گزیده‌ای درباره‌ی اروین پانوفسکی

ترجمه ی سیده شبنم شمس الدین

وی در 1920 موفق به تصاحب یکی از صندلی های دپارتمان تاریخ هنر دانشگاه تازه تاسیس هامبورگ شد و اولین دانش اموخته ی وی ادگار ویند بود. دهه ی 1920 دهه ی طلایی نویسندگی اروین پانوفسکی است که تشکیل حلقه ی متفکران موسسه ی واربورگ به همراه فیرتز سکسل و ابی واربورگ و ارنست کسیرر از شاخصه های این دوران به شمار می اید.

 

پانوفسکی به سال 1926 اولین استاد تمام دانشگاه هامبورگ نام گرفت اما پس از قدرت گرفتن حزب نازی در المان  بالاخره پس از 12 سال در سال 1938 به طور کامل به امریکا مهاجرت نمود و در یک موسسه تحقیقاتی اموزش عالی در نزدیکی دانشگاه پرینستون به عنوان استاد تمام به تدریس مشغول شد چرا که امکان استخدام اساتید یهودی در هیچکدام از دانشگاه های امریکا هنوز میسر نشده بود. سفر پانوفسکی از هامبورگ به امریکا با تغییرات شگرفی در زمینه ی روش شناسی وی همراه بود که منتج به انتشار اثر بسیار مهم او در سال 1939 تحت عنوان پژوهشی در ایکونولوژی گشت که وی طی این اثر تفاوتی را ما بین ایکونولوژی و ایکونوگرافی قایل می شود. بسیاری از متخصصان تاریخ هنر به سبب مهارت و تحقیقات گسترده ی پانوفسکی به سمت او جذب شدند که از میان ان ها می توان به لوییس گرودکی و ژان ون گلدر و لیون باب دلیز اشاره کرد. او پس از سال ها تلاش در موسسه ی تحقیقاتی اموزش عالی در سال 1956 به صورت ثابت در دانشگاه پرینستون و پس از ان در دانشگاه هنرهای زیبای نیویورک مشغول به تدریس شد و در نهایت در 14 مارس 1968 بدرود حیات گفت. از میان اثاراو که بیشتر در حوزه ی هنر در دو شاخه ی تصویرگری- نقاشی و معماری متمرکز است می توان به نمونه های زیر اشاره کرد:

·         Perspective as Symbolic Form  

·         Life and Art of Albrecht Durer, 1955

·         Renaissance and Renascences in Western Art, 1960

·         Three Essays on Style

·         Problems in Titian, Mostly Iconographic

·         Studies in Iconography

·         Saturn and Melancholy

Sorensen, Lee. "Panofsky, Erwin". In Dictionary of Art Historians. Retrieved March 19, 2015, web site: http://www.dictionaryofarthistorians.org/panofsky.htm.

 

مترجم: سیده شبنم شمس الدین

http://anthropology.ir/node/27360