شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

خدایا...


از خدا خواستم عادت‏های زشت را تركم بدهد.
خدا فرمود: خودت باید آنها را رها كنی.
از او درخواست كردم فرزند معلولم را شفا دهد
فرمود: لازم نیست روحش سالم است جسم هم كه موقتی است.
از او …

از خدا خواستم عادت‏های زشت را تركم بدهد.

خدا فرمود: خودت باید آنها را رها كنی.

از او درخواست كردم فرزند معلولم را شفا دهد

فرمود: لازم نیست روحش سالم است جسم هم كه موقتی است.

از او خواستم لااقل به من صبر عطا كند.

فرمود: صبر حاصل سختی و رنج است. عطا كردنی نیست، آموختنی است.

گفتم: مرا خوشبخت كن.

فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.

از او خواستم مرا گرفتار درد و عذاب نكند.

فرمود: رنج از دلبستگی‏های دنیایی جدا و به من نزدیك‏ترت می‏كند.

از او خواستم روحم را رشد دهد

فرمود: نه، تو خودت باید رشد كنی، من فقط شاخ و برگ اضافی را حرس می‏كنم تا بارور شوی.

از خدا خواستم كاری كند كه از زندگی لذت كامل ببرم.

خدا فرمود: برای این كار من به تو زندگی داده‏ام.

از خدا خواستم كمكم كند همان قدر كه او مرا دوست دارد، من هم دیگران را دوست بدارم.

فرمود: بالاخره اصل مطلب دستگیرت شد.

به نقل از كتاب یك دعای زیبا.