افشاگری بادامچیان درباره نقش منتظری در مک فارلین فارلین

رابرت مك فارلین مشاور عالی امنیت ملی و ویلیام كیسی رئیس سیا به تشویق ریگان و همكاری سیا مامور شدند در مقابل كمك ایران به آزاد شدن گروگان های آمریكایی در لبنان به ایران اسلحه و لوازم یدكی بفروشند و آنها این كار را توسط منوچهر قربانی فر پیگیری كردند

رابرت مك فارلین (مشاور عالی امنیت ملی) و ویلیام كیسی رئیس سیا به تشویق ریگان و همكاری سیا مامور شدند در مقابل كمك ایران به آزاد شدن گروگان‌های آمریكایی در لبنان به ایران اسلحه و لوازم یدكی بفروشند و آنها این كار را توسط منوچهر قربانی‌فر پیگیری كردند.

بیل می‌نویسد قربانی‌فر یك مترجم خصوصی ایرانی است، كه گفته می‌شود از كاركنان سابق ساواك بوده است. وی مدتی نماینده خط ایران با آمریكا بود. مایكل لدین، مشاور مك فارلین كه با اسرائیل روابط داشت، قربانی‌فر را مردی فوق‌العاده، خیلی خوب، یكی از افراد نادری كه فرهنگ ما را درك می‌كند، توصیف كرده است.

● ماجرای مك فارلین

آقای منتظری در تحلیل ماجرای مك فارلین، ناخودآگاه مطالبی را فاش می‌سازد كه قابل دقت است.

او از واسطه‌ای در این ماجرا به نام منوچهر قربانی فر، نام می‌برد. این شخص را خودش می‌گوید كه با آمریكا و كشورهای خارج و خرید اسلحه ارتباط داشت.

قربانی‌فر از عناصر واسطه آمریكاست كه سوابق گوناگونی در ماجراهای مختلف پس از پیروزی انقلاب، در توطئه‌ها داشته و هنوز هم دارد. آقای منتظری می‌گوید كه آقای محمد علی هادی نجف آبادی كه از دوستان آقای منتظری است، با مك فارلین و همراهان تماس می‌گیرد.

وی می‌گوید كه امید نجف آ‌بادی كه از دوستان بسیار نزدیك آقای منتظری است فتوكپی دو نامه قربانی فر را كه برای او فرستاده بود برای آقای منتظری می‌فرستند.

منتظری می‌گوید: قربانی فر با نوشتن این دو نامه، جریان را لو داد و بعد از این كه این نامه‌ها به دست من رسید، تازه فهمیدم كه یك چنین جریان و قرارداد و ارتباطی بوده است.

منتظری می‌نویسد كه در این میان معلوم شد پای اسرائیل هم در میان بوده است و اصلاً اشكال من این بود كه چرا باید كار به جایی برسد كه ما خواسته باشیم با اسلحه اسرائیلی با عراق بجنگیم.

منتظری سپس می‌گوید كه آقای هاشمی و حاج سید احمد آقا از این كه من از ماجرا با خبر شده بودم ناراحت شدند.

آقای منتظری متوجه نیست كه در این خاطرات دارد ارتباط امید نجف‌آبادی را كه از وی در صفحات دیگر خاطرات حمایت جدی دارد. با قربانی فر فاش می‌سازد.

او نمی‌گوید كه چرا قربانی فر كه عنصر مرتبط با آمریكا و قاچاقچی اسلحه است، بجای آنكه قرارداد خود را با كنگرلو روی تلكس منزل آقای منتظری بفرستد، به امید نجف آبادی می‌دهد تا او به آقای منتظری بدهد و نمی‌گوید قربانی فر از كجا امید نجف‌آبادی را می‌شناسد و به او اعتماد می‌كند.

آقای منتظری ناشیانه اعتراف می‌كند: «بعد از مدتی هم همان آقای منوچهر قربانی فر برای من پیغام فرستاد كه قرار است شما را از قائم مقامی عزل كنند مدتی قبل از جریانات بركناری و مسائل آن بود.

یعنی آقای منتظری روابط قربانی فر را با خود فاش می‌كند.

این روابط با فردی بد نام و بد سابقه، تا این حد كه وی برای آقای منتظری، پیغام بفرستد، به هیچوجه قابل توجیه به نظر نمی‌آید.

البته این كه چنین شخصی آیا واقعاً خبر از پشت پرده سیاست ایران داشته است یا مطلب آقای منتظری صحت نداشته باشد، حرف دیگری است كه مجال تحقیق درباره آن در این نوشته نمی‌باشد.

طبیعی است كه یك دلال بین‌المللی اسلحه قاچاق نباید اینگونه اطلاعات را در صورت صحت نقل آقای منتظری داشته باشد، مگر این كه با سازمان جاسوسی آمریكا «سیا» مرتبط باشد و در این صورت پیغام فرستادن چنین شخصی برای آقای منتظری، چگونه باید تحلیل گردد؟

به هر حال ماجرای مك فارلین، همانطور كه قبلاً گفته شد، یكی از ماجراهای جالب توجه در روابط ایران و آمریكاست.

