تاثیر گروه درمانی شناختی رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال خلقی

هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی میزان تاثیر گروه درمانی شناختی رفتاری در کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال خلقی بوده است

● هدف:

هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی میزان تاثیر گروه درمانی شناختی - رفتاری در کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال خلقی بوده است.

● روش:

آزمودنی های پژوهش را ۱۴ بیمار بستری در بخش روانپزشکی مردان بیمارستان نور در شهر اصفهان با تشخیص اختلال خلقی در دوره افسردگی تشکیل داده اند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه طبق معمول دارو مصرف نمودند. پیش از مداخله درمانی هر گروه با پرسشنامه افسردگی یک و مقیاس اضطراب زونگ مورد ارزیابی قرار گرفتند.

گروه آزمایشی افزون بر دارو درمانی در ده جلسه گروه درمانی شناختی - رفتاری شرکت نمودند و در گروه گواه به جز دارو درمانی، هیچگونه مداخله روانشناختی انجام نشد. در پایان مداخله درمانی غیردارویی، هر دو گروه بار دیگر با آزمون های یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

● یافته ها:

یافته های پژوهشی نشان داد که گروه درمانی شناختی - رفتاری به طور معنی داری (P<۰.۰۵) در کاهش افسردگی بیماران بستری مبتلا به اختلال خلقی موثر بوده است اما این روش در کاهش اضطراب بیماران تاثیر چشمگیری نداشته است.

● نتیجه:

گروه درمانی شناختی - رفتاری می تواند در کاهش افسردگی بیماران بستری مبتلا به اختلال خلقی موثر باشد.

عنوان	فایل
تاثیر گروه درمانی شناختی - رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال خلقی	application/pdf tasire gorooh darmani.pdf 254 KB	دانلود

محمد یعقوبی نصرآبادی

محمدکاظم عاطف وحید

غلامحسین احمدزاده