرت آیت‌الله العظمی امام خمینی دام‌ظله به وطن به آغوش پر از مهر ملت در مسجد دانشگاه تهران تحصن اختیار می‌کنیم و از این محل مقدس در کنار برادران دانشجوی خود ندای حق‌طلبانه خود را به گوش جهانیان خواهیم رساند.

برقرار باد جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی

روحانیون متحصن، مسجد دانشگاه تهران

سازمان ملی دانشگاهیان ایران هم با صدور اعلامیه‌ای پشتیبانی خود را از اقدام روحانیون متحصن اعلام کرد. در بیانیه این سازمان دانشگاهی آمده بود: «روحانیت مترقی در طول مبارزات ضد استبدادی و ضد استعماری ملت ایران همواره نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است.

اینک در آستانه ورود رهبر عالیقدر انقلاب مردم ایران حضرت آیت‌الله العظمی خمینی برای اعتراض به دسایس مذبوحانه دستگاه ضدمردمی حاکم در جلوگیری از ورود ایشان، جامعه روحانیت مبارز در مسجد دانشگاه تهران تحصن اعلام کرده است. سازمان ملی دانشگاهیان ایران (دانشگاه تهران) پشتیبانی کامل خود را از خواست روحانیون متحصن ابراز می‌کند و انتخاب دانشگاه تهران را به عنوان محل این تحصن نشانه دیگری از همبستگی همه قشرهای مردم ایران در تحقق هدف‌های انقلاب بزرگ ملت ایران می‌داند».

به نوشته روزنامه‌ها، «تلاوت و ترجمه آیات قرآن مجید از جمله برنامه‌های متحصنان در مسجد دانشگاه بود و آقای خامنه‌ای، آقای‌هاشمی و استاد مطهری در جمع متحصنان برنامه سخنرانی داشتند».

در پی این تحصن همچنین گروه‌های زیادی از مردم برای این عده خوراک، پوشاک و دیگر وسایل ضروری بردند. مردم گروه گروه با عجله قبل از آغاز ساعات منع عبور و مرور که در آن زمان در شهر تهران برقرار بود، خودشان را به دانشگاه می‌رساندند و برای روحانیون متحصن غذا و وسایل دیگر می‌بردند.

تحصن روحانیون در دانشگاه تهران و حمایت‌های گسترده از آن چهار روز به طول انجامید و در کنار تمامی اعتراضاتی که در اقصی نقاط کشور انجام شد، در ‌‌نهایت شرایطی را به وجود آورد که دولت بختیار مجبور شد به بستن فرودگاه‌ها پایان دهد.

منبع : تاریخ ایرانی