سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی
با گذشت ۲۸ سال از پیروزی انقلاب اسلامی شكوهمند اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) ، چه تناسبی میان سینمای كنونی ایران با اندیشههای ناب انقلابی و اسلامی برآورده از آن انقلاب ، میتوان یافت ؟ سیاستگذاران فرهنگی در دولتهای مختلف از ابتدای انقلاب تا كنون ، تا چه اندازه در راستای متناسب كردن اوضاع سینمای ایران با آن اندیشههای روحانی ، تلاش كردهاند و آیا تا چه حد در این تلاش خود ( در صورت وجود عینی و جدلی ) موفق بودهاند ؟ حضور بازیگران ، كارگردانان و تهیه كنندگان سینمای قبل از انقلاب در فضای سینمایی پس از پیروزی انقلاب كه در ابتدا به صورت یك موج گسترده و با اعلام وفاداری به ارزشهای انقلاب اسلامی و نظام بر آمده از آن ، صورت گرفت و پس از آن و در سالهای اخیر ، به صورت خزنده و پنهان و گاه علنی ، بی پروا و با افتخار، تا چه اندازه توجه دست اندركاران فرهنگی را جلب كرده و تا چه اندازه با كنترل ، نظارت و تدبیر آنها صورت گرفته است ؟ اصولا فضای انقلابی – اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب ، چه تأثیری بر نقش آفرینان سینما و جو حاكم بر سینمای بر آمده از ابتذال ، خشونت و دین ستیزی دوران ستمشاهی ، داشته است ؟
هر سال و در ایام الله دهه مبارك فجر كه طبل شروع جشنواره فیلم فجر كوبیده میشود ؟ این سؤالات و دهها سؤال دیگر در ذهن نگارنده نقش میبندد ؛ با این تفاوت كه امسال ، برای دومین بار ، دولتی متولی برگزاری این جشن است كه برخاسته از توده انقلابی – اسلامی جامعه بوده و تفكری نزدیك به همان اندیشههای ناب انقلابی و اسلامی بر آمده از انقلاب اسلامی را در سر میپروراند ، حقا ، در دوره گذشته نمیتوانستیم آنچه را كه در آن جشن میگذشت را به پای دولت بریزیم ، چه اینكه به تصریح متولیان دولتی جشنواره نیز تمام مقدمات در دورت گذشته مهیا شده بود و آنها – صرفا – برگزار كننده جشنواره بودند . اما حال در كوران برگزاری دومین جشنواره فیلم فجر در دولت دكتر احمدینژاد ، بر آنم تا این مناسبت را بهانه قرار داده و تعدادی از سؤالاتم را با مخاطبان احتمالی این مقاله ، در میان بگذاریم ، باشد كه تعدادی از آن مخاطبان در زمره متولیان فرهنگی جامعه بوده و این سؤالات ، یك بار برای همیشه جواب داده شوند .
