لینكلن زیفییر برای جوان ترها

لینكلن زیفییر با الهام از جنبش هنری دكو ظاهر آیرودینامیكی مطلوبی داشت قدرت آن از موتور كوچك ۱۲ سیلندری تأمین می شد كه طراحی آن مشابهت هایی با فورد ۸ سیلندر آن روزها داشت

لینكلن، تنها خودروی لوكس و گران‌قیمتی بود كه تنها به مشتریان ثابت و قدیمی فروخته می‌شد، اما شركت سازنده به مشتریان جدید و جوان نیاز داشت. در ۱۹۳۶، زیفییر متولد شد، مدل كوچك‌تر و كم قیمت‌تر كه هنوز هم خودرویی لوكس تلقی می‌شد.

طی آن سال‌ها، لینكلن زیفییر با الهام از جنبش هنری دكو ظاهر آیرودینامیكی مطلوبی داشت. قدرت آن از موتور كوچك ۱۲ سیلندری تأمین می‌شد كه طراحی آن مشابهت‌هایی با فورد ۸ سیلندر آن روزها داشت. این ویژگی‌ها و نیز كاربرد نوآورانه بدنه یك تكه آن موجب شد تا با قیمت بسیار كمتری در مقایسه با لینكلن‌های بزرگتر تولید شده و به فروش رود.

اكنون پس از گذشت ۷۰ سال، زیفییر دیگری متولد شده است. این مدل، بسیار شبیه به نیای خویش است، اما اجرای آن كاملاً معاصر است. كوچكترین لینكلنی كه تا به حال ساخته شده، یعنی زیفییر ۲۰۰۶، پلتفرمی مشابه فورد فیوژن و مركوری میلان داشت و مشخصات اصلی شاسی آنها مشابه است. البته فنربندی زیفییر به طور کامل مستقل و مربوط به همین مدل است.

ابتدا، نصب موتور ۱۲ سیلندر در برنامه تولید آن نبود، اما مشابه پلتفرم‌های قبلی، زیفییر موتور سه لیتری دوتایی و ۶ سیلندر دارد. همه آنها، پایه فرمان مشترك و گلخانه‌ای شكل دارند، اما پانل‌های بدنه، پایین‌تر نیست. زیفییر همان‌طور كه شایسته ماهیت لینكلن است بسیار مجهزتر از فیوژن و میلان است و در واقع از بسیاری از رقبای بالقوه در رده خودروهای لوكس مجهز است.

هر كسی تحت تأثیر تلاش لینكلن برای دستیابی به محدوده گسترده‌تر مشتری قرار می‌گیرد. این خودرو، كامل و راحت است و در بزرگراه‌ها عملكرد مناسبی دارد. در پیست مسابقه، نمی‌توان لینكلن را خودرویی مسابقه‌ای به شمار آورد. (به جز كار را پان‌امریكا) اما فنربندی آن از عملكرد استاندارد خیابانی، بسیار بهتر است. زیفییر، هیچ شباهتی به كنتینانتال پدربزرگ‌ها ندارد.

از نظر ظاهر دیگر خبری از هنر دكو نیست. جزء به جزء طراحی بیرون لینكلن، مربوط به زمان معاصر است؛ زاویه‌دار و حالت‌دار با آرم لینكلن از جنس كروم و جلوبندی آبشار مانند و درب موتور شكیل. البته هنوز آن‌قدر محافظه‌كارانه است كه به مذاق خریداران قدیمی خوش بیاید و آن‌قدر هم جدید كه جوان‌ترها را به خود جذب كند. چرخ‌های آلیاژی با تایرهای كم‌عرض، گلگیرهای كمی برآمده را پر می‌كند. سقف كشیده و جعبه مانند و صندوق عقب بالا آمده، نه‌تنها به كاهش كشش آیرودینامیك كمك می‌كنند بلكه فضای سرنشین و بار را افزایش می‌دهند.

چراغ‌های عقب، به اطراف كشیده شده‌اند و LED روشن می‌شوند. این چراغ‌ها، در شب پشت‌سر را چنان روشن می‌كنند كه از آینه داخل خودرو معلوم است و به این ترتیب به ایمنی و كارایی خودرو می‌افزایند.

▪ آسایش:

در كلاسی كه تجهیزات استاندارد، به معنای روكش چرم و تزئینات طرح چوب است، زیفییر با برخورداری از چرم نرم و نقش‌دار و چوب واقعی (بسته به رنگ داخل، چوب آبنوس یا افرا) سرامد همه رقبای خود است. داشبورد آن، بسیار با ظرافت ساخته شده و آلومینیم صیقل خورده و براق روی كنسول وسط، جلوه مدرنی به آن بخشیده است. ابزار و وسایل كروم، آن‌قدر درخشان است كه دیدن آنها در روز یا شب آسان است. چراغ‌های عقب LED، با دكمه‌ها و سوئیچ‌های كنترل ویژه، دید در شب را تا حد بسیاری افزایش داده است. سیستم گرمایش استاندارد زیفییر به‌گونه‌ای است كه صندلی‌های جلو را كه در ۱۰ مسیر تنظیم می‌شوند، می‌توان برای استفاده از گرما یا سرمای دلخواه، تنظیم كرد. آسایش این خودرو، از لحاظ تهویه خوب است و تنوع كاربرد گرمایش و سرمایش آن، جای هیچ انتقادی باقی نمی‌گذارد.

