پایان تدریجی یک کابوس

«اگه شیطونی کنی، می‌گم آقای دکتر بهت آمپول بزنه!» این جمله تکراری و کلیشه‌ای پدر و مادرهاست برای زمان شیطنت فرزندان کوچک‌شان. بسیاری از ما برای آرام‌کردن کودک‌مان، او را از …

«اگه شیطونی کنی، می‌گم آقای دکتر بهت آمپول بزنه!» این جمله تکراری و کلیشه‌ای پدر و مادرهاست برای زمان شیطنت فرزندان کوچک‌شان. بسیاری از ما برای آرام‌کردن کودک‌مان، او را از آمپول می‌ترسانیم، غافل از اینکه زمانی فرا می‌رسد که نیاز داریم او را با این وسیله درمانی آشتی دهیم.

پیش از آنکه کودک‌تان را به محیط‌های درمانی مانند بیمارستان و درمانگاه یا اتاق تزریقات ببرید، بهتر است مسایلی را برای کودک خود روشن کنید. برای مثال، برای فرزندتان به زبان ساده و با پرکردن چند لیوان آب و خالی‌کردن آن در یک ظرف بزرگ‌تر توضیح دهید که خون در سراسر بدن می‌چرخد و داروهای تزریق شده به بدن مانند سربازهای کوچک به جنگ میکروب‌ها می‌روند. بهتر است این توضیحات را با حرکات پر سر و صدای شبیه به یک جنگ واقعی ادا کنید تا علاقه کودک به مطلب بیشتر شود. بهتر است از اسباب‌بازی‌فروشی، یک کیف کمک‌های اولیه یا کیف پزشکی تهیه کنید که در این جعبه‌ها به صورت مدل، گوشی، آمپول، دماسنج و چراغ‌قوه وجود دارد. اگر اسباب‌بازی فروشی محل شما کیف پزشکی ندارد، ناامید نشوید. می‌توانید با کمی‌ حوصله وسایل مورد نیاز را فراهم کنید و یا با کمی ‌ذوق و سلیقه، وسایل مورد نظر را روی مقوا کشیده و قیچی کنید و از آن به طور فرضی در بازی‌هایی که با کودک‌تان خواهید داشت، استفاده کنید. تلاش کنید در دکتربازی که می‌خواهید داشته باشید، شما مریض و کودک‌تان دکتر شود. این روش یکی از موثرترین راه‌های آشنایی کودک شما با حرفه و وسایل پزشکی است. بهتر است در بازی دقت کنید تا کودک‌تان کاربرد درستی از وسایل پزشکی داشته باشد. هرگاه فرزندتان در بازی به شما آمپول تزریق کرد، سعی کنید گریه و زاری نکنید و برعکس کارهایی را که از او توقع دارید در هنگام تزریق واقعی انجام دهد، نشان دهید.

در بازی به او آموزش دهید که به شما بگوید: «ماهیچه‌ات را شل کن تا دردی نفهمی‌» یا اینکه «نفس عمیق بکش و تا عدد هشت بشمار.» شما به راحتی پس از چند بار بازی با او متوجه خواهید شد که فرزندتان آمادگی روانی خوبی برای مراجعه به پزشک پیدا کرده است.

نصایح هفت‌گانه

۱) اگر کودک‌تان از پزشک قبلی خاطره خوشی ندارد، پزشک دیگری را انتخاب کنید.

۲) کودک‌تان را به طور منظم نزد پزشک ببرید (حتی وقتی سالم است) تا او دریابد که پزشک مراقب سلامت بچه‌هاست.

۳) هدیه‌ای تهیه کنید و مخفیانه به پزشک دهید تا به عنوان پاداش به کودک‌تان بدهد.

۴) از مسوولان درمانگاه بخواهید با شما همکاری کنند تا کودک‌تان بتواند شاهد خون‌گیری یا تزریق آمپول به فرد دیگری باشد.

۵) اگر فرزندتان قرار است در بیمارستانی بستری شود، بهتر است پییش از بستری شدن، او را با محیط بیمارستان آشنا کنید. بد نیست اگر بتوانید کودک‌تان را به عیادت دوست بیمار خود ببرید.

۶) علت بستری شدن را برای کودک توضیح دهید و اگر سوالی دارد، بگذارید از پزشک بپرسد.

۷) در صورت بستری شدن بهتراست به او اطلاع دهید و بگذارید خود او لوازمش را جمع‌آوری کند.

۶ توصیه تکمیلی

۱) اگر فرزند شما با انجام دادن تمام اقدامات گفته شده همچنان از آمپول می‌ترسد، کارهای دیگری ممکن است موثر باشد.

۲) از عکس کمک بگیرید. این عکس‌ها را از کتاب‌های پزشکی انتخاب کنید. شما می‌توانید از خودتان عکس بگیرید. برای مثال، عکس اول، روی صندلی نشسته‌اید. عکس دوم، پرستار به شما نزدیک شده است. عکس سوم، پرستار در حال پرکردن آمپول است. عکس چهارم، آمپول را به بازوی شما نزدیک کرده‌اند و در عکس آخر، سوزن در ماهیچه شما فرو رفته است.

۳) عکس‌ها را به او نشان دهید و در هر مرحله از میزان ترسش جویا شوید. اگر میزان اضطراب او زیاد نبود، بگذارید عکس بعدی را ببیند. آن‌قدر این تمرین را انجام دهید تا مشکلی در نگاه کردن به عکس نداشته باشد.

۴) کودک را از نزدیک با تزریقات آشنا کنید. مشاهده کودکانی که از آمپول نمی‌ترسند و حتی دردشان هم نمی‌گیرد، بسیار موثر است.

۵) اگر کودک‌تان احساس سرگیجه داشت، بگذارید نشسته تزریق را نگاه کند. در این موقعیت از روش‌های کسب آرامش استفاده نکنید. چرا که این تمرین سبب کاهش فشارخون و وضعیت بدتر می‌شود.

۶) کودکان‌تان را در تجربه‌های واقعی دخالت دهید. بهتر است او را به پزشک یا پرستار مربوطه معرفی کنید و به او بگویید در صورت همکاری پاداش خوبی در انتظار اوست. همیشه به یاد داشته باشید که هدف شما پیشرفت تدریجی است، بنابراین انتظار زیادی از او نداشته باشید.

از این ۶ کار بپرهیزید

۱) از این پس به هنگام شیطنت‌کردن، کودک را به آمپول زدن تهدید نکنید.

۲) مواقع خیاطی کردن سوزن خیاطی را با تهدید به او نشان ندهید.

۳) به کودک‌تان برچسب ضعیف یا ترسو نزنید.

۴) در حضور فرزندتان ماجراهای غیرواقعی یا ترسناک در ارتباط با درمان‌های پزشکی را با آب و تاب تعریف نکنید.

۵) کلمات مرگ و میر و پزشک و پرستار را نزد کودک‌تان به صورت هم‌زمان به کار نبرید.

۶) هنگام حضور فرزندتان، اضطراب و ترس ناشی از تزریقات خود را بروز ندهید.