پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024


مجله ویستا

چرا ممکن است دونالد ترامپ رئیس جمهور بعدی ایالات متحده باشد؟!



      چرا ممکن است دونالد ترامپ رئیس جمهور بعدی ایالات متحده باشد؟!

الیزابت وارن، سناتور دموکرات ماساچوست، یکی از زنان سیاستمدار تاثیرگذار و صاحب نفوذ در ایالات متحده، روز هفتم ماه مه توئینی را در حساب کاربری خود منتشر کرد که با استقبال بیش از ۳۵۰۰۰ نفر مواجه شد:

آقای ترامپ، بیگانه هراسی، زن گریزی، تهمت، دروغ، افترا و همه ی ابزارهایی که برای رسیدن به قدرت به کار می بری من را تحت تاثیر قرار نمی دهد، برعکس، بیشتر از تو زده میشوم.

شش ماه تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده باقی مانده و از همین الان نامزدها تبلیغات گسترده ی خود را آغاز کرده اند. این انتخابات بدون شک تبدیل خواهد شد به بحث برانگیزترین نوع خود در تاریخ سیاسی آمریکا و گمانه زنی ها در مورد نتیجه اش خیلی وقت است که آغاز شده. همین الان هم هیچ مفسر سیاسی ای نمی تواند اتفاقات پیش رو را پیش بینی کند. اما علت این امر چیست؟!

اولین دلیل آن رفتار نامزد جمهوری خواهان، دونالد ترامپ است، کسی که به نظر نمی رسد حاضر باشد در برابر هیچ مانعی برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری کشورش تسلیم شود.

امروز دیگر کسی شک ندارد که خود اوست که جان تازه ای به انتخابات در آمریکا بخشیده است، آن هم با صحبت ها، اظهار نظرها و اعمال جنجالی اش. همین امر هم باعث شده بسیاری به سمتش جذب شوند، بسیاری که خیلی وقت بود روی خوشی به انتخابات نشان نمی دادند.

آن طرف سکه، هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات ها قرار دارد. کلینتونی که در صورت انتخاب شدن، اولین رئیس جمهور زن ایالات متحده خواهد بود. حزب دموکرات هشت سال پیش اول رئیس جمهور سیاه پوست تاریخ آمریکا را به این کشور تقدیم کرد؛ اما قبل از آنکه کلینتون بتواند به قدرت برسد، باید شش ماه کمپین انتخاباتی سخت و طاقت فرسا رو پشت سر بگذارد. آن هم در برابر ترامپی که قصد دارد از جنسیت او علیه خودش استفاده کند.

ترامپ دائما کلینتون را متهم می کند که در واقع تنها برگ برنده ای که در این انتخابات دارد، جنسیتش است. از طرفی وی قصد دارد نوعی مسابقه بین زن و مرد هم راه بیاندازد:

من به شما قول می دم اگر هیلاری کلینتون مرد بود، الان پنج درصد هم رای نمی آورد. تنها برگ برنده ای که او دارد زن بودنش است. تازه جالب اینجاست که خود زنها هم خیلی تمایلی ندارند به او رای دهند!

البته در اینجا باید به این مساله اشاره کرد که ترامپ سابقه ی بسیار طولانی خانم کلینتون در زندگی سیاسی آمریکا را ندیده می گیرد. در ضمن مطابق نظرسنجی ها، اکثر رای دهندگان زن کلینتون را ترامپ ترجیح می دهند. از طرفی مطابق همین نظرسنجی، اکثر مردها ترامپ را ترجیح می دهند؛ بنابراین به نظر می رسد انتخابات امسال ایالات متحده بیش از آنکه بر اساس شکاف مذهب یا نسلی بنا شود، بر پایه ی شکاف جنسی خواهد بود.

در بین دموکرات ها هم جوانان، رقیب اصلی کلینتون، یعنی برنی ساندرز را به او ترجیح می دهند. ولی بدون شک وقتی کلینتون به عنوان نامزد اصلی دموکرات ها انتخاب شود، جوانانی که به نفع ساندرز رای داده اند، به سمت او خواهند رفت. دونالد ترامپ رابطه ی خوبی با زن ها ندارد. حتی با وجود اینکه تا الان چندین بار گفته:

من به زن ها احترام می گذرام و آن ها را خیلی دوست دارم، اصلا هیچکس بیشتر از من زن ها را دوست ندارد!

این جمله از زبان کسی بیان می شود که تا الان چندین بار ازدواج کرده و بدترین رفتارها را با مجریان زن برنامه های مختلفی که مهمان آنهاست از خود نشان می دهد.

ترامپ حتی در مسیر انتخاب شدن به عنوان نامزد جمهوری خواهان، ابایی از توهین به همسران رقبای اصلی خود هم نشان نداده است. از طرفی در یکی از مصاحبه ی های خود گفته بود که عقیده دارد باید زنهایی که سقط جنین می کنند را مجازات کرد، هرچند که بعدا خیلی سریع حرف خودش را پس گرفت، ولی کمی برای این کار دیر شده بود.

هیلاری کلینتون اما با توجه به سابقه ی بسیار بالایی که در زندگی سیاسی آمریکا دارد، دست روی دست نگذاشته و خیلی سریع در برابر حملات ترامپ دست به ضد حمله می زد. برای مثال او را متهم به این می کند که کوچکترین آشنایی ای با سیاست خارجی ندارد. ترامپ در عوض تقریبا هر بار که در مورد هیلاری صحبت می کند، پای همسر وی، بیل را هم به میدان باز کرده و او را مردی زن باز می خواند.

خانم کلینتون اگر می خواهد در انتخابات برنده شود، باید به این امر دقت کند که به هیچ عنوان نباید بیش از اندازه روی جنسبت خود مانور بدهد چون این خطر برایش وجود دارد که رای مردان را از دست بدهد.

اولین حضور ترامپ در صحنه ی سیاسی ایالات متحده و اعلام نامزدی برای شرکت در انتخابات درون حزبی جمهوری خواهان از سوی او برای همه مثل یک شوخی بود. خطر آن است که شوخی ترامپ کم کم در حال تبدیل شدن به خطری جدی است...

پرونده ی لوموند در انسان شناسی و فرهنگ: http://www.anthropology.ir/cooperation/936