در قدمتِ پیشگوئیِ آخرالزّمانیِ زرتشتی(1)

مری بویس ترجمه حنيف رحيمي

بخش اول
یاد آور می شود که «پیشگوئی آخرالزمانی»(Apocalyptic)، تنها کلمه ای دیگر برای «مکاشفه» (revelation) و پیشگویِ آخرالزمان (َapocalyptist) برای «کاشف» (revealer) است. بنابراین اصولا پیشگویی ومکاشفه ی آخرالزمانی یکسان هستند. پیشگویی در لغت به عنوان اظهار و بیان دانشی که از طریق قوای ذهنی معمولی نمی توان دریافت کرد ولی یا از طریق مکاشفه از سوی خدائی یا توسط دیگر نیروهای وابسته به پیشگویی ذاتاً  در خود پیشگو کسب می شود. در طول حوادث تاریخ تمایزی توسط محققینِ ادبیات مقدسِ یهودی مابین وحی باستانی و پیشگوییِ آخرالزمانیِ متاخر صورت گرفت. مورد اخیر در دوره ی بین عهدین شکوفا شد. و در سنت یهودی این پیشگوییِ آخرالزمانی بوده است که گفته می شده « اولین چیزی بود که عقیده ی بزرگِ اینکه همه ی تاریخ ، همانند انسان، روحانی و کیهان شناختی، یک واحد است... پیشگوئیِ آخرالزمانیِ کلی به صورتِ فشرده از تاریخ جهان و انسان،ریشه ی شر، خط سیر آن، و ویرانی اجتناب ناپذیر، و کمال نهایی همه ی چیزها».

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید: