نمایشگاه عکسهای سیاه وسفید حسن غفاری: کهگیلویه و بویراحمد دهه هفتاد

گروه اخبار

نمایشگاهی از عکس های سیاه و سفید علی غفاری  از روز یکشنبه 5 ابان ماه  در موزه عکسخانه شهر ، تهران، میدان هفت تیر، میدان بهار شیراز ، برگزار می شود. عکس‌های این مجموعه در حوزه‌ی عکاسی مستند و زیر شاخه‌ی «مردم‌نگاری» طبقه بندی می‌شوند. عکاسی مردم‌نگاری به هنر ثبت و ضبط نشانه‌ها و ظواهر مادی و غیرمادی زندگی انسان‌ها در جغرافیای زیستی آن‌ها گفته می‌شود. معمولا در این نوع عکاسی رویکردهای هنری دخالت کمتری دارند و عکاسی به عنوان یک رسانه‌ی وفادار و صادق، آن چه که وجود دارد را بازتاب می‌دهد.یادداشت افشین شاهرودى براى نمایشگاه


عکاسی، حافظه تاریخ
درسال 1876 جان تامپسون با کتاب «زندگی خیابانی در لندن» پا در مسیری در عکاسی گذاشت که امروزه پس از گذشت یک و نیم قرن طیف بسیار وسیعی از عکاسان همواره آن را دنبال می کنند. آن کتاب که متن آن را آدلف اسمیت نوشته بود مجموعه عکس هایی بود اززندگی روزمره و عادی مردم لندن درعادی ترین شرایط موجود. شاید هیچ هنری به قدر عکاسی -که از آن بعنوان حافظه تاریخ یاد می شود- نمی توانست در آن موقیت از عهده این کار به درستی برآید.
امروزه عکاسان زیادی در سراسر دنیا به مردم نگاری اشتغال دارند. شاخه ای از عکاسی مستند که سعی دارد بی پیرایه و به دور از تخیل پردازی های هنری، با صحت و امانت داری زندگی مردم را ثبت و ضبط نموده و شرایط موجود را مستند کند. امروزه ما از طریق عکس, با فرهنگ، آداب و رسوم، پوشش و شرایط زندگی پیشینیان آشنا می شویم. عکاسی، مستقیما مارا به دل تاریخ برده است. هیچ چیز در تاریخ یک و نیم قرن اخیر جهان نیست که عکاسی آن را برای ای آیندگان ثبت و ضبط نکرده باشد.
ما موظفیم که از نسل خود گزارشی به تاریخ بدهیم . امروز حسن غفاری با دوربین خود که آنرا درخدمت ثیت تصویری زندگی عشایر ایران قرار داده  سمبل انسان مسئولی است که این وظیفه هنرمندانه را بعنوان عکاس در قالب پروژه عکاسی وسیعی که سال هاست بدان اشتغال داردیعنی عکاسی از عشایر ایران  بعهده گرفته و امانت دارانه پیش می برد . عکس های او در آینده به مانند حافظه ای سرشار، اسناد غیر قابل انکاری از زندگی اقوامی است که امروزه در این سرزمین در کنار ما زندگی می کنند و دردنیای سیاست زده امروز معلوم نیست در دهه های آینده چه سرنوشتی را از سر خواهند گذراند.
افشین شاهرودى




                                                                حسن غفارى
                                                            09121711715
                                                      hasan.akkasee.com

 

افتتاح:  روز یکشنبه ۵ آبان ماه از ساعت ۳ تا ۶ عصر

نمایشگاه تا شنبه ۱۸ آبان‌ماه برقرار است.


نشانی : تهران - میدان هفت تیر - میدان بهار شیراز ـ موزه عکسخانه شهر

تلفن :[phone]

گزارش ایسنا

موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر در روزهای آینده میزبان نمایشگاهی از عکس‌های «مردم‌نگاری» خواهد بود. حسن غفاری، عکاس این نمایشگاه، معتقد است هنر عکاسی برای اولین بار با شاخه‌ی مردم‌نگاری در ایران رونق گرفته است.

این عکاس به بهانه‌ی گشایش تازه‌ترین نمایشگاه عکس‌های خود با عنوان «کهکیلویه و بویراحمد: دهه‌ی هفتاد» که در موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر گشایش می‌یابد، به خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: عکس‌های به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه مربوط به کارهای دوران دانشجویی من در دهه‌ی 70 است. این عکس‌ها با رویکرد انسانی و با نگاهی به آدم‌ها، جغرافیا و فضای سنتی مردم این استان گرفته شده‌اند. پس از بازنگری مجدد در این مجموعه، تصمیم گرفتم بخشی از آن را در یک نمایشگاه انفرادی در معرض دید مخاطبان قرار بدهم.

او افزود: عکس‌های این مجموعه در حوزه‌ی عکاسی مستند و زیر شاخه‌ی «مردم‌نگاری» طبقه بندی می‌شوند. عکاسی مردم‌نگاری به هنر ثبت و ضبط نشانه‌ها و ظواهر مادی و غیرمادی زندگی انسان‌ها در جغرافیای زیستی آن‌ها گفته می‌شود. معمولا در این نوع عکاسی رویکردهای هنری دخالت کمتری دارند و عکاسی به عنوان یک رسانه‌ی وفادار و صادق، آن چه که وجود دارد را بازتاب می‌دهد.

