Fluticasone
|
فلوتيزوکس
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
الف) درمان علائم بيني و perennial رينيت فصلي آلرژيك و غيرآلرژيك.
بزرگسالان: 2 پاف در هر سوراخ بيني يك بار در روز يا اپاف دوبار در روز. دوز نگهدارنده يك باف در هر سوراخ بيني يك بار در روز است. براي تسكين علائم فصلي ميتوان از 2 پاف در هر سوراخ بيني روزانه در مواقع لزوم نيز استفاده كرد.
كودكان 4 سال يا بزرگتر: در روز، در هر يك از سوراخ هاي بيني يك بار اسپري ميشود؛ در صورت بروز علائم شديد ميتواند به دو بار اسپري در هر يك از سوراخهاي بيني افزايش يابد. مقدار مصرف را ميتوان برحسب پاسخ بيمار مجدداً به يك اسپري كاهش داد.
ب) درمان نگهدارنده در آسم بهعنوان درمان پيشگيري كننده.
بزرگسالان و كودكان 12 سال و بزرگتر: براي بيماراني كه قبلاً از يك درمان برونكوديلاتور استفاده كردهاند، mcg 88 دوبار در روز استنشاق شود (بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mcg 440 دو بار در روز است). براي بيماراني كه قبلاً از كورتيكواستروئيدهاي استنشاقي استفاده كردهاند mcg 220-88 دوبار در روز استنشاق شود (بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mcg 440 دو بار در روز است).
براي بيماراني كه قبلاً از كورتيكواستروئيدهاي خوراكي استفاده كردهاند، mcg 440 دوبار در روز استنشاق شود (بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mcg 880 دو بار در روز است).
كودكان 11-4 سال: mcg 50 دو بار در روز استنشاق شود (تمام بيماران)، بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mcg 100 دو بار در روز است.
مكانيسم اثر
اثر ضد التهابي: فلوتيكازون ساخت پروتئينهاي لازم براي كاهش التهاب را تحريك ميكند.
|
موارد منع مصرف و احتياط: تداخل دارويي
كتوكونازول ميتواند سطح فلوتيكازون را افزايش دهد. در مصرف همزمان كتوكونازول به مدت طولاني (و يا ساير مهاركنندههاي CYP3A4) احتياط شود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
گزارشي وجود ندارد.
|
|
|
تداخل دارويي: عوارض جانبي
اعصاب مركزي: گيجي، عصبانيت، تب.
ادراري - تناسلي: قاعدگي دردناك.
عضلاني - اسكلتي: درد مفاصل، درد دستها و پاها، شبيه رگ به رگ شدن يا كشيدگي.
تنفسي: بر ونشيت، احتقان سينه.
متابوليك: گلوكوزوري، هيپرگليسمي.
ساير عوارض: سركوب محور هيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ آدرنال، سندرم كوشينگ.
مسموميت و درمان
گزارشي وجود ندارد.
|
مکانيسم اثر: فارماكوكينتيك
جذب: تا حدي جذب سيستميك ميشود.
پخش: دارو حلاليت در چربي بالايي دارد و به پروتئينهاي بافتي متصل ميگردد.
متابوليسم: توسط كبد متابوليزه ميشود.
دفع: كمتر از پنج درصد بهعنوان متابوليت از راه ادرار، و بقيه به صورت داروي اصلي و متابوليت از راه مدفوع دفع ميشوند.
|
|
فارماكوكينتيك: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو يا اجزاي آن، درمان اوليه حملات آسمي مداوم يا در موارد حاد آسم (كه به اقدامات گستردهتر نياز است). در بيماراني كه ضايعات عفونتهاي ويروسي، قارچي، هرپسي و يا سلي دارند منع مصرف دارد.
موارد احتياط :
الف) تغيير رژيم درماني كورتيكواستروئيد سيستميك به استشنشاقي (در اين موارد مرگ رخ داده ست). در موارد استرس يا حملات آسمي شديد.
ب) بيماراني كه مصرف كورتيكواستروئيد سيستميك را قطع كردهاند بايد بلافاصله مصرف مقادير زياد كورتيكواستروئيد خوراكي را شروع كنند و با پزشك معالج خود براي ياري بيشتر تماس بگيرند.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Inhaler: 50, 125, 250 mcg/dose
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: كورتيكواستروئيد.
طبقهبندي درماني: ضد التهاب استنشاقي.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
نامهاي تجاري: Flixonase, Flixotide Evohale
ملاحظات اختصاصي
1- طي قطع مصرف كورتيكواستروئيد خوراكي، بعضي از بيماران با وجود حفظ يا بهبود عملكرد تنفسي ممكن است علائم قطع مصرف كورتيكواسترويد سيستميك، مانند درد مفصلي يا عضلاني - اسكلتي، كسالت، و افسردگي از خود نشان دهند.
2- به دليل احتمال جذب سيستميك استروئيدهاي استنشاقي، بيماران تحت درمان با اين داروها از نظر بروز اثرات سيستميك كورتيكواستروئيد به دقت پيگيري شوند. طي دورههاي استرس يا بعد از اعمال جراحي بيمار از نظر بيكفايتي غده فوق كليوي مراقبت ويژه شود.
3- استنشاق اين دارو براي رفع اسپايم حاد نايژهاي مورد ندارد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- بعد از استنشاق دارو دهان را آب بكشيد.
2- به هنگام استفاده از استروئيدهاي استنشاقي با بيماران دچار آبله مرغان يا سرخك تماس نگيريد و در صورت تماس بلافاصله به پزشك اطلاع دهيد.
مصرف در كودكان
1- بيضرري و اثربخشي مصرف اسپري داخل بيني اين دارو در كودكان كوچكتر از 12 سال ثابت نشده است. مصرف دارو در اين بيماران توصيه نميشود.
2- در كودكان يا نوجوانان (كه براي درمان بيماري مزمني مانند آسم يا كنترل ناكافي آن كورتيكواستروئيد مصرف كنند، ممكن است سرعت ر شد كاهش يابد. منافع دارو در مقابل احتمال كاهش رشد در اين بيماران ارزيابي شود).
مصرف در شيردهي: در دوران شيردهي بايد با احتياط تجويز شود، زيرا ميزان جذب دارو و در نتيجه اثرات سيستميك آن بر روي شيرخوار مشخص نيست.
|