یك روز از خواب پا می شی می بینی رفتی به باد

«نفهمیدم چی كشید و كی معتاد شد » فرد معتاد به هوشیاری اطرافیانش هم نیاز دارد اینكه حواسمان به بغل دستی مان باشد, تغییر رفتارهایش را ببینیم و زود كمكش كنیم, دیگر وظیفه ماست

«نفهمیدم كی معتاد شد.» این جمله‌ای است كه خیلی وقت‌ها از زبان اطرافیان كسی كه معتاد شده، می‌شنویم.

«نفهمیدم چی كشید و كی معتاد شد.» فرد معتاد به هوشیاری اطرافیانش هم نیاز دارد؛ اینكه حواسمان به بغل‌دستی‌مان باشد، تغییر رفتارهایش را ببینیم و زود كمكش كنیم، دیگر وظیفه ماست.

● تریاك

از گیاه خشخاش به دست می‌آید و همچنین منشأ هروئین، ‌كدئین و مرفین است.

رنگ و شكل: تریاك معمولا به رنگ قهوه‌ای سیر و دارای قوامی‌ خمیری است كه بویی شبیه به آمونیاك یا ادرار مانده دارد و هنگام سوختن، بوی خاصی شبیه چسب دوقلو می‌دهد. پس از مصرف تدخینی (كشیدن) تریاك، ماده‌ای به رنگ قهوه‌ای سوخته و براق به دست می‌آید كه «سوخته» نام دارد.

سوخته تریاك را در آب حل می‌كنند و می‌جوشانند. سپس آن را از صافی عبور می‌دهند. آنچه باقی می‌ماند «تفاله» نام دارد.

محلول حاصل را مجددا حرارت می‌دهند. با این كار، ماده خمیری و سفت و غلیظی به رنگ قهوه‌ای روشن به دست می‌آید كه «شیره» نام دارد.

● هروئین

یكی از مشتقات نیمه‌مصنوعی مرفین است. هروئین، پودر بسیار نرم و سفیدرنگی است كه اشكال بسیار ناخالص آن قهوه‌ای‌رنگ است. وزن بسته‌های هروئین ۵ سانتی‌گرمی، ربعی (یك چهارم گرم)، دو پنجم و۵ گرمی‌ است. هروئین موجود در بازار معمولا ۵ تا ۱۰ درصد هروئین دارد و بقیه آن شیرخشك، پودر بیكربنات و پودر گلوكز است.

▪ روش‌های مصرف:

۱) تدخین:

در این روش، هروئین را روی زرورق سیگار می‌ریزند و از زیر با دستمال كاغذی لوله‌شده و یا تكه‌های مقوای باریك كه با كبریت آتش زده شده باشد، كمی‌حرارت می‌دهند و دود حاصل را از راه دهان بالا می‌كشند. گاهی هروئین را با باربیتورات تركیب كرده و تدخین می‌‌كنند كه به نام «شكار اژدها» معروف است.

۲) استنشاق (دماغی):

در این روش كه معمولا توسط معتادان غیرحرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، هروئین را روی كاغذ صافی می‌ریزند و با استفاده از اسكناس لوله‌‌شده آن را از طریق بینی بالا می‌كشند.

۳) تزریق:

در این روش، هروئین را با آبلیمو، جوهرلیمو، یا قرص ویتامین C در قاشق حل كرده و كمی‌ حرارت می‌دهند. سپس از طریق سرنگ به زیر جلد یا داخل ورید تزریق می‌كنند.

● حشیش (علف، گرس)

▪ شكل ظاهری:

به صورت تكه‌های جامد، از رزین گیاه شاهدانه گرفته می‌شود و قـهـوه ای و یــا مشكی رنگ است.

▪ طریقه مصرف:

به صورت دود كردن با سیگار همراه با سیگار برگ و همراه با چپق و یا قلیان، پختن آن و مصرف به همراه غذا، همراه چای نیز دم می‌كنند.

▪ اثرات آنی:

ریلكس‌كننده، حواس شنوایی و بینایی (به‌خصوص رنگ‌ها) قوی‌تر می‌گردنـد. اشتهاآور است. فرد حراف و یا منزوی می‌شود. واكنش به محرك‌ها كند می‌شود. دقیقه‌ها طولانی شده و زمان دیر می‌گذرد. حتی اجسام عادی عجیب به نظر می‌رسند.

