هر کس عشقش کمتر, غرورش بیشتر

حال شعارهای خواهران فمنیسم ما به کجا رسید این آزادی به کجا رسید تجارت جنسی زن به عنوان یک محصول و کالا, پاچیده شدن اعضای خانواده, گسترش طلاق, ازدواجهای مجدد, ساخته شدن فیلم های مبتذل و حتی گرانی دانشگاه ها نتیجه این شعارهای «من درآوردی» بوده است

پاتریارکی (Patriarchy) یا همان مردسالاری، تقریبا به دو دسته در طول تاریخ بشریت، تقسیم می‌شود:

اول، مردانی که زور و بازو و قدرتشان بیشتر از زنان بوده؛ و دوم، زنانی که زور و بازو و عقل و شعور و درک و فهم و... همه چیزشان کمتر از مردان بوده است، که در نهایت یا از روی بافرهنگی یا بی‌فرهنگی یا هر دلیل دیگری رخ داده است.

قضیه اما به آن شدت و حدتی که دوستان فمنیست ما اعلام می‌کنند هم نیست. البته باید بعضی موارد را قبول کرد؛ ظلمهایی رخ داده است، ولی نه همیشه. درثانی ظلمی هم اگر رخ داده باشد، لزومی ندارد که آن را آنقدر بزرگ جلوه دهیم. درطول تاریخ این همه ظلم و جنایت رخ داده است این هم یکی از آنها!

باید بدانیم که آن شیرمردانی که برای دفاع از ناموس وطن جنگیدند و مردند و زخمی شدند و اسیر شدند و زجر کشیدند، یا آنها که خونشان بی‌گناه ریخته شد، همه مرد بوده‌اند. چرا کسی از آنها دفاع نمی‌کند؟ البته شک نکنید که اگر زنان هم جای مردان بودند، همان اتفاقات تکرار می‌شد. در دورانهای پاتریارکی، اگر خوب دقت کنیم به نتایج بسیار خوب و اخلاقی خواهیم رسید؛ از جمله آنکه فقر و فحشا بسیار کم بوده است، فرزند سالاری به شکل منسجم وجود نداشته است و از همه مهمتر فمنیسم نبوده است. اینها را بنده در مطالعات تاریخی خود درک کرده‌ام.

حال شعارهای خواهران فمنیسم ما به کجا رسید؟ این آزادی به کجا رسید؟ تجارت جنسی زن به عنوان یک محصول و کالا، پاچیده شدن اعضای خانواده، گسترش طلاق، ازدواجهای مجدد، ساخته شدن فیلم‌های مبتذل و حتی گرانی دانشگاه‌ها نتیجه این شعارهای «من‌درآوردی» بوده است. تعجب نکنید، که اگر این همه دختر به دانشگاه‌ها نمی‌رفتند، اولا پسران به جای آنها می‌رفتند و آمار باسوادان بیکار بیشتر می‌شد؛ دوما، دانشگاه‌ها هم مجبور نبودند برای جذب مشتری، عذر می‌خواهم دانشجو، قیمت خود را پایین بیاورند. تصادفات رانندگی، بد تربیت شدن فرزندان خانواده یا حتی بی‌تربیت شدن آنها، افزایش متلک‌های خیابانی و هر عیب و نقص دیگری که در هر جامعه وجود دارد یا در آینده بوجود خواهد آمد، ریشه درهمین زن‌گرایی دارد. خدای ناکرده فکر نکنید بنده با فمنیسم یا با زنان یا هر چیز دیگری که به آنها مربوط باشد مشکل دارم؛ خیر! بنده با هیچ‌کس و هیچ‌چیز و هیچ‌جا مشکل ندارم. بنده حتی با خواهر و مادرزن خودم هم هیچ مشکلی ندارم چه برسد به خواهر و مادر دیگران. حتی حاضرم جان ضعیفه خود را هم قسم بخورم. بنده حتی به مادر بچه‌های داشته و نداشته‌ام اجازه داده‌ام که بدون اجازه من در خانه، جلوی خودم، هر چقدر دوست دارد آرایش کند! حتی یکبار هم نظرش را در مورد بچه دار شدن پرسیده‌ام. بگذریم از مسائل خصوصی زندگی من...

متاسفانه فمنیست‌ها شعار می‌دهند که "مردسالاری: تبعیض جنسی، استثمار و بهره‌کشی جنسی مردان از زنان". یادش بخیر قدیمها... زنها وقتش که می‌شد، شوهر می‌کردند؛ بعد در خانه شوهر ظرف می‌شستند، پخت و پز می‌کردند، جارو و پارو می‌کردند، بچه‌دار می‌شدند؛ اگر بچه‌دار هم نمی‌شدند که زحمتش گردن خانم کوچک می‌افتاد. دیگر چه می‌خواستند از زندگی که نداشتند.

برخی می‌گویند چرا مردان بر روی زنانشان دست بلند می‌کردند؟ خوب اگر آنها را دوست نداشتند که این کار را نمی‌کردند. ضمن اینکه علت‌های مختلفی می‌تواند در میان باشد.

۱) حتما آنها کار اشتباهی می‌کردند.

۲) شاید کار اشتباهی می‌کردند.

۳) مرد عصبانی بوده است.

۴) انسان کلا جایز‌الخطاست.

۵) هیچ‌کدام. در ضمن اگر زن از مردش کتک نخورد، از که می‌خواهد بخورد؟!

