فال حافظ - منم که گوشه میخانه خانقاه من است

منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است

گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک

نوای من به سحر آه عذرخواه من است

ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله

گدای خاک در دوست پادشاه من است

غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست

جز این خیال ندارم خدا گواه من است

مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی

رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است

از آن زمان که بر این آستان نهادم روی

فراز مسند خورشید تکیه گاه من است

گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ

تو در طریق ادب باش گو گناه من است

تعبیر فال حافظ شما:

اصلا نگران نباش با عذرخواهی کردن تو تمامی مشکلات پایان می‌یابد و از این مخمصه رهایی می‌یابی. همیشه از قدیم گفته اند از تو حرکت و از خدا برکت، پس بلند شو و قدم در راه گذار تا به سعادت برسی. دلت اگر با خدا باشد به هر چی می‌خواهی می‌رسی

شاهد فال:

غزل شماره 54 - ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

---

برای گرفتن مجدد فال حافظ ابتدا نیت کرده و سپس بر روی تصویر زیر کلیک کنید