خودروی امتحان شده، از میان سیستم نویگیشن لینكلن و سیستم صوتی THXII، دارای هر دو سیستم بود. سیستم صوتی استاندارد آن دارای رادیوی موج AM و FM و نیز دیسك‌خوان صوتی و MP۳ بوده و مجهز به چنجر شش دیسكه است. سیستم THX، صدایی با قدرت ۶۰۰ وات را با ۱۲ كانال تقویت شده و ۱۴ اسپیكر تولید می‌كند. هر دو سیستم، از طریق صفحه تماسی كه كاربرد آن بسیار ساده است، كنترل می‌شوند. راحتی صندلی عقب از سطح متوسط این كلاس بالاتر است. صندوق عقب زیفییر، یكی از بزرگترین صندوق‌ها در این كلاس است.

▪ ایمنی:

ساختار ایمنی زیفییر به گونه‌ای طراحی شده است كه هم از سرنشینان محافظت كند و هم استانداردهای قابل پیش‌بینی آینده را مدنظر قرار داده باشد. «سیستم ایمنی شخصی» (tm) زیفییر، دارای كیسه‌های هوای دوتایی جلو و كمربند ایمنی حساس به وزن است. كیسه‌های هوای جلو و نیز كناره طولی، استاندارد بوده و با سیستم ضدقفل ترمزها و كنترل اصطكاك، كار می‌كنند.

▪ سواری و هندلینگ:

درست است كه ساختار كلی زیفییر مشابه فورد فیوژن و مركوری میلان است، اما كاملاً با آنها تفاوت دارد. ساختار شاسی، همان است. طراحی فنربندی، با جناغی دوتایی جلو و تنظیم چند اتصالی درعقب هم همین‌طور، اما وزن بیشتر آن ناشی از مواد اضافی برای عایق‌بندی صدا و نیز ظاهر لوكس آن است. لوكس بودن زیفییر به معنی تنظیم نرم فنربندی است. زمانی این موضوع به معنی سواری نرم روی سطح صاف و در خط مستقیم بود، اما كنترل ضعیف فنربندی روی سطوح ناهموار وجود نداشت و بدنه در پیچ‌ها و سرعت بالا می‌لرزید. این مسئله در مورد زیفییر مصداق ندارد.

فنرها، كمك‌فنرها و میله‌های پایداری بسیار خوب با هم هماهنگ شده‌اند و در هر نوع سطح جاده به خوبی عمل كرده و از توانایی هندلینگ شگفت‌آوری برخوردارند. عملكرد این خودرو در پیست مسابقه، بسیار خوب و بهتر از دیگر خودروهای لوكس و گران‌قیمت است. هیچ بدقلقی از آن سرنمی‌زند، مگر در پیچ‌های تند كه آن هم امری طبیعی است و اشكالی ندارد.

▪ عملكرد:

لوكس بودن، عامل اصلی اضافه وزن زیفییر است. موتور این خودرو، ۳ لیتر حجم دارد و ۶ سیلندر است. این موتور، ۲۲۱ اسب‌بخار قدرت (در ۶۲۵۰ دور بر دقیقه) و ۲۰۵ پوند فوت گشتاور (در ۴۸۰۰ دور بر دقیقه) دارد و بیش از ۵۰ كیلو سنگین‌تر از فیوژن و میلان است.

تأثیر گاز دادن، چندان محسوس نیست و به لطف جعبه‌دنده اتوماتیك ۶ سرعته، بهتر از این نمی‌شود.

چنین جعبه‌دنده‌ای در كلاس لوكس متداول نیست و موجب پخش عملكرد دنده در محدوده وسیع‌تر می شود، زیراکه دنده سنگین آن سنگین‌تر و دنده سبكش سبك‌تر و فاصله بین دنده‌ها كوتاه‌تر است. به این ترتیب، هم عملكرد خودرو بهتر شده و هم مصرف سوخت آن مقرون به صرفه‌تر است.

● مشخصات

▪ قیمت پایه: ۲۸.۹۹۵ دلار

▪ موتور: ۲۴ سوپاپ آلومینیمی

▪ حجم موتور: ۳ لیتر

▪ قدرت موتور: ۲۲۱ اسب‌بخار در ۶۲۵۰ دور بر دقیقه

▪ دنده: ۶ سرعته اتوماتیك

▪ فاصله محور: ۲۷۲/۷ سانتی‌متر- ۹/۴۸۳ سانتی‌متر

▪ وزن: ۱۵۴۷ كیلوگرم

▪ ظرفیت باك: ۷۰ لیتر

▪ نوع سوخت: بنزین بدون سرب با اكتان ۸۷

▪ مصرف سوخت: در شهر- ۵/۱۲ لیتر

▪در بزرگراه- ۲/۱۴ لیتر

▪ زمان شتابگیری از صفر تا ۱۰۰ كیلومتر: ۷/۸ ثانیه