خداوند ، خدای همه جهان است

اگر ما خود را از همنوعان خود جدا کنیم ، خدای ما صدای ما را نخواهد شنید و یا نمی توانیم از او کمک بگیریم .
ببینید ، وقتی ما بدنبال نفع شخصی و خاص خود از خدا هستیم ، یا حتی وقتی می خواهیم …

اگر ما خود را از همنوعان خود جدا کنیم ، خدای ما صدای ما را نخواهد شنید و یا نمی توانیم از او کمک بگیریم .

ببینید ، وقتی ما بدنبال نفع شخصی و خاص خود از خدا هستیم ، یا حتی وقتی می خواهیم با این دیدگاه با خدای خود صحبت کنیم ، باز هم با توهم و خیال باطل زندگی می کنیم . اگر خداوند باور ما را به جدایی می پذیرفت ، همانطور که " گری نارد " اظهار می دارد ، وحدت کامل وجود نداشت و نمی توانست وجود داشته باشد .

ما باید بگونه ای باشیم که همه را دوست داشته باشیم – بالاتر از آن ، باید خود را با همه مرتبط و متصل ببینیم – تا بتوانیم مورد توجه خالق خود باشیم .

لذا باید تمام تلاش خود را بکنیم تا از هر فکری که ما را از انسانی دیگر جدا کند پرهیز کنیم ، مثل این ( افکار )که بخواهیم کسی را شکست دهیم ، از دیگری بیشتر داشته باشیم ، در یک مبارزه پیروز باشیم ، در یک درخواست شغل ( یا استخدام ) مورد توجه خاص قرار بگیریم ، یا در میان عده بسیاری از همه مهمتر تلقی شویم . این افکار توسط خالقی که در درون همه انسان ها هست پذیرفته نیست که از او بخواهیم در مورد دیگران رفتار تبعیض آمیز داشته باشد .

به همین ترتیب ، حماقت بزرگ جنگ ، ناشی از عدم شناخت خداوند است . به عنوان مثال ، وقتی سیاست مداران ما از خداوند می خواهند تا آمریکا خوشبخت باشد و به ما کمک کند تا عده بیشتری از { دشمنان } خود را بکشیم و پیروز شویم ، مانند این است که بخواهیم بدن خود را درگیر جنگی کنیم که در آن پاها و تنه پایین برعلیه دست ها و تنه بالا بجنگد . بدن ما از تمام قسمت های آن تشکیل شده است ، بنابراین هرگونه جنگی بین اندام ها یقینا تمام بدن را خواهد کشت.

بدن مانند خداوند ، نمی تواند سخن از جدایی بگوید .

ما در گفتگو با خدای خود ( مانند همیشه ) تلاش می کنیم تا بیشتر شبیه او باشیم . لذا باید خود را در کائنات همانقدر متصل به دیگران بدانیم که وقتی وارد نماز یا دعا می شویم . در این صورت می توانیم از خدایی که بر همه جهان اشراف دارد طلب هدایت و کمک کنیم : { خدایا مرا ابزار خودت قرار بده . به من کمک کن تا با هر کسی روبرو می شوم تو را در او ببینم . به من کمک کن تا خود را در دیگران ببینم و آنچه را برای خودم می خواهم اول به آنها عرضه کنم . من فهمیده ام که تو اینگونه هستی ، و من می خواهم کاملا شبیه تو باشم . }

اینگونه گفتگو است که نیروهای نهفته ای را که در مورد آن صحبت کردم بیدار می کند . کلید کار اینست که افکار جدایی را که ناشی از " منیت " است رها کنیم و به جای آن خود را بخشی از وحدت و یکتایی همه ببینیم .

به قول " توماس آکیناس" : { آرامش واقعی اینست که خود را از خواسته خدا جدا ندانیم . }

محمد صالحی

منبع : کتاب " معنویت – رسالت نهایی شما " – دکتر وین دایر – ص ۲۷۱ - ۲۶۹

زیر نویسها :

۱- به قسمت اول در آدرس زیر مراجعه شود : http://mahsan.parsiblog.com/۱۴۶۱۰۶۲.htm

محمد صالحی – ۱۸/۱۰/۸۹ http://mahsan.parsiblog.com/ - با تشکر از فرزندم – احسان – که زحمت نوشتن مطلب را کشید .