طبیعت گردی هم آدابی دارد

متاسفانه بسیاری از مردم الفبای همزیستی مسالمت آمیز با طبیعت را نمی دانند

زیبایی بهار را با هیچ چیز دیگری نمی‌شود مقایسه کرد؛ این را همه مردمی که برای رسیدن به آرامش به دل طبیعت پناه می‌برند، می‌دانند اما حتی برخی از آنهایی که جز پناه آوردن به طبیعت، راه دیگری ندارند نیز با آن دوستانه برخورد نمی‌کنند.

هر سال با آغاز نوروز، گردشگران طبیعت به گوشه و کنار کشور می‌روند تا دمی در کنار رودخانه‌ای و کوهی و دشتی آرام بگیرند، اما هزینه ورود آنها به طبیعت خیلی گران تمام می‌شود. حتما شما هم شاخه‌های شکسته درختان، برگ‌های جوان و تازه کنده شده به دست بچه‌ها و بزرگ‌تر‌ها یا زباله‌های رها شده روی زمین را دیده‌اید. همه این تخریب‌ها، تاوان حضور مردمی است که الفبای همزیستی مسالمت‌آمیز با طبیعت را نمی‌دانند. ولی تا دیر نشده باید یاد گرفت که نوروز امسال بخصوص در روز سیزدهم چطور با تک‌تک ارکان طبیعت رفتار کرد.

ـ‌ گل های امروز محصول بذرهای دیروز طبیعت‌اند پس اگر گل‌ها را بچینیم و اجازه ندهیم گل‌های امروز به بذر بنشینند، سال آینده بهار بدون گل خواهد آمد.

ـ‌ از شاخه‌های جوان درختان بویژه شاخه‌هایی که شکوفه دارند، تاب آویزان نکنیم چون بر اثر حرکت تند و با شتاب تاب آوندهای شاخه‌ها پاره شده و شاخه‌ها خشک خواهد​ شد. البته ریزش گل هم خسارتی دیگر است که کاملا مشهود خواهد بود.

ـ خاک بر اثر انقباض و انبساط یخبندان خلل و فرج‌هایی پیدا می‌کند که از طریق آنها فرصت تنفس برایش پیش می‌آید. فشردگی خاک بر اثر عبور و مرور مفرط با خودروهای سنگین، فرصت تنفس را از زمین می‌گیرد بخصوص اگر رطوبت خاک بالا باشد. پس به جای بالا رفتن از کوه و دشت با ماشین‌های سنگین، با پای پیاده آن هم با احتیاط روی خاک قدم بردارید.

ـ‌ اگر قرار است در طبیعت اتراق کنید، حریم لانه پرندگان و حتی لانه‌های مورچه‌ها را در نظر بگیرید. مورچه‌ها بخشی از طبیعت هستند اگر از طبیعت حذف شوند، خیلی از حشراتی که پتانسل آفت شدن دارند، طغیان کرده و خسارات جبران‌ناپذیری به جای خواهند گذاشت. بخش اعظم تخم ملخ‌های خسارت‌زا توسط مورچه‌ها خورده می‌شود و جمعیت ملخ‌ها کاهش پیدا می‌کند.

ـ‌ رعایت نکات احتیاطی و حفاظتی هنگام درست کردن آتش برای پخت یا گرم کردن غذا الزامی است. به اعتقاد ما​ به خاطر طبیعت هم که شده، می شود یک روز غذای سرد خورد و در عوض یکی از تهدید های طبیعت را برای یک روز هم شده از بین برد. بالاخره اگر ما طبیعت را دوست داریم، باید به خاطرش از بخشی از خواسته‌های خود بگذریم. پس در روزهای نوروز در هوای توفانی در جنگل یا حاشیه جنگل و در مکان‌هایی که پوشش گیاهی وجود دارد، آتش درست نکنید.

ـ‌ فلسفه وجود طبیعت برای استمرار زندگی است، پس طبیعت را اسباب بازی تلقی نکنید. متاسفانه دیده شده که بعضی مردم بخصوص جوانان در مناطق تفریحی با آتش زدن بقایای گیاهی خشکیده برای خودشان سرگرمی درست می کنند. البته همه می‌دانیم همان بقایای گیاهی مهم‌ترین پوشش حفاظتی برای خاک و حفاظت جوانه‌های گیاهان در مقابل تغییرات آب و هواست.

فصل بهار فصل تغییر است. گرمای زودرس و سرمای دیر رس همیشه در طبیعت وجود دارد و طبیعت هم برای حفظ خودش، مکانیسم‌های مخصوص خود را دارد که ما متاسفانه با یک کار بیهوده، آن را از دست طبیعت می گیریم.

ـ‌ به خاطر طبیعت دست‌کم یک روز از سال استفاده از ظروف یکبار مصرف را کنار بگذاریم و از هر فرصت ممکن و حداقل برای جمع‌آوری آن اندازه که خودمان از این ظروف، زباله تولید کرده‌ و در طبیعت رها کرده‌ایم، استفاده کنیم و چهره زیبای طبیعت را از این زباله‌ها نجات بدهیم. وجود این همه زباله در طبیعت بخصوص در کنار چشمه‌ها، حاشیه رودخانه‌ها و در سایبان درختان با فرهنگ ما منافات دارد.

ـ‌ در روز طبیعت به جای گره زدن سبزه‌ها به یکدیگر، تارهای وجود خودمان را به طبیعت گره بزنیم تا همدرد با طبیعت شویم. هر جا مشکلی برای طبیعت پیش آمد، همچون خود طبیعت احساس درد کنیم و دنبال چاره باشیم یا این که از ادامه مشکل‌سازی دست برداریم.

ـ‌ در ایام تعطیلات نوروزی به دلیل کثرت مسافرت‌ها و شلوغی مراکز سرویس خودروها دیده شده که بعضی‌ها در فضای باز طبیعت نسبت به تعویض روغن خودروی خود اقدام می‌کنند و روغن سوخته را در طبیعت رها می‌کنند. این هم یکی از منابع آلودگی محیط است.

رهاسازی لاستیک‌های فرسوده خودروها در فضاهای طبیعی هم یکی از منابع مهم آلودگی است که بخصوص زمانی که برای ضرورت یا تفریح توسط افراد آتش‌زده می‌شوند، آلودگی هوا نیز ایجاد می‌شود.