فال حافظ - روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست

نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت

وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد

این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست

باده نوشی که در او روی و ریایی نبود

بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق

آن که او عالم سر است بدین حال گواست

فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم

وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم

باده از خون رزان است نه از خون شماست

این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود

ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست

تعبیر فال حافظ شما:

چرا از روزگار گله‌مندی؟ خودت را به خدا بسپار تا همه سیاهی‌ها و تباهی‌های زندگیت پایان یابد. در مقابله تقدیر او ایستادگی نکن. خدا بهتر از هر کسی بر احوال دل تو آگاه است. کمی از دوستانت ریاکارت در رنج و عذاب هستی ولی با صداقت و صفای دل می‌توانی زندگی خوبی داشته باشی.

شاهد فال:

غزل شماره 21 - دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

---

برای گرفتن مجدد فال حافظ ابتدا نیت کرده و سپس بر روی تصویر زیر کلیک کنید