▪ خطرات درازمدت:

پارانوئید، اسكیزوفرنی، جنون، روان‌پریشی، افسردگی و اضطــراب، استعمال آن همراه با سیگار سبب آسیب جدی به ریه‌ها می‌شود.

● ماری جوآنا

شكل ظاهری: از برگ و ساقه شاهدانه به دست می‌آید. شبیه جـعــفـری خشك سبـز، قهوه‌ای و یا خاكستری است و اندكی نیز توهم‌زاست.

▪ طریقه مصرف:

مانند حشیش است.

▪ اثرات آنی:

گذشت زمان حس نمی‌شود، تمركز كاهش می‌یابد. حافظه ضعیف شده و قدرت یادگیری كم می‌شود. افـزایـش فـشارخـون و ضـربـان قـلـب، خشكی دهان، قرمزی چشم‌ها، خواب‌آلودگی اشتهای زیاد و خنده‌های مكرر اثرات دیگر حشیش هستند.

▪ خطرات:

پارانوئید، آسیب به ریه‌ها، سرفه و عفونت مجاری تنفس و برونشیت.

● كوكائین یا کرک

▪ شكل ظاهری:

گرد سفید رنگی كه از برگ‌های خشك‌شده گیاه كوكا به‌دست می‌آید. با پختن كوكائین همراه با جوش شیرین، ماده مخدر دیگری به نام کرک به دست می‌آید. كرك، بسیار بسیار اعتیادآور و به شكل حبه‌های سفید یا قهوه‌ای رنگ است.

▪ طریقه مصرف:

استنشـاق از راه بیـنـی، تـزریق وریـدی، دود كـردن با پیپ، جویدن برگ‌ها، به كار بردن در غشاء مخاطی دهان، مهبل و مقعد.

▪ اثرات آنی:

یك محرك است که اثراتش بسیار زود از بین می‌رود (۳۰ دقیـقـه بـعد) كـه سبب افسردگی و ناآرامی‌ فرد می‌شود. حـتی بـا یك بـار مـصرف، اعتـیـادآور است. باعث افـزایش اعتمـاد به نـفس، احسـاس نیـرومندی و هـوشیـاری و سـبـب افزایش تپــش قلب می‌شود. انرژی‌زاست و فرد حراف و یا كم‌حرف می‌شود؛ فرد مصرف‌كننده سریع و چابك می‌شود.

همچنین باعث از بین رفتـن تـمركـز، هــماهنگی حركات و افزایش میل جنسی، تنفـس كـم‌عـمـق و نامـنـظـم، رفـتـار خشونت‌آمیز و رعشه می‌شود. بسیار زود اثر می‌کند(۱۰ ثـانـیـه پـس از مصرف). همچنین ترشح دپامین در مغز را در پی دارد.

● ال‌اس‌دی

ال‌اس‌دی - که مخفف لیزرژیک اسید دی‌متیل آمید است ـ اسید هم نامیده می‌شود.

▪ شكل ظاهری:

در كاغذهای مربع شكل كوچك كه مـعـمـولا دارای طرح و نـقـوش مختلفی است و در قالب قرص‌های ریزی به نام داست و میکروداست ـ به صـــورت مـایع، كپسول و ژلاتین نیز وجود دارد. ال‌اس‌دی خالص گرد بی‌بـو و سفـیـدرنگی است كه از یك نوع قارچ استخراج می‌شود.

▪ طریقه مصرف:

استنشاق، دود كردن، تزریق، خوراكی.

▪ علایم ظاهری:

توهم‌زای قوی، حالت پرواز، ظـرف یك ساعت پس از مصرف ظـــاهر می‌شود و ۸ الی ۱۲ ساعت اثر آن باقی می‌مـاند. فـرد قـادر بـه خـاتمه دادن این حالت نیست. رنــگ‌ها روشن‌تر، اصوات جدیدتر و حركات و زمان كندتر و یا تندتر می‌شود. ادغام حواس در یكدیگر (رنگ‌ها شنیده و صداها دیده می‌شود)، كاهش اشتها، گرگرفتگی، پارانوئید، لرز، تپش قلب، سر در گمی ‌و تنفس سریع.

