دکتر خوانساری: شرکت مخابرات ایران باید به یک شرکت مادر تخصصی تبدیل شود

بدین منظور پای صحبتهای دکتر خوانساری عضو هیات علمی و مدیر گروه موبایل مرکز تحقیقات مخابرات ایران می‌نشینیم:

در اكثر كشورها، بخش دولتی یك شركت مادر است:
قبل از بررسی مشکلات موجود در مخابرات کشور، بایستی روند توسعه صنعت مخابرات در دیگر کشورها را مشاهده کنیم. البته به دلیل بعضی ساختارها و مسائل فرهنگی و زیربناهای قانونی خاص در کشور، ممکن است روند توسعة مخابرات در کشور ما قدری با کشورهای دیگر تفاوت داشته باشد ولی به طور کلی روند پیشرفت در کشورهای مختلف یکسان بوده است و کشور ما نیز از این امر مستثنی نیست.
امروزه ساختار مخابرات در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی بسیاری از کشورهای در حال توسعه بدین ترتیب است که بخش دولتی به عنوان یک شرکت مادر نگهداشته شده و بقیه قسمتها مانند واحدهای تجاری یا business unit ها، کلاً به بخش خصوصی واگذار شده­اند.

منظور از شرکت مادر تخصصی چیست؟
طبق تعریف، شرکت مادر تخصصی یا Holding Company شرکت بزرگی با سرمایة بسیار زیاد است که در یک زمینة بخصوص سرمایه­گذاری کرده و یک سری شرکت دیگر از سرمایه این شرکت استفاده می­کنند ولی عملکرد آنها کاملاً مستقل از شرکت مادر است. شرکت مادر تخصصی به هیچ وجه در عملیات آن شرکتها دخالت نمی­کند. فقط در چند چیز نظارت دارد: اول آنکه بر استراتژی­ها و برنامه­های آن شرکت نظارت دارد، مثلاً این مساله که در زمانبندی مشخصی کار محوله را به انجام رسانند. مساله دوم سود و زیان و در کل حسابرسی شرکت است چون سرمایة شرکت مادر در این شرکتها مصرف می­شود بنابراین بایستی نظارت داشته باشد که سرمایة آن به هدر نرود و در پایان زمان انجام پروژه، میزان بیلان و میزان انجام کار را بررسی می­کند که آیا به اهداف خود رسیده است یا خیر؟ اگر پس از این زمان مشاهده شد که شرکت کار مربوطه را بدستی انجام نداده است، جریمه ­شود و اگر کار را به نحو احسن انجام داده باشد، حتی تشویق و حمایت بیشتری در جهت پیشرفت آن انجام­شود.
شرکت مادر تخصصی در کارهایی مانند برگزاری مناقصه و دادن راهکارهای عملی به شرکتها اقدام نمی­کند، فقط استراتژی­های کلی را تعیین می­نماید.
اکنون شرکت مخابرات خود یک شرکت اپراتوری است ولی اگر یک شرکت مادر تخصصی شود، فقط حوزه­های حقوقی و حسابرسی و مدیریت کلان را خواهد داشت و کارهایی مانند توسعه مهندسی و نگهداری را انجام نمی­دهد.
رشد بسیار سریع تکنولوژیهای مخابرات و لزوم بکار گیری تجهیزات با تکنولوژی جدید
برای اینکه نیازهای آیندة جامعه شناسایی شود، بایستی استراتژی­های مناسبی اتخاذ نمود. برای تعیین استراتژی نیاز نیست که همان شخص کارشناس مخابرات باشد ولی برای تصدی بایستی تخصص کافی داشته باشد.
در مورد تکنولوژیهای پیشرفته، تعیین استراتژی کار بسیار مشکلی است. بسیاری از شرکتهای بزرگ مخابراتی دنیا به خاطر استراتژی­های غلط ورشکست شدند.
زمانی افتخار GSM بر این بود که می­تواند دیتا را با سرعت bps۹۶۰۰ ارسال نماید ولی اکنون به سرعتهای بالاتر نیاز است که باید سراغ GPRS با سرعت ۱۴۰kbps یا HGPRS با سرعت ۳۷۴ یا ۳۸۴ kbps برویم و چون با مرور زمان نیاز به سرعتهای بالاتر احساس می­شود، اکنون به سمت نسل چهارم با نرخ ارسال ۱۰۰Mbps می­رویم.
کسانی که استراتژی­ها را تعیین می­کنند باید بدانند که تکنولوژی به کدام سو می­رود و خوشبختانه در مخابرات تعیین این استراتژی­ها روبه بهبود است. هم اکنون در مرکز تحقیقات مخابرات حدود صد نفر با جدیت تمام سیستمهای نسل چهارم را بررسی می­کنند. درحالیکه بجز ژاپن که اظهار کرده است، در سال ۲۰۰۷ این سیستمها را به کار خواهد گرفت، در دیگر کشورها قرار است که این تکنولوژی در سال ۲۰۱۰ وارد بازار شود. مرکز تحقیقات نیز قول داده است که فاز تحقیقاتی این پروژه را در سال ۱۳۸۳ به اتمام رساند.

منبع : شبکه تحلیلگران تکنولوژی ایران