شیوع اختلال های افسردگی در شهر تهران ۱۳۷۹

افسردگی یک عارضه نا توان ساز است که همه افراد ممکن است به طور کوتاه مدت یا طولانی در طی عمر خود آن را تجربه کنند

● مقدمه:

افسردگی یک عارضه نا توان ساز است که همه افراد ممکن است به طور کوتاه مدت یا طولانی در طی عمر خود آن را تجربه کنند. متاسفانه هنوز تصویر روشنی از میزان شدت افسردگی در میان مردم و نیز انواع افسردگی در جامعه ایران، به دست نیامده است.

● مواد و روشها:

هدف از این مطالعه، بررسی شیوع اختلال های افسردگی در جمعیت ۲۰-۶۵ ساله شهر تهران بود. تعداد ۱۰۷۰ نفر از ساکنان شهر تهران به صورت خوشه های تصادفی از مناطق مختلف شهر در آزمون سرند (غربالگری) افسردگی با استفاده از آزمون سنجش میزان افسردگی بک(BDI) ، شرکت کردند. سپس افراد دارای نمرات بالاتر از حد نصاب در پرسشنامهBDI ، مورد مصاحبه روان پزشکی قرار گرفتند و بود و نبود و نیز نوع اختلال آنها تعیین گردید. مصاحبه کنندگان از دستیاران روان پزشکی بودند و آموزش های لازم را دیده بودند. ضمناً برای کنترل بیشتر، ۵ درصد از نمونه پایین تر از حد نصاب افسردگی به نمونه مورد مصاحبه افزوده شد.

● یافته ها:

نتایج نشان داد که میزان افسردگی زنان (BDI=۱۲.۱۶) در کل نمونه بیشتر از مردان(BDI=۸.۴۷) است و نیز احتمال ابتلا زنان (۳۰.۵۰ درصد) به افسردگی بیشتر از مردان ( ۱۶.۷ درصد) است.

● نتیجه گیری و توصیه ها:

در این مطالعه تلاش شد تا با بهره برداری از روش شناسی دقیق، تصویر واقع بینانه تری نسبت به این اختلال (افسردگی) و جمعیت پایتخت ارائه شود. احتمالاً عوامل استرس زا نقش تعیین کننده ای در تصویر همه گیر شناختی افسردگی در جامعه ایران دارد. ما یافته های حاصل از این تحقیق را با یافته های خارجی و داخلی مقایسه خواهیم کرد و به بحث درباره تفاوت ها و شباهت ها خواهیم پرداخت.

عنوان	فایل
شیوع اختلال های افسردگی در شهر تهران ۱۳۷۹	application/pdf afsordegi dar tehran.pdf 211 KB	دانلود

حسین کاویانی

سیدعلی احمدی ابهری

هدایت نظری

کورش هرمزی