روز بین المللی کشاورزان ۱۷ آوریل

تمدن با کشاورزی آغاز شد. وقتی اجدادما شروع به پرورش مواد غذایی خود کردند جامعه بشری برای همیشه دستخوش تغییر و تحولاتی شد؛ نه تنها روستاها بلکه شهرهای بزرگ، دانش بشری و هنر هم به اوج شکوفایی خود رسید.جوامع بشری هر چقدر هم که پیچیده بودند دیگر نمی توانستند اهمیت کشاورزی را نادیده بگیرند.
به خاطر پیشرفت تکنولوژی های جدید برای ایجاد مواد غذایی، حمل و نقل و ذخیره آن و حضور مواد غذایی کافی، اهمیت کشاورزی اکنون در بسیاری از شهرها نادیده گرفته شده است. اما لازم است که جامعه بشری به تولید و پخش مواد غذایی فکر کند و نگرش خود را تغییر دهد.
سال ۱۹۷۴ از روز ۱۳ تا ۱۷ نوامبر سران سازمان غذایی درباره مهمترین مشکلات بشر که همان امنیت غذایی است به بحث پرداختند.
آنها بیان داشتند که همه مردم دنیا حق این را دارند که به تغذیه کافی دسترسی داشته باشند. سران دولتی هم به این ترتیب تصمیم گرفتند به سوء تغذیه، گرسنگی و ناامنی غذایی پایان دهند. از زمان تصویب این قطعنامه تلاش های بسیاری برای امنیت مواد غذایی شد و برای بسیاری از ملت ها محصولات کشاورزی، خرید و فروش مواد غذایی افزایش یافت.
هرچند با وجود تمام این تلاش ها هنوز در ۸۸ کشور دنیا جمعیتی در حدود ۸۰۰ میلیون نفر مواد غذایی کافی در دسترس نداشتند. سال های پس از آن امنیت مواد غذایی و حتی محصولات کشاورزی کاهش پیدا کرد. بنابراین سازمان تغذیه و کشاورزی از ضعف های سیستم کشاورزی اظهار نگرانی کرد و تصمیم گرفت با عوامل ریشه ای این موضوع مبارزه کند.
اما به نظر شما دلایل اصلی ناکافی بودن مواد غذایی چیست؟ و چه سیاست هایی به ناامنی مواد غذایی در دنیا کمک می کند؟ گرچه به ظاهر شرایط محیطی و فنی بر کمبود مواد غذایی تاثیرگذار است، اما عوامل اجتماعی هم در این مورد دخیل هستند.
با این حال هنوز برخی بر این باورند که تولید مواد غذایی در جهان آنقدر کافی است که هرکسی می تواند به تغذیه ای سالم و متعادل دسترسی داشته باشد. عقاید ناسیونالیستی، نداشتن سیستم اجتماعی نامناسب از عوامل موثر در کمبود مواد غذایی، حمل و نقل آن، نگهداری و پخش آن به حساب می آید. البته جای شک هم نیست که جنگ ها هم تاثیر به سزایی در ایجاد سوءتغذیه و ناامنی مواد غذایی داشته اند.
از دیگر مسائل دخیل در کمبود مواد غذایی، ناکافی بودن سیستم آموزشی در زمینه کشاورزی است. بسیاری از ملت ها در تلاش هستند تا سازمان ها و برنامه های تحصیلی در ارتباط با کشاورزی را افزایش دهند. هرچند در بسیاری از موارد اهمیت کشاورزی و تحصیلات در ارتباط با آن از اهمیت بسیار کمی برخوردار است. تحصیلات عالیه در زمینه کشاورزی کمک بسیاری به توسعه کشاورزی در اروپا و آمریکای شمالی کرده است.
در آمریکا برنامه های تحصیلی در دوره راهنمایی و دبیرستان ادامه می یابد تا بچه ها به مهارت های فنی و مدیریتی آشنا شوند تا در کشاورزی و زمینه های مربوط به آن موفق شوند. کشورهای دیگر هم الگوهای مشابهی را برای سرمایه گذاری در زمینه کشاورزی ایجاد کرده اند.
روند توسعه، حمل و نقل و استفاده از تکنولوژی کشاورزی نیاز دارد که مردم در تمام سطوح آموزش ببینند.
اگر ملت ها بخواهند در توسعه کشاورزی موفق باشند باید تسهیلات آن را داشته باشند. امروزه تحصیلکردگان بر این اعتقاد هستند که کشاورزی یک موضوع پیش پا افتاده نیست. مطالعات سازمان کشاورزی آمریکا نشان داده است که به خاطر کمبود دانشجو در دانشگاه ها در رشته کشاورزی در سرتاسر دنیا بسیاری از موقعیت های شغلی در ارتباط با این رشته خالی مانده است. در این زمینه کالج کشاورزی تگزاس با برنامه ریزی های سعی کرد روند این موضوع را تغییر دهد.