غفاری همچنین درباره‌ی تاریخچه‌ی عکاسی مردم‌نگاری در ایران اظهار کرد: عکاسی در دنیا با گرایش‌ عکاسی مستند آغاز شد و ذات پیدایش عکاسی براساس عینت‌نگاری محض بوده است. این هنر وقتی وارد ایران شد، مورد اقبال حکما و پادشاهان قرار گرفت و اولین عکس‌هایی که گرفته شد، از ناصرالدین شاه بود. در آن زمان عکاسان خارجی از مناطق مختلف ایران از اجتماعات انسانی عکس می‌گرفتند و این سرآغازی بود برای عکاسی مستند در ایران.

او ادامه داد: امروزه از عکس‌های مستند ومردم‌نگاری به جا مانده از گذشته می‌توان از نحوه معیشت، نوع دغدغه‌ها و سبک زندگی مردم آن زمان اطلاع یافت. مانند مطالعه‌ی تصویری کتیبه‌های تخت‌جمشید که تصویری از گذشته به ما ارائه می‌دهند.

این عکاس در ادامه به اهمیت این نوع عکاسی اشاره کرد و گفت: به اعتقاد من همه‌ی ما، به خصوص هنرمندان عکاس، مسئول و پاسخگوی آیندگانی خواهیم بود که می‌خواهند از آنچه در گذشته اتفاق افتاده است، باخبر شوند. ثبت آنچه که زمانی در پیرامون ما جریان داشته، در حوزه‌ی عکاسی مردم‌نگاری جای می‌گیرد و این نوع عکاسی مانند زندگی همواره در حال رشد و مدرن شدن بوده است.

غفاری درباره‌ی اصول عکاسی مردم‌نگاری هم گفت: این فرم عکاسی نباید از سر اتفاق و کار لحظه‌ای انجام شود؛ بلکه داشتن یک برنامه و هدف درازمدت لازم است. حضور در اجتماعی که سوژه‌ی عکاسی هستند و تأمل در فعالیت‌های روزانه، نوع پوشاک، علاقه‌مندی‌ها، آیین و آداب و رسوم، از اصول موفقیت در عکاسی مردم‌نگاری است و باید مثل یک تحقیقات میدانی که براساس عینیت‌نگاری انجام می‌شود، مورد توجه قرار بگیرد.

او افزود: در واقع عکاسی مردم‌نگاری براساس حضور معنا پیدا می‌کند. حتی توجه به جهان‌بینی و ایدئولوژی جمعی که سوژه عکاسی هستند، کمک موثری به عکاس می‌کند. گفتمان، بحث و صحبت با جمع هم از نکات مهم است که باعث تبدیل اطلاعات تئوری به اطلاعات تصویری می‌شود.

غفاری همچنین درباره‌ی برگزاری نمایشگاه‌های عکس‌هایش گفت: من معمولا هر دو سال یک بار و گاهی هر سال یک نمایشگاه انفرادی عکس برپا می کنم. از آن جا که عکاس را موظف به تولید عکس می‌دانم، هیچ‌وقت شخصا در پی برگزاری نمایشگاه و یا چاپ کتاب نبوده‌ام. خوشبختانه این بار هم نمایشگاه با حمایت یک اسپانسر مالی برگزار می‌شود.

او افزود: اگر قرار باشد با وضع بد معیشت و تورمی که وجود دارد، خود عکاس انرژی و هزینه‌ی مضاعفی برای برگزاری نمایشگاه و چاپ کتاب خرج کند، ظلم سنگین و بزرگی است. حضور اسپانسرها در این بخش کمک بزرگی برای هنرمندان محسوب می‌شود.

این عکاس در ادامه اظهار کرد: سعی کرده‌ام در سال‌های اخیر، نمایشگاه‌هایم را به جای گالری‌های خصوصی و با محوریت فروش آثار، در فرهنگسراهایی که به رویکرد نظام فرهنگی کشور توجه دارند، برگزار کنم. نمایشگاه «کهکیلویه و بویراحمد: دهه‌ی هفتاد» چهارمین نمایشگاهی است که از من در موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر به نمایش درمی‌آید. به دلیل فضای کوچک و چیدمان موزه‌ای عکسخانه، اندازه‌ی عکس‌ها کوچک در نظر گرفته شده‌اند.

او افزود: من متولد شهر یاسوج هستم و به همین دلیل استان کهکیلویه و بویراحمد را برای عکاسی انتخاب کردم. زمانی هم که در تهران مشغول به تحصیل بودم، با دوربین به زادگاهم سفر می‌کردم و از مردم آنجا عکس می‌گرفتم. دلیل انتخاب فضای سنتی زادگاهم نیز، آسیب‌پذیر بودن این فضا و نوعی پاسبانی و نگهبانی از آن در برابر خطر فراموشی است.

در این نمایشگاه ۳۰ عکس در ابعاد ۴٠×۶٠ و ۴٠ عکس در ابعاد ١۶×٢١ سانتی‌متر به صورت سیاه و سفید و اسکن نگاتیوهای دهه‌ی هفتاد خورشیدی، از استان کهکیلویه و بویراحمد به نمایش درمی‌آید.

نمایشگاه «کهکیلویه و بویراحمد: دهه‌ی هفتاد» از پنجم آبان ماه در موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر واقع در میدان هفت‌تیر، خیابان بهار‌شیراز، بوستان بهار‌شیراز گشایش یافته و تا 18 آبان از ساعت 9 تا 17 میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

حسن غفاری متولد ۱۳۴۸ در شهرستان یاسوج و دانش‌آموخته مقطع کار‌شناسی‌ارشد عکاسی در دانشگاه هنر تهران است. وی در زمینه‌ی عکاسی مستند اجتماعی به ویژه عکاسی از عشایر ایران فعالیت می‌کند و تاکنون نمایشگاه‌های عکس انفرادی و گروهی بسیاری برپا کرده است.

ایسنا، سه شنبه 7 آبان 1392