بررسی شکل‏ گیری هویت فرهنگی مهاجران عراقی در شهر تهران(1)

هدي بصيري

در این پژوهش سعی بر تبیین عناصر هویت فرهنگی مهاجرین عراقی ساکن در شهر تهران است.عناصری که با توجه به مطالعات میدانی و اسنادی به صورت شاخصه هایی چون گرایش سیاسی،دینداری،زبان،مراسم آیینی ،خوراک،پوشاک ،فضا و خانواده و خویشاوندی تشخیص داده شده است.اگر عناصر هویت قومی را نیز دین ،زبان،وابستگی های خویشاوندی و قومی همراه با حافظه ی تاریخی بدانیم در خواهیم یافت که با بسیاری از عناصر هویت فرهنگی هم پوشانی دارد به همین رو بررسی آن در حیطهی هویت فرهنگی نمود مییابد.

از آنجایی که شکل گیری هویت فرهنگی مهاجرین عراقی در شهر تهران در گرو درک دلایل مهاجرت آنها به ایران می باشد در بخش های اول گرایش سیاسی و سپس دینداری آنها مورد تبیین قرار گرفته که به روشنی پیوند عمیق آن دو را شاهد بوده ایم.چرا که دینداری شیعیان عراق  به همراه اقلیت قلمداد شدنشان در طول تاریخ باعث نمود خصیصه هایی شده است که در ارتباط مستقیم با حاکمیت و موضع گیری آنها در مقابل آن گشته که در مجموع باعث تکوین گرایش سیاسی و تعیین سرنوشت آنان در دورانهای معاصر شده است.بدون درک روشن از دو عنصر دینداری و گرایش سیاسی نمی توان به فهم علل مهاجرت مهاجرین عراقی به ایران و وضعیت کنونی آنها و همچنین هویت فرهنگی شان  دست یافت.

با توجه به اهمیت زبان عربی در تکوین هویت فرهنگی عرب بخش مجزایی نیز به بررسی این خصیصه فرهنگی پرداخته ایم و از آنجایی نگاهی سیال به عناصر فرهنگی داشته  این دو عنصر را در ارتباط با هویت و شرایط مهاجرین مورد بررسی قرار داده ایم .کدگردانی، لهجه و زبان تعارف مجالهایی هستند که ویژگیهای زبانی این خرده فرهنگ به نمایش عینی در می آید.و نشان می دهد که این عنصر چگونه در ارتباطات اجتماعی تغییر شکل یافته و بنابر مقتضیات زمان ،مکان و حوزه ی درون یا برون ظهور پیدا می کند.

 

برای خواندن بخش اول در زیر کلیک کنید:

 

 

 

پیوست	اندازه
16165.doc	236.5 KB