▪ خطرات:

یك حالت پرواز و یا نشئگی حاصل از ال‌اس‌دی می‌تواند خوشایند بـاشد اما یك تریپ بد بسیار وحشت‌آور خواهد بود. مسـئـله دیـگر حـالتـی اسـت كه تریپ مجددا بدون استعمال ال‌اس‌دی برای فرد بارها و بارها تكرار می‌شود كه فلاش‌بک نام دارد. افسردگی، روان‌پریشی، جنـون، تشـنـج، مـرگ، خودكشی از عواقب مصرف آن به شمار می‌رود.

● اكستازی

▪ شكل ظاهری:

از متیلن دی اکسی میتل آمفتامین تهیه می‌شود. قرص به اشكال و اندازه‌های گوناگون، گرد، كپسول و مایع موجود است.

▪ طریقه مصرف:

خوراكی، تزریق، دود كردن و استنشاق.

▪ اثرات آنی:

اثر آن ۲۰ دقیقه پس از مصرف ظاهر می‌‌شود، اكستازی هم محرك است و هم توهم‌زا. افزایش انرژی و حس خوشی. اصوات، رنگها و احساسات شدیدتر می‌شود و اثر آن تا ۶ ساعت باقی می‌ماند. اثراتش شبیه آمفتامین است؛ افزایش ضربان قلب، افزایش اعتماد به نفس، احساس تهوع، اضطراب، احـساس صمـیـمیت بـا دیـگران، سـایـیدن دنـدان‌‌ها بـه یكدیگر، كاهش اشتها، تعـریـق، احــساس شدید لذت، گرمی ‌و شادی ـ شما را به رقصیدن وامی‌دارد ـ و نیز تـرشـح دپامین و سروتونین در مغز.

▪ خطرات:

گرمازدگی؛ چون بیشتر در محافلی از آن استفاده می‌شود که در پـی فـعـالـیــت شدید مانند رقصیدن باعث افزایش شدید گرمای بدن می‌شود كه بسیار خطرناك اســت. فرد برای رفع تشنگی، مـمـكن اسـت آب فـراوان بـنـوشد كـه ایـن خـود سبب رقیق شدن بیـش از حـد خــون و از مــیان رفتن تعادل سدیم خون شـده و سـبـب تـورم اعـضـای بـدن هـمـچـون مـغز و در نهایت مرگ فرد می‌شـود. پـس از یـكـی دو روز هم، فـرد احـسـاس افسـردگـی و خـستگی می‌كند.

● متادون

▪ شكل ظاهری:

مایع سبز، آبی یا كهربایی‌رنگ، و قرص‌های سفیدرنگ.

▪ طریقه مصرف:

خوراكی

▪ اثرات آنی:

اثراتی شبیه هروئین داشته اما خفیف‌‌تر.

▪ خطرات:

موجب كما و مرگ می‌شود.

● آمفتامین یا همان شیشه

▪ شكل ظاهری:

گرد سفیدرنگ یا خاكستری، كپسول، قرص. بـرای آنكه آمفتامین قابل دود كردن شود، آن را كریستالیزه می‌كنند (شبیه تکه‌های کریستال و شیشه) كه در این صورت، به آن آیس می‌گویند.

▪ طریقه مصرف:

استنشاق، دود كردن، خوراكی، تزریق و یا حل درون مایعات.

▪ اثرات آنی:

اثر آن ۳ الی ۴ ساعت بعد ظاهر می‌شود. هیجان‌زدگی، اعتماد به نفس بالا، افزایش هوشیاری، انرژی زیاد، كاهش اشتها، بی‌خوابی، یك محرك است.

▪ خطرات:

در كوتاه‌مدت باعث احساس اضطراب، افسردگی و خستگی پس از استعمال می‌شود. افزایش ضربان قلب و تنفس، اختلال در دید، خشكی دهان، سـرگـیـجـه و خشونت، مرگ ناگهانی و سكته قلبی از دیگر عوارض آن به حساب می‌آید.

ستاره سمایی