شرایط کودکان ـ اسهال در کودکان بزرگسال

اسهال به‌ مهنای شلی مدفوع است و تکرار اجابت مزاج یا دفعات زیاد اجابت مزاج با قوام طبیعی، به‌معنای اسهال نیست. شلی مدفوع همراه با ازدیاد دفعات اجابت مزاج نشانهٔ وخیم بودن اسهال …

اسهال به‌ مهنای شلی مدفوع است و تکرار اجابت مزاج یا دفعات زیاد اجابت مزاج با قوام طبیعی، به‌معنای اسهال نیست. شلی مدفوع همراه با ازدیاد دفعات اجابت مزاج نشانهٔ وخیم بودن اسهال است.

اسهال در کودکان بالای پنج سال، تفاوت‌های زیادی با اسهال در کودکان خردسال‌تر دارد. در کودکان بالای پنج سال احتمال کمتری وجود دارد که اسهال موجب کم‌آبی شود. هرقدر کودک بزرگ‌تر و مسن‌تر باشد، احتمال کم‌آبی کمتر خواهد بود. وخامت کم‌آبی بعد از سن شش‌سالگی، خیلی کمتر است. مگر اینکه اسهال همراه با استفراغ باشد که به کودک اجازه نمی‌دهد، مایعات کافی مصرف کند.

ویروس‌های رود‌ه‌ای، عمده‌ترین علت اسهال در کودکان بالای پنج سال هستند. باکتری‌های اسهال خونی و انگل‌های روده‌ای، بعد از ویروس‌‌ها شایع‌ترین علت هستند. ویروس‌های تنفسی و حساسیت نسبت به غذاها نامحتمل‌ترین علت اسهال در کودکان بزرگ‌تر می‌باشند.

بیماری‌های دیگر نیز می‌توانند باعث اسهال طولانی مدت و مکرر در کودکان بزرگتر بشوند ولی این اختلالات در نوزادان نادر و یا ناشناخته‌اید. کولویت اولسرو که حالتی است که طی آن، کولون (رودهٔ بزرگ) زخم می‌شود. آنتریت ناحیه‌ای (بیماری کرون) که التهاب راجعه رودهٔ کوچک است. فیبروز کیستیک که یک بیمار موروثی است و شش‌ها، لوزالمعده، غدد عرق و گاهی کبد دیگر اعضاء را گرفتار می‌کند. (این بیماری اغلب باعث ایجاد اسهال مکرر و بدبو می‌شود).

ـ علائم و نشانه‌ها:

نشانهٔ عمده، دفع مدفوع شل و آبکی است. ممکن است در مدفوع، ماده بلغمی و یا رگه‌های خونی قرمز وجود داشته باشد. کودک ممکن است برحسب علل مختلف اسهال دچار تب، از دست رفتن اشتها، استفراغ و از دست رفتن وزن شود.

ـ مراقبت خانگی:

اگر کودک علاوه بر اسهال، استفراغ هم داشته باشد، ابتدا باید با محدود کردن رژیم غذائی کودک به مایعات رقیق و صاف شده، استفراغ را درمان کنید. سپس هنگامی که استفراغ درمان شد، اسهال را نیز با محدود کردن غذاهای جامد درمان کنید؛ به‌ویژه از کره، گوشت‌‌های پرچربی، کره بادام زمینی، غلات سبز، سبزیجات و بیشتر میوه‌ها اجتناب کنید. ولی دادن سیب و موز بالامانع است. دادن شیر به کودک می‌‌تواند موجب تشدید اسهال شود و بنابراین از دادن آن اجتناب کنید.

کودک را تشویق کنید که مقادیر زیادی مایعات به‌ویژه چای، آب، ژله معطر آبکی و محلول‌های تجارتی الکترولیتی (او.آر.اس) بنوشد.

ـ موارد احتیاط:

۱. به کودک داروهای ضد اسهال ندهید. زیرا عوارض جانبی بسیاری دارند و می‌توانند خطرناک باشند.

۲. نوزادان را از کودکانی که دچار استفراغ و یا اسهال هستند، جدا کنید.

۳. چنان‌چه در مدفوع، خون دیده شود و یا تب بالا، خستگی شدید و یا اسهال شدید و طولانی مدت (بیش از دو یا سه روز) وجود داشته باشد، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است علت این اسهال طول کشیده، دیسانتری (اسهال خونی) باشد.

۴. اسهال مداوم و مکرر را به پزشک خود گزارش کنید. زیرا این حالت ممکن است علامت کولیت، آنتریت یا فیبروزکیستیک باشد (به‌ویژه هنگامی‌که کاهش وزن نیز به‌همراه آن وجود دارد).

ـ درمان پزشکی:

پزشک شما دستور آزمایش خون، رادیوگرافی رودهٔ بزرگ و کوچک سیگموئیدوسکوپی (امتحان رودهٔ بزرگ با یک دستگاه که به طرز خاصی نور را به داخل روده می‌اندازد.) خواهد داد. در موارد شدید، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

ـ عناوین مرتبط:

بوتولیسم، یبوست، بیماری ۷۸۲;فیبروز کیستیک۷۸۲;، از دست رفتن آب بدن (کم‌آبی)، اسهال در کودکان خردسال، حساسیت‌های غذائی، مسمومیت غذائی، گاسترو آنتریت حاد، شوک، عفونت‌های ویروسی، استفراغ