اما امسال شاهد حضور تعداد قابل ملاحظهای فیلم با موضوعات مرتبط با دفاع مقدس هستیم ، امسال شاهد اعمال نظارت جدی مسؤلان در بعد محتوایی و تكنیكی فیلمهای جشنواره هستیم و به همین دلیل ، به عنوان نمونه ، فیلمهای معرفی شده از سوی محمد نوری زاد و فیلمی از داریوش مهرجویی نتوانستند كه مجوز حضور در جشنواره را دریافت كنند ؛ امسال شاهد بخشی در رابطه با عاشورای حسینی (ع) ، به مناسبت وقوع این جشنواره در ایام ماه محرم هستیم ؛ امسال شاهد حضور گسترده فیلمهای خارجی با موضوع نقد اجتماعی و فرهنگی زندگی در اجتماعات مدرن غربی هستیم ؛ و .... بحث بر سر اینكه آیا این تدابیر در محتوای جشنواره ، چه تأثیری دارند را میبایست به پس از اتمام جشنواره موكول كرد اما جای این سؤال باقی است كه سیاستهای فرهنگی دولت در حوزه سینما چه بوده است و این سیاستها تا چه اندازه موفق بوده است ؟ آیا ساختن فیلمی با مضمون دفاع مقدس توسط كارگردان شناخته شده سینمای كشور كه در دوره گذشته جشنواره ، فیلمی با موضوع زندگی «صادق هدایت» را به جشنواره فجر معرفی كرده بود ، تا چه اندازه مرتبط با سیاستهای فرهنگی دولتی است ؟ ! آیا به جز هل دادن منابع به سمت طرحها و پروژههای آیینی و انقلابی ، سیاست دیگری هم در كار بوده است ؟
لازم به تذكر است كه این سؤال از دلمشغولیها و دغدغههای چندین ساله نگارنده بوده است و به هیچ وجه ، طرح آن به منظور طعنه زدن به متولیان فعلی فرهنگ ، نیست و در ضمن ، این سؤال و سؤالات دیگر مطرح در این مقاله ، متوجه كل مسؤولان و سیاستگذاران فرهنگی نظام دنه ، تنها دولت حاضر است .
یك معضل اساسی در طول تاریخ قریب به ۳ دههای جمهوری اسلامی ، سخت گیری در استخدام و به كارگیری نیروها و عدم سخت گیری و نظارت مستمر و قاطع در طول حیات كاری آن نیروها ، بوده و هست . بدین ترتیب ، دستهای از بازیگران ، كارگردانان و تهیه كنندگان سینمای قبل از انقلاب كه ولو به ظاهر ، خود را با شرایط و اوضاع پس از انقلاب وفق داده و به آرمانهای انقلاب اسلامی وفاداری نمودند ، در سینمای پس از انقلاب ، حضور فعال و عزتمند و همراه با سپاسگزاری مستمر نظام از خود را تجربه كردند . اما آن دسته كه با ظهور انقلاب ، از كشور خارج شدند و فعالیت خود را در كشورهای غربی پیش گرفتند ، منفور نظام و حتی ممنوعالورود شدند .
سؤال آنجاست كه اگر همه كادرسینمای پیش از انقلاب ، در ظاهر ، با انقلاب اسلامی همراه میشدند و پس از طی سالهای پر از شور انقلابی اولیه ، مطابق میل و منویات خود ، طی مسیر میكردند ، آیا كسی معترضتان شده یا باعث طرد آنها از سینما میشد ؟ در صورتی كه نهادها ، چون حال حاضر ، منفعل عمل میكردند ، آیا تفاوتی بین نحوه و كیفیت حضور دولت در مورد سینما ، وجود میداشت ؟!
شاهد مثال ما ، رفتار و كردار خلاف فرهنگ انقلابی و اسلامی تعدادی از همان كادرهای پیش از انقلاب اسلامی ، در سالهای اخیر است ؛ كسانیكه با التماس و تخفیف خود ، در سینمای ایران ماندگار شدند اما به مرور ، در پشت صحنه و حتی روی صحنه ، همان رفتارهای « مبتذل » ، « خشن » و «دین ستیز» را در پیش گرفتند و هیچ كس ، مانعشان نشد ؛ حتی مسؤولینی كه سابقا آنها را مورد تأیید قرار داده بودند ، راه سكوت را پیش گرفتند و بگذریم از كسانیكه از این حركات ، استقبال كردند ؟! كار به آنجا رسید كه دسته دوم و كسانیكه سعی نكرده بودند با انقلاب هماهنگ شوند ) از سوء تدبیر (!) خود نادم شدند و البته عدهای نیز ، در كمال پررویی ، به ایران برگشتند ؛ و عجب آنكه مورد استقبال كارشناسان و حتی برخی مسؤولان قرار گرفتند ؟!
لازم به تذكر است كه نگارنده ، به عمد از ذكر مصادیق و اسامی افراد مورد نظر خودداری میكند ؛ چه ، كسانیكه دستی بر آتش دارند ، كاملا از وجود آنها آگاهند .
