اسهال باسیلی ( شیگلوز )

بیماری حاد باکتریایی است که روده بزرگ و انتهای اثنی عشر را درگیر می کند .
اسهال توأم با تب ، تهوع ، گاهی مسمومیت ، استفراغ ، پیچش و زورپیچ ازعلائم آن می باشد . در فرمهای کلاسیک بیماری …

بیماری حاد باکتریایی است که روده بزرگ و انتهای اثنی عشر را درگیر می کند .

اسهال توأم با تب ، تهوع ، گاهی مسمومیت ، استفراغ ، پیچش و زورپیچ ازعلائم آن می باشد . در فرمهای کلاسیک بیماری مدفوع حاوی خون و بلغم است که ناشی از زخمهای مخاطی و آبسه های کوچک ناشی از هجوم باکتری می باشد . عفونت بدون نشانه هم وجود دارد . بیماری از فرم آبکی اسهال تا اغما در کودکان متغیر باشد .

بیماری به طور خود به خود طی ۷-۴ بهبود می یابد .

میزان کشندگی بیماری با تواناییهای میزبان و گروه باکتری درگیر کننده ارتباط دارد .

نوع ۱ شیگلا دیسانتری شدیدترین حالت بیماری را ایجاد می کند .

در نوع خاصی از این شیگلا در افرادی که آمادگی ژنتیکی دارند سندرم رایتر ایجاد می شود .

* تشخیص : با کشت نمونه مدفوع و جدا کردن باکتری داده می شود . کشت سریع نمونه ها با استفاده از محیطهای کشت اختصاصی و مناسب از رشد نوع یک جلوگیری می کند و بایستی برای جدا کردن آن از روشهای خاصی کمک گرفت .

این بیماری در تمام نقاط دنیا یافت می شود و احتمالاً سالانه منجر به مرگ ۰۰۰/۶۰۰ نفر در دنیا می شود . دو سوم موارد بیماری و اغلب موارد مرگ در سن زیر ۱۰ سالگی یافت می شود .

ابتلا به این بیماری در زیر ۶ ماهگی شایع نیست .

همه گیری بیماری معمولاً در مردان همجنس باز ، محیطهای شلوغ و پرجمعیت و مکانهایی که بهداشت فردی رعایت نمی شود مثل زندانها ، مؤسسات نگهداری کودکان ، مهدکودکها ، بیمارستانهای روانی و اردوگاههای پناهندگان اتفاق می افتد .

شیگلاهای مقاوم به آنتی بیوتیک در سراسر دنیا پراکنده اند .

* مخزن : انسان تنها مخزن قابل توجه این باکتریهاست .

* روش انتقال : از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با بیماران یا حاملین موقت باکتری از طریق مدفوع و دهان صورت می پذیرد . آلودگی ممکن است بعد از خوردن مقدار کمی از شیگلا ( ۱۰۰ - ۱۰ عدد ) ایجاد شود .

افرادیکه دست آلوده به مدفوع خود را خوب شستشو نمی کنند و یا مدفوع در زیر ناخنهای آنها باقی می ماند از کسانی هستند که نقش اول را در انتقال باکتری به عهده دارند .

دوره کمون : ۳-۱ روز ، ولی در فرم دیسانتری به یک هفته هم می رسد .

دوره واگیری : در دوران حاد بیماری و تا زمانی که شیگلا در مدفوع وجود دارد انتقال صورت می پذیرد . ( معمولاً تا ۴ هفته پس از شروع بیماری )

خوردن شیرمادر ، نوزادان و شیرخواران را از ابتلای به شکل شدید بیماری محافظت می کند .

درمان :

درمان اختصاصی شامل جایگزین کردن آب و املاح از دست رفته به شکلهای مناسب ومصرف آنتی بیوتیک اختصاصی که صرفاً بایستی توسط پزشک مصرف شود .

استفاده از داروهای ضدحرکت روده توصیه نمی شود .

استفاده از داروهای یبوست زا ممنوع است .

مصرف آنتی بیوتیکها در همه گیریها به عنوان پیشگیری توصیه نمی شود .