فروشندگان بد اخلاقی

این جمله کلیشه شده «هیچ جای دنیا اینجوری نیست»، ورد زبان ما ایرانی‌ها شده، از فرهنگ رانندگی گرفته تا میزان ساعت کار، نوع تفریح و اسراف و...

این جمله کلیشه شده «هیچ جای دنیا اینجوری نیست»، ورد زبان ما ایرانی‌ها شده، از فرهنگ رانندگی گرفته تا میزان ساعت کار، نوع تفریح و اسراف و...، هر چند در برخی مواقع واقعا اغراق می‌کنیم و مرغ همسایه غاز می‌شود، اما بعضی وقت‌ها مواردی وجود دارد که واقعا مختص ماست و در بسیاری از کشورهای دنیا دست‌کم کمتر دیده می‌شود.

یکی از این موارد همین داستان برخورد فروشنده های ایرانی است، برخوردی که در شأن خریدار نیست.

اغلب مسافران از فرنگ برگشته داستان های جالب و حیرت انگیزی از ماجرای خریدشان در آن دیار دارند. پس گرفتن جنس خریداری شده تا چند روز بعد از خرید، برخورد کاملا محترمانه فروشندگان، امکان بازدید دقیق و کامل از کالاها، امکان پرس و جوی کامل از کیفیت و چگونگی استفاده از کالای خریداری شده و همه آن چیزی که ما ایرانی ها تجربه اش نمی کنیم.

شاید در برخی از این خاطرات اغراق هایی باشد، اما در مجموع تجربه نشان می دهد در آن کشورها واقعا حق با مشتری بوده و تکریم خریدار اولین وظیفه فروشنده است اما به فروشندگان ایرانی که می رسی برخوردها گاهی دور از شأن خریداران است.

قانون فروشنده ایرانی می گوید، ارائه خدمت (به معنی قیمت دادن یا همان اندک پرسش های معمول در مورد کالا) فقط باید به کسانی تعلق گیرد که صد درصد خواهان خرید کالا هستند و در یک طبقه بندی غیرمنصفانه حتی ظاهر خریدار را ملاک قرار داده و بر آن اساس خریدار واقعی را تشخیص می دهند!

برخی فروشنده ها البته از طرف دیگر ماجرا وارد می شوند، به اصرار خریدار را وارد مغازه می کنند، به اصرار توضیحات غیرضروری می دهند و به شکل غیرقابل قبولی به مشتری اصرار می کنند کالای مورد نظر را بخرد. اگر این روند منجر به خرید کالا نشد،حتی تا پای توهین کردن به مشتری هم پیش می روند.

این وسط شاید بتوان اندک تقصیری را برای کسانی که نه به قصد خرید که به قصد گشت و گذار وارد مراکز خرید و مغازه ها می شوند قائل شد، اما برخورد نامناسب برخی فرشندگان تر و خشک را با هم می سوزاند.

با این تفاسیر لازم است اتحادیه ها و اصناف مربوط برای صاحبان این مشاغل و فروشندگان، کلاس های آموزش و فرهنگی در نظر بگیرند وگرنه این مشکلات ظاهرا با توصیه حل شدنی نیست.

آوید طالبیان