اما سؤالی به مراتب اساسی تر از ۲ تای دیگر ؛ اصولا فضای انقلابی – اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب ، چه تأثیری بر نقش آفرینان سینما و فضای حاكم برسینمای برآمده از « ابتذال » ، «خشونت» و «دین ستیزی» دوران ستمشاهی ، داشته است ؟ بیاییم و فرض كنیم كه انقلابی به رهبری حضرت روحالله (ره) به وقوع نمیپیوست ! در این صورت حركت مبتذل ، خشن و دین ستیز سینمای ایران ، به كدام جهت حركت كرده بود و حال در كجا قرار میداشت؟
فرض میكنیم در صورت فرض فوق ، سینمای ایران در نقطه (الف) قرار میداشت. این نقطه قطعا به لحاظ برخورداری از ۳ فاكتور فوق ، مسائل تكنیكی و .... دارای ابعادی خواهد بود كه ترسیم این ابعاد ، وظیفه این مقاله نیست . سؤال آنجاست كه در صورت حال كه انقلابی با ویژگیهای معلوم ، به وقوع پیوسته است و سینمای ایران در نقطهای با مختصات ( ب ) قرار داد ، نقطههای (ب) و (الف) چه نسبتی با هم دارند ؟ تا چه حد به هم نزدیك یا از هم دورند ؟
قطعا ، ویژگیهایی این دو را از هم دور یا نزدیك میكند ؛ مباحث فیلمهایی با مضامین عالی دینی ، انقلابی ، اجتماعی ، فرهنگی و دفاع مقدس ، نسبت این دو نقطه را از هم بعید كرده است اما در مقابل ، روبوسی فلان بازیگر زن با مجری بهمان جشنواره سینمایی ، حضور ناگهانی فلان بازیگر قبل از انقلاب در پرخرج ترین فیلم دفاع مقدس تاریخ انقلاب اسلامی ، حضور جلف و مبتذل بازیگران زن و مرد سینما در اختتامیه جشنوارههای فجر سابق و حتی جشنواره سال گذشته (!) و جشنهای خانه سینما یا .... و بی تفاوتی ، تغافل یا حتی استقبال مسؤولان در قبال این حوادث ، چه تأثیری بر نسبت و فاصله این دو نقطه از یكدیگر ، خواهند گذاشت ؟
تعیین برآیند این دو نیرو و در نهایت ، پاسخ دادن به سؤال اخیر ، جواب معمای «وضعیت سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب ؟!» است .
پژوهشگر: پژوهشگر: مهدی حق بین
منبع : مرکز اسناد انقلاب اسلامی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
آمریکا ایران مجلس شورای اسلامی خلیج فارس مجلس دولت سیزدهم دولت بودجه حجاب شورای نگهبان مجلس یازدهم محمدباقر قالیباف
سیل هواشناسی قتل تهران شهرداری تهران فضای مجازی شورای شهر تهران شورای شهر سلامت پلیس وزارت بهداشت سازمان هواشناسی
قیمت دلار خودرو قیمت خودرو ایران خودرو سایپا دلار بازار خودرو بانک مرکزی قیمت طلا مالیات تورم مسکن
تلویزیون سینمای ایران فرانسه سریال رسانه سینما تئاتر فیلم رسانه ملی موسیقی بازیگر سریال پایتخت
ناسا سازمان سنجش
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه جنگ غزه عربستان حماس روسیه نوار غزه اوکراین ترکیه عراق
فوتبال استقلال پرسپولیس سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال وحید شمسایی بازی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
هوش مصنوعی تبلیغات اپل خودرو برقی همراه اول آیفون گوگل روزنامه سامسونگ ایرانسل
داروخانه سازمان غذا و دارو خواب کاهش وزن مشروبات الکلی دیابت پرستار سلامت روان بارداری دندانپزشکی هندوانه