شاید سوال دیگری که در ذهنشان شکل می‌گیرد این است که چرا مردان به زنان خود خیانت می‌کنند؟ اولا این پدیده از زمانی آغاز شد که مردسالاری از بین رفته بود! ثانیا، این از آن سوالهایی است که جوابش واقعا مضحکانه است؛ چرا که مرد اگر به زن خود خیانت نکند، به اکبرآقا سوپر محله خیانت کند؟

خوب مرد باید به زنش خیانت کند! بعضی از دشمنان ما اعلام می‌کنند ۹۹ درصد مردان خیانتکارند؛ تعارف نفرمایید؛ یکباره بگویید ۱۰۰ درصد، اصلا ۱۰۱ درصد! ۱ درصد هم برای متاهلان آینده. پس شعارهایشان چه شد؟ زندگی مشترک و شریک زندگی و... اگر شریک زندگی انسان طاقت یک خیانت را هم نداشته باشد، پس به چه دردی می‌خورد؟! وانگهی زنان هم خیانت می‌کنند.

چرا که فکر خیانت با خودش هیچ فرقی ندارد. آنها فقط حرفش را می‌زنند، ولی مردان خیلی مردانه به آن عمل می‌نمایند. پس نتیجه می‌گیریم که زنان اهل حرفند و مردان اهل عمل!

من نمی‌فهمم که چرا هیچ کس از آن همه مردی که همواره یاری دهنده و زندگی دهنده، نفس دهنده و همه چیز زنان بوده‌اند صحبتی نمی‌کنند؟ مگر کم از این نمونه‌ها داریم؟ خرج تحصیل جودی ابوت را مگر کسی غیر از بابالنگ دراز داد؛ مامان لنگ دراز آن زمان کجا بود؟ کوزت را کی نجات داد؟ با سیندرلا زنان بدرفتاری می‌کردند یا مردان.

حتی لوسیفر هم به عنوان یک گربه ماده به او رحم نمی‌کرد! حالا کی او را نجات داد؟ از موشها تا پادشاه دربار همه مرد بودند که به یاری او رسیدند؛ میتی کومون مگر زن بود؟ حالا امروزه زنان می‌خواهند برای ما تشکیل حکومت دهند، آزاد باشند! خوب حالا زنان محترم! به شما آزادی داده شد، به کجا رسیدید؟ به غیر از این است که فقط ادای مردان را درآوردید؟ شلوار جین پایتان کردید، موهایتان را کوتاه کردید، تصادف، عذر میخواهم رانندگی کردید، در انتخابات شرکت کردید، خواستید روی پای خود بایستید و نشستید، سیگار کشیدید و خلاصه هر کاری رو که مردان می‌کردند شما هم کردید، به غیر از یک سری کارها که آنها دیگر بماند که نمی‌توانستید...!

به نظر بنده که تاریخ را مطالعه کردم و با هیچ‌کس و هیچ‌چیز، هیچ مشکلی ندارم و معتقد به آن هستم که بهترین ما باتقواترین ماست، که یک زن به عنوان یک زن هیچ حرفی برای گفتن ندارد، ولی به عنوان یک انسان شاید حرفهایی داشته باشد که جایی برای گفتن آنها بهتر از وصیت‌نامه؟! الگوی تمام زنان دنیا باید زنان عرب باشند که تاج گل همه زنان هستند.

بطور مثال، یک زن عربستانی را در نظر بگیرید که عمر قانون کشورش برای پاسپورت و شناسنامه مستقل تازه به ۲ سال رسیده است و همچنان اشتغال رانندگی، حضانت فرزند، تقاضای طلاق، داد و ستد و سکونت مسافرت فردی، سینما رفتن و... ممنوع می‌باشد، اما هیچ‌گاه فکر اعتراض را هم نکرد‌ه‌اند. چون شک ندارند هیچ تاثیری ندارد، ولی این را می‌دانند که چقدر دولت‌شان و مردانشان آنها را دوست می‌دارند و برای همین است که اجازه هیچ کاری را به آنها نمی‌دهند تا خسته نشوند و در حال انجام کار، اتفاقی برایشان رخ ندهد و تا آنکه در نهایت بتوانند به بهترین وجه ممکن، در خدمت شوهر عزیز خود باشند.

اما در مجموع بنده و همه مردان در سراسر دنیا با هرگونه ظلمی که در حق هر موجود زنده‌ای شود مخالفیم. حتی اگر آن موجود مونث باشد.

راستی این را هم یادم رفت که بگویم که زنان ایرانی اصولا با مردسالاری هیچ مخالفتی ندارند، چراکه اکثر آنها سریال پدرسالار را به دقت دنبال می‌کردند و حتی در آخر داستان راضی به مرگ او نبودند!

در مجموع به عنوان کسی که تاریخ را به دقت مطالعه کرده‌ام باید بگویم که اجداد مردانه ما در حق زنان بسیار تدافعی عمل کرده‌اند، ولی زین پس ما باید به صورت تهاجمی به آنها رفتار نماییم، چراکه مردان با زنان اصلا برابر نیستند و نخواهند بود. حتی در موسیقی هم گام کوچک (مینور) را به زن و گام بزرگ (ماژور) را به مرد شبیه می‌نمایند. چه فایده از این همه صحبت که امروزه در جامعه ما هر کس عاشق‌‌تر باشد، باید تاوان بیشتری بپردازد و ظلم بیشتری در حقش روا می‌شود. پس بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که هر کس عشقش کمتر، غرورش بیشتر!