پروفسور جیمز بیل، در كتاب عقاب و شیر، این حادثه را بطور فشرده، در تحقیقی نسبتاً دقیق بیان كرده و آن را تحلیل نموده است.

وی حادثه مك فارلین را در امتداد سیاست آمریكا در رابطه با ایران پس از چندین سال دشمنی، در جهت آزمایش نوعی تغییر در سیاست ایران و از روی ناچاری مطرح می‌كند.

وی می‌نویسد: این برنامه براساس تصمیم ریاست جمهوری آمریكا (ریگان) در ۱۷ ژانویه ۱۹۸۶، ۱۳۶۴ با امضای ریگان مورد تایید رسمی رئیس جمهوری قرار گرفت.

رابرت مك فارلین (مشاور عالی امنیت ملی) و ویلیام كیسی رئیس سیا به تشویق ریگان و همكاری سیا مامور شدند در مقابل كمك ایران به آزاد شدن گروگان‌های آمریكایی در لبنان به ایران اسلحه و لوازم یدكی بفروشند و آنها این كار را توسط منوچهر قربانی‌فر پیگیری كردند.

بیل می‌نویسد قربانی‌فر یك مترجم خصوصی ایرانی است، كه گفته می‌شود از كاركنان سابق ساواك بوده است. وی مدتی نماینده خط ایران با آمریكا بود. مایكل لدین، مشاور مك فارلین كه با اسرائیل روابط داشت، قربانی‌فر را مردی فوق‌العاده، خیلی خوب، یكی از افراد نادری كه فرهنگ ما را درك می‌كند، توصیف كرده است.

سرهنگ اولیور نورث، همكار مك فارلین و رئیس عملیات شورای امنیت ملی آمریكا، در جلسات كمیته كنگره آمریكا شهادت داد كه در ژانویه ۱۹۸۶ در هتلی در لندن، قربانی‌فر در حمام هتل با او مذاكره كرده و پیشنهاد یك میلیون دلار رشوه به وی داده است.

قربانی فر در واكنش به این ادعا، در ۱۱ ژوئیه ۱۹۸۷ در روزنامه نیویورك تایمز گفته است: «اگر قربانی‌فر كه یك ایرانی است، مهمترین نماینده رئیس جمهور شما (آمریكا) را در یك حمام تعیین كرده، من برای آمریكا متاسفم.

گفته می‌شود من مردی را كه رئیس عملیات شورای امنیت ملی است گرفته‌ام و گفته‌ام با من به حمام بیا، مرا مشت و مال بده، پول اضافی برای سلاح‌ها بده، كار مرا در ایران تمام كن و بعد پول‌ها را برای دوستان خودت، كنتراها، بفرست.

به خدا این بزرگترین طنزی است كه من در تمام زندگی‌ام شنیده‌ام، من هرگز با او تنها نبوده‌ام.

جیمز بیل می‌نویسد:با وجود اشتباهات تاكتیكی و ناآگاهی‌های فراوان، می‌‌توان گفت: تلاش برای برقراری خط ارتباطی با ایران در جهت منافع استراتژیك آمریكا بود.

ریگان علت این اقدام را آزاد كردن گروگان‌های آمریكایی كه در لبنان توسط حزب‌الله گروگان گرفته شده بودند، ضرورت این كار اعلام كرد و این كه غیر از توسل به ایران به هیچ جا دسترسی نداشتیم.

بازگشت بنجامین ویر، گروگان آمریكایی در ۱۵سپتامبر ۱۹۸۵ پس از تحویل دو محموله سلاح به تهران، این طرح را زنده نگه داشت.

از طرف دیگر گزارش مشهور به طرح ایران، در ۱۹۸۶ حاكی از این بود كه ایران در حال به دست آوردن دست بالا در جنگ با عراق است و اگر ایران در جنگ برنده شود، آمریكا در چه وضعی قرار خواهد گرفت؟

آمریكا برای حفاظت از منافع خود یك سیاست دو جانبه و متناقض را در قبال ایران دنبال كرد.

دلیل دیگر استراتژیك آمریكا، اساساً اقتصادی بود. قیمت نفت در اثر افزایش تولید ایران و عربستان به كمتر از بشكه‌ای ۱۰ دلار رسید. این جریان در آمریكا اقتصاد جنوب غربی آمریكا را فلج كرد و صدای منابع مستقل نفت در واشنگتن را بلند و تهدید كننده كرد.

سیاستمداران با نفوذ در تگزاس جرج بوش معاون رئیس جمهور، جیمز بیكر وزیر خزانه‌داری، جیم رایت سخنگوی كاخ سفید و... در صدد دفاع از منافع انتخاباتی خود برآمدند.

سفر غیرمنتظره سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان به ایران در ۲۵ مهر ۱۹۸۵ در همین رابطه بود. در این سفر ایران و عربستان بر سر تولید كمتر در اوت سپتامبر ۱۹۸۶ به توافق رسیدند و قیمت‌ها تا ۱۸ و ۲۰ دلار برای هر بشكه نفت افزایش یافت.

پژوهشگر: اسدالله بادامچیان

منبع: سایت انصار نیوز

---