نقش پر رنگ پدر در تربیت کودکان

پدران نقش بسیار مهمی در زندگی کودکان خود دارند، به طوری که هیچکس دیگری نمی تواند جای آنها را بگیرد، درواقع پدران می توانند تأثیر مستقیمی برروی پرورش فرزندان خود بگذارند.
● …

پدران نقش بسیار مهمی در زندگی کودکان خود دارند، به طوری که هیچکس دیگری نمی تواند جای آنها را بگیرد، درواقع پدران می توانند تأثیر مستقیمی برروی پرورش فرزندان خود بگذارند.

تأثیر رابطه پدر و مادر برروی کودک

یکی از تأثیراتی که پدران می توانند برروی کودکان داشته باشند تأثیر غیرمستقیم است. در واقع رابطه آنها با همسرشان نقش مهمی در تربیت کودک ایفا می کند. پدری که رابطه خوبی با همسرش دارد وقت بیشتری را با کودکان خود می گذراند و در نتیجه فرزندانش ازنظر روانی و احساسی سالم تر هستند، از سوی دیگر مادری که از احترام همسر خود برخوردار باشد احتمالاً مادر بهتری خواهد بود. درواقع کیفیت رابطه پدر و مادر بر رفتار آنها تأثیر می گذارد. رابطه خوب پدر و مادر باعث می شود آنها افرادی مسئولیت پذیرتر، مهربانتر و قابل اعتمادتر شوند.

در ضمن آنها در مقابل کودکان کم سن و سال خود خویشتنداری بیشتری نشان می دهند و مشاوران و حامیان خوبی برای نوجوانان خواهند بود. یکی از مهمترین منافع رابطه مثبت میان پدر و مادر، ارائه الگوی مناسب برای کودکان است.

پدرانی که با همسران خود با احترام رفتار می کنند پسرانی پرورش می دهند که می دانند چگونه با زنان رفتار کنند و کمتر نسبت به آنها خشونت به خرج می دهند.

از سوی دیگر دختران پدرانی که به همسرشان احترام می گذارند می دانند که باید از مردان چه انتظاراتی داشته باشند و کمتر احتمال دارد که درگیر روابط خشن یا ناسالم شوند.

درعوض تحقیقات نشان می دهد که مردانی که نسبت به همسرشان رفتاری توهین آمیز یا سرد دارند به احتمال قوی کودکانی مضطرب، مطرود یا جامعه ستیز خواهند داشت.

تأثیر پدران بر توانایی های شناختی و آموزشی کودکان

پدرانی که خود را درگیر پرورش کودکان شان می کنند دارای فرزندانی با ضریب هوشی بالا هستند که مهارت های زبانی و قدرت یادگیری بهتری دارند.

فرزندان خردسال چنین پدرانی با آمادگی بیشتری خود را برای دوران تحصیل آماده می کنند. آنها صبورتر هستند و بهتر می توانند با مشکلات تحصیلی کنار بیایند. تأثیر مثبت چنین پدرانی تا زمان نوجوانی و بزرگسالی کودکان نیز ادامه می یابد. براساس مطالعات انجام شده این کودکان در سخن گفتن و انجام کارها نیز مهارت بیشتری کسب می کنند.

تأثیر پدران بر رشد روانی و اجتماعی کودک

کودکانی که دارای پدرانی وظیفه شناس هستند احساس امنیت بیشتری می کنند و اعتماد به نفس بیشتری برای کشف دنیای اطراف و ایجاد رابطه با همسالان خود نشان می دهند.

این کودکان همچنین به ندرت با اعضای خانواده، همکلاسی ها و همسایه ها دچار مشکل می شوند.

کودکانی که محبت زیادی از پدران خود دریافت می کنند (کودکانی که پدرانشان با اولین گریه به سراغشان می آیند و با آنها بازی می کنند) احساس امنیت بیشتری دارند و اجتماعی تر هستند.

در ضمن شیوه بازی کردن پدران با کودکان شان تأثیر زیادی به روی رشد احساسی و اجتماعی آنها دارد.

کودکان در اثر تعامل با پدرشان یاد می گیرند که چگونه به احساسات و رفتار خود شکل دهند و به عنوان مثال می آموزند که در موقعیت های خشونت آمیز، خویشتنداری خود را حفظ کنند. پدران می توانند با طرز رفتار خود فرزندانشان را افرادی مستقل بار بیاورند. پدران برروی رسیدن به هدف تأکید دارند و مادران به پرورش کودک اهمیت زیادی می دهند، دو مولفه ای که برای رشد سالم او ضروری است. در نتیجه کودکانی که پدران وظیفه شناس دارند علاقه زیادی به کشف اشیای اطراف نشان می دهند، آنها در ضمن خویشتندارتر هستند و در فعالیت های اجتماعی حضوری پررنگ تر دارند.

کودکانی که دارای رابطه خوبی با پدران شان هستند کمتر دچار افسردگی می شوند، به ندرت رفتارهای ناهنجار دارند و کمتر دروغ می گویند. در ضمن کودکانی که با پدران خود زندگی می کنند از نظر جسمانی و احساسی شرایط بهتری دارند.

به طور خلاصه پدران نقش مهمی در رشد و سلامتی کودکان ایفا کرده و می توانند برای آنها محیطی امن ایجاد کنند.