۵ سال در حسرت مدال ۶۶ كیلوگرم

امروز هم مدعیان وزن سوم كم شمار نیستند, امروز هم خیلی ها در آرزوی پوشیدن پیراهن تیم ملی هستند ولی گویی بعد از غروب مرد ۵ فیناله كشتی علیرضا دبیر هیچ كس نمی تواند ۲ سال پیاپی در این وزن حاكمیت نشان دهد

روز و روزگاری بود وقتی محمد ابراهیم سیف پور، منصور سرداری، رضا قلیچ خانی، محمدحاج كاظمی، كاظمی نژاد، حسن بهشتیان، رضا احدیان، محمد صفوی، محمد علی فرخیان و محمد خادم در وزن سوم به پروپای هم می پیچیدند اهل فن كشتی باور داشت، نخبه، نخبه ها در عرصه جهانی صاحب یك مدال جهانی خوشرنگ خواهد شد تا به همه یادآوری كند، قهرمانی در ایران معنی و مفهوم ویژه ای جز این ندارد كه صاحبش را به سوی سكوی جهانی هول می دهد.

● مدعیان پرشمار

امروز هم مدعیان وزن سوم كم شمار نیستند، امروز هم خیلی ها در آرزوی پوشیدن پیراهن تیم ملی هستند ولی گویی بعد از غروب مرد ۵ فیناله كشتی علیرضا دبیر هیچ كس نمی تواند ۲ سال پیاپی در این وزن حاكمیت نشان دهد. نگاه كنید، مسعود واحدی، مسعود مصطفی جوكار و حالا حمید محمدنژاد صدرنشین ۶۶ كیلو شده اند كه البته قهرمان شدن در مسابقه های انتخابی ملاك درست و حسابی برای حضور در تیم ملی نیست.

ولی پیش بینی می شود باتوجه به قدرتنمایی این مازندرانی و شكست حریفان نزدیك توسط او راه تیم ملی را برای تازه وارد تیم ملی هموار كرده باشد.روزی كه علیرضا دبیر با آن حال و روز میزبانی زائور باتائف روسی را به لطف محبت های داوران برای رسیدن به فینال مغلوب كرد و كشتی گیر بزرگ اوكراینی آلبروس تدیف از كشتی گیر شاخص و بزرگ تیم ملی مقتدرانه برد تا باز هم قهرمان جهان شود مشخص بود كه پر كردن جای ستاره سبك وزن ها به راحتی میسر نخواهد شد و شاید مثل خیلی از اوزان دیگر جای خالی قهرمان جهان و المپیك حالا، حالاها احساس شود.

ولی ظهور جلب كننده حمید محمدنژاد در انزلی و نمایش تحسین برانگیز او برابر مسعود مصطفی جوكار و شكست حسن طهماسبی درگام آخر نشان داد كه باید به تازه وارد تیم ملی اعتماد كرد، او را پرو بال داد كه به لطف جوانی، تیزچنگی و شرایط مطلوب بتواند سری بین سرهای بزرگ پیروزمندانه درآورد.

● انتظار درخشش

در شرایطی انتظار درخشش حمید محمدنژاد را در وزن سوم داریم كه دیگر خبری از ماخاچ مرتضی علی اوف در این وزن نیست. روس ها چه بخواهند و چه نخواهند ایربیك فارنیف دیگر نظیر ستاره مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نیویورك نخواهد بود، سرآخیم بارزاكوف نفس های آخر قهرمانی را می كشد و شرایط، مناسب ترین حال و روز را برای طلوع یك ستاره شجاع، جنگنده و توانمند مثل حمید محمدنژاد فراهم كرده است.

او به لطف نیروی جوانی و گمنام بودن می تواند مقابل هر بزرگی در صورت داشتن اعتماد به نفس و آمادگی لازم بدرخشد و سری بین سرها درآورد.حمید محمدنژاد در انزلی نشان داد تا چه اندازه هدف دار، مصمم و انرژیك قدم به رقابت های وزن سوم گذاشته است.محمدنژاد حالا كه به آرزوی خود رسیده است می خواهد مدال گم شده علیرضا دبیر را هم برای تیم ملی صید كند تا ایران هرگز به ۶۶ كیلو به عنوان نقطه ضعف اندیشه نكند.

● سعدیان اولین بود

مگر در سال ۱۹۴۹ حسن سعدیان وقتی اولین نشان افتخار جهانی را در استانبول به گردن آویخت سابقه ای جز شجاعت و تكنیك ناب ایرانی با خود داشت؟

ناصر گیوه چی ۳ سال بعد از سعدیان ایران را صاحب افتخاری بزرگ تر كرد و از سكوی المپیك بالا رفت و پنج سال بعد حسین ملاقاسمی در استانبول صاحب سومین نشان جهانی شد و سپس حمید توكل، محمد خادم، محمد ابراهیم سیف پور، شمس الدین سیدعباسی، محمدرضا نوایی، محمدرضایی، عسگری محمدیان، عباس حاج كناری و علیرضا دبیر افتخارآفرینانی بودند كه تاریخ ۶۰ ساله كشتی ما دلاوری وزن سومی ها را در دل خود ثبت كرده است.ولی در همین سال های بی مدالی وزن سومی ها از گوشه و كنار زمزمه هایی به گوش می رسد كه رهبران فنی كشتی از نیش و كنایه زدن به افراد برگزیده هرگز كوتاه نمی آیند و هرگز اجازه نمی دهند كه برگزیدگان كشتی با خیالی آسوده و اعصابی آرام به سوی رقبا بروند.با علم به اینكه كشتی گیر تیم ملی و قهرمانان روحی حساس و بسیار شكننده دارند باید رهبران تیم ملی در تلاش باشند كه به آنها قوت قلب بدهند، از تخریب كردن و تخطئه آنها هیچ كس حتی تیم ملی منتفع نخواهد شد و كشتی گیر بی روحیه و شكننده مشخص است كه پایانش حذف زودهنگام و وداع از صحنه قهرمانی است.

● مشوق او باشیم

دلیلی وجود ندارد كه حمید محمدنژاد در عرصه رقابت های بزرگ مسابقه های جهانی دست كمی از رقبای خود داشته باشد. حمید اگر به حضور خود در تیم ملی مؤمن و معتقد شود بدون دغدغه خاطر و با خاطری آسان، هدف دارتر، منظم تر و مصمم تر به سوی رقبا، تمرینات و برنامه ریزی های كادر فنی گام برخواهد داشت.

با امید به اینكه این دلاور مازنی خاطره های ۲ مدال آور همشهری عباس حاج كناری فینالیست ۲ مسابقه جهانی ۱۹۹۷ كراسنو یارسك و ۱۹۹۸ تهران و عسگری محمدیان نایب قهرمان ۱۹۹۲ بارسلون را تجدید كند او را با امیدهای سرشار از جنگندگی، اعتماد به نفس و شهامت به سوی رقبا بدرقه كنیم و آرزو كنیم كه طلسم ۵ سال بی مدالی برای همیشه از پیشانی وزن سوم های كشتی ما پاك پاك شود.

حسین حصاری