انقلاب مشروطه و حرکت تاریخ

هنوز خیلی از مردم حتی بعضی از روشنفکران, انقلاب مشروطه را کار انگلستان می دانند حتی مرحوم ناصر نظمی مورخ معاصر که از نزدیک او را می شناسیم

هنوز خیلی از مردم حتی بعضی از روشنفکران، انقلاب مشروطه را کار انگلستان می‌دانند. حتی مرحوم ناصر نظمی مورخ معاصر که از نزدیک او را می‌شناسیم. آخر عمری کتابی هم در این مورد نوشت که بیشتر بوی مشروعه می‌داد تا مفهوم واقعی مشروطه.

مخالفان مشروطه از پناهنده شدن مشروطه‌طلبان به سفارت انگلستان به طنز به نام «خوردن پلوی سفارت» و مبارزه با نفوذ روسیه تزاری یاد می‌کنند.

در مورد انقلاب ۵۷ هم بلافاصله بعد از پیدا شدن مشکلات انقلاب، دشمنان انقلاب، خصوصا سلطنت‌طلبان شایع کردند که این هم توطئه انگلیس و آمریکا بود. غرب متوجه شد که ایران به سرعت به دروازه‌های تمدن بزرگ نزدیک می‌شود، الان است که از آن‌ها جلو زند، او را برکنار کردند.

دیکتاتورها فکر می‌کنند با زور و ارعاب می‌توانند به حکومت خود ادامه دهند به همین دلیل بود که محمدعلی شاه مجلس را به توپ بست و مشروطه خواهان را قتل عام کرد. بعد از شکست به کمک روسیه تزاری مجددا به قصد براندازی مشروطه به ایران حمله کرد، اما مجددا شکست خورد و به روسیه پناه برد و سرانجام به زباله‌دان تاریخ ریخته شد.

شاهان قاجار مانند تمام دیکتاتورهای شرقی مدعی بودند که سلطنت ودیعه الهی است و آن‌ها نیز ظل‌الله یا سایه خدا روی زمین هستند.

میرزا رضا کرمانی که ناصرالدین شاه را اعدام انقلابی کرد ثابت نمود، شاه هم مثل مردم عادی است، منتها مفت خور و هوس باز و پرمدعا.

خودش در این مورد می‌گوید: تیری انداختم که صدای آن بگوش تمام مستبدان دنیا رسید.

محمد رضا شاه هم برای فریب مردم خود را نظر کرده حضرت عباس و کمربسته امام رضا می‌دانست و بهمین دلیل است که از توطئه‌ها جان سالم بدر برده!

دیکتاتورها و تمام مورخین پندارگرا حرکت تاریخ را درک نمی‌کنند و فکر می‌کنند تاریخ یعنی نبش قبر و آن‌ها تا ابد در قدرت باقی می‌مانند.

حکومت دیکتاتوری برای ادامه سلطه خود به ضرب توسری، تحمیق، اعتیاد و رواج خرافات را در مغز مردم می‌کند که شما برای فرمانبرداری آفریده شده‌اید و فقط گوشت دم توپ هستید.

انگلس معتقد است، ممکن است یک جنبش مردمی شکست بخورد، حتی به عقب برگردد، اما این موقتی است و حرکت نهایی پیشرونده است.

بهمین دلیل است که «سارتر» فیلسوف معروف فرانسوی می‌گوید: انسان محکوم به آزادی است.

در کودتای سیاه ۲۸ مرداد ۳۲، آمریکا و حکومت شاه جنبش‌های مردمی را سرکوب و دیکتاتوری سرمایه‌داری وابسته را جانشین آن ساختند. فرهنگ استبدادی را جانشین فرهنگ دموکراتیک نمودند.

اندیشمندان آریامهری مانند نراقی و نهاوندی و رضا مانند «انجمن پرورش افکار رضا شاه» مرتب در گوش مردم می‌خواندند که نظام شاهنشاهی مقدس و ابدی است.

سلطنت طلبان مقیم لوس آنجلس هم که شعبان بی‌مخ نهاد آن‌هاست، هنوز هم امیدوارند آمریکا به ایران حمله کند و آن‌ها را به قدرت برگرداند.

مارکس می‌گوید: تاریخ دو بار تکرار می‌شود یکبار به صورت تراژدی، یکبار به صورت کمدی.

ارتجاع به‌هرصورت تکرار شود پایان آن زباله دان تاریخ است.

نکته آخر در مورد مشروطه، عدل و انسانیت مظفرالدین شاه است که علیرغم مخالفت شدید ارتجاع حاکم، فرمان مشروطه را امضاء کرد. مشروطه طلبان نیز به پاس این بینش و شهامت روی سردر مجلس عبارت عدل مظفر را نوشتند تا یاد او گرامی بماند. این که جمهوری اسلامی با ساختن سریال مظفرنامه، او را هجو کرده اصلا درست نیست، بلکه تحریف تاریخ است.

منوچهر بصیر