اشعار ولادت امام حسن مجتبی (ع)

سروده های تولد امام حسن مجتبی (ع)

امام حسن مجتبی (ع) فرزند بزرگوار امام علی (ع) و حضرت فاطمه (ص) است .در سال سوم هجرت و در شب نیمه ماه رمضان ـ که بهترین ماه های خداست ـ خانه امیرالمؤمنین و فاطمه علیهماالسلام میزبان قدوم مولود مبارکی شد که شادی را با خود به خانه وحی آورد. در این شب فرخنده، سبط اکبر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ، حضرت امام حسن علیه السلام چشم به جهان گشود و شهر مدینه را غرق نور کرد.

اشعار میلاد امام حسن مجتبی (ع) 

اشعار تولد امام حسن مجتبی (ع)

 

ازنیمه ماه رمضان ماه بر آمد
با آمدنش فصل غم ورنج سر آمد

 

شاد است رسول دوسرا حضرت طاها
زیرا که کنون سبط کبیرش به بر آمد

 

در بیت علی غلغله وشور بپا شد
جبریل امین شاد بر او جلوه گر آمد

 

گو یوسف مصری برود باز به چاهش
چون یوسف زهرا زدل چاه بر آمد

 

شد نام نکویش حسن ونیک بگویم
این نام زدرگاه خدای قدر آمد

 

باید که فراموش کنی حاتم طائی
بر سلسله جود وکرم راهبر آمد

 

او کشتی صبر است به دریای بلاها
ایوب که باشد چو علی را پسر آمد

 

ای شیعه مبارک به تو این روز خدایی
از بحر ولایت به تو این تاج سر آمد

شاعر :اسماعیل تقوایی

 

شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع)

 

موکب باد صبا بگذشت از طرف چمن
تا چمن را پرنیانِ سبز پوشاند به تن

 

سبزه اندر سبزه بینی ، ارغوان در ارغوان
لاله اندر لاله بینی ، یاسمن در یاسمن

 

ساحت بستان ز فرّ سبزه شد باغ بهشت
دامن صحرا ز بوی نافه شد رشک ختن

 

نقش گل را آن چنان آراست نقّاش بهار
کز شگفتی ماندت انگشت حیرت در دهن

 

وه چه خوش بشکفته در گلزار زهرا نوگلی
کز طراوت گشته رویش رشک گلهای چمن

 

دیده از نور جمالش روشنی یابد چو دل
بلبل از شوق وصالش در چمن نالد چو من

 

بلبل آن جا هر سپیده دم سراید نغمه ای
در ثنای خسرو خوبان ، امام ممتَحن

 

از حریم فاطمه در نیمه ماه صیام

چهره ماه حسن تابیده با وجه حسن

 

میوه بستان زهراء نور چشم مصطفی

پاره قلب علیّ بن ابی طالب ، حسن

 

در محیط علم و دانش آفتابی تابناک

بر سپهر حلم و بخشش کوکبی پرتو فکن

 

 پرچم صلح و صفا افراشت سبط مصطفی
تا براندازد لوای کفر و آشوب و فتن
شاعر:آقای دکتر رسا

 

اشعار میلاد امام حسن (ع)

 

شب شب شادی کل گداهاست
عیدی امشب با مادر طاهاست

تو سر ما امشب شور وصاله
باده خوری آزاد،مستی حلاله

 

تاکه چشمت نزنن امشب رو
جبرئیل دور سرت می گرده

 

توی آسمونا و روی زمین
اسم تو روی لبا گل کرده

 

خوش اومدی کریم اهل بیت
فرشته هاسرمست محوتماشات

گل میریزن ازعرش زیر قدمهات
اهل زمین غرق شور و جنونن

بلبلا از عشقت ،ترانه خونن
آسمونو ریسه بندی کردن

تک به تک ستاره بیرون اومد
اومدی و تو کویر دل باز

صدای شرشر بارون اومد
خوش اومدی کریم اهل بیت

 

شب میشه وقتی چشماتو میبندی
غنچه هاگل میشن وقتی میخندی

هروقت که لبهات غرق خنده میشه
ازصورتت خورشیدشرمنده میشه

 

گهوارت قبله شده پس کعبه
میندازه سمت تو سجادش رو

هاتفی مژده داده که خدا
به جهان آوورده دلدادش رو

 

خوش اومدی کریم اهل بیت
از وقتی که اسم تورو شنیده

ماه شب چارده رنگش پریده
حتی خبر از قصه ها رسیده

لیلی شده مجنون،تاتورودیده

اومدی و شادی رو آووردی

رفته از مدینه رنج و سختی
با رسیدن تو حالا میشه

صد و هجده عددخوشبختی
خوش اومدی کریم اهل بیت
شاعر :مجتبی خرسندی

اشعار ولادت امام حسن مجتبی (ع)