تگزاس زمانی به خاطر حضور گاو و بوته های پنبه اش از اعتبار بسیاری برخوردار بود و در رشته کشاورزی سروری می کرد. اما حضور کالاهای مختلف در نتیجه پیشرفت تکنولوژی در آنجا نیاز به کشاورزی را از بین برده است. به همین خاطر تعداد کمی دانشجویان دنبال گرفتن مدارک تحصیلی هستند که به آنها امکان تولید محصولات کشاورزی و پرورش دام را بدهد.
آیین و کیش قدیم ایرانیان به کشاورزی و باغسازی اهمیت خاصی داده و آن را ستایش نموده است، چنانکه در وندیداد می خوانیم که زرتشت به اهورا می گوید؛«ای آفریننده جهان مادی، چهارمین کسی که زمین را به منتهی درجه وجد آورد کیست؟» اهورامزدا پاسخ می دهد؛«آنکس که بیشترین مقدار گندم کشت کند و بیشترین سبزی ها بکارد و بیشترین درخت ها بنشاند.
کسی که زمین خشک را آب دهد و زمین خیس (باتلاق) را بخشکاند و زیر کشت برد.» در کتاب فارسنامه ابن بلخی که بین سال های ۵۰۰ تا ۵۱۰ هجری قمری تالیف شده سلسله های پیش از اسلام را بنا به روایت قدیم چهار سلسله به نام پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان برشمرده است. مولف این کتاب منوچهر پسر میشخوریار را که هفتمین پادشاه پیشدادی است نخستین کسی می داند که در جهان به احداث باغ و بوستان پرداخته است.
● روز بین المللی کشاورزان
هفدهم آوریل روز بین المللی مبارزات کشاورزان است. این روز پس از قتل عام ۱۹ کشاورز در برزیل در ۱۷ آوریل ۱۹۹۶ نام گذاری شد. در این روز کشاورزان و تمام اتحادیه های حامی آنها مبارزاتی را در سرتاسر دنیا راه می اندازند و به تظاهرات می پردازند. اهداف آنها از برگزاری تظاهرات به شرح زیر است:
▪ خاتمه دادن به مذاکرات (WTO):
با توجه به سیاست های WTO بحران مواد غذایی و کشاورزی در هر گوشه دنیا عمیق تر می شود. آنها می گویند تا زمانی که کشورها برای گرفتن مواد غذایی و بازار کشاورزی یکدیگر رقابت کنند هیچ توسعه ای در زمینه کشاورزی ایجاد نمی شود.
▪ از شرکت های اقتصادی و توافق های آزاد در زمینه کشاورزی بپرهیزند:
توافق های دوجانبه و شراکت در میان کشاورزان و مردم معمولی باید برحسب اتفاق نظر رخ دهد. روابط منسجم با مردم، خواهری و برادری را به وجود می آورد در حالی که وجود توافق های آزاد و شراکت های اقتصادی راه را برای از بین بردن اقتصاد کشورها هموار می کند.
▪ خاتمه دادن به تولید یک محصول:
این نوع از تولید محصولات به این علت رواج یافته است که حاکمان دولت ها تنها به دست آوردن محصولات به میزان زیاد و با قیمت کم اهمیت می دهند. آنها اصلا درباره تاثیرات تولید تک محصولی روی زمین ها و کشاورزان هیچ اهمیتی نمی دهند. به اعتقاد کشاورزان این موضوع باعث از بین رفتن محیط زیست و بردگی می شود.
▪ مخالفت با سیاست های بانک جهانی:
اعمال این سیاست هاباعث خصوصی سازی زمین، آب، بذر و ... می شود. در نتیجه کشاورزان و جوامع روستایی از زمین هایشان بیرون می شوند و زندگی شان را از دست می دهند.
▪ خاتمه به تسلط کشورهای صنعتی:
این کشورها تنها ۵/۱۳ درصد از جمعیت کل جهان را تشکیل می دهند، اما ۶/۶۲ درصد از اقتصاد کل جهان را تشکیل می دهد. این کشورها نظم جهان را طوری شکل داده اند که روی هر شخصی تاثیرگذار خواهد بود و همین امر باعث شد تعداد مردم گرسنه سال ۲۰۰۶ در سرتاسر جهان از ۸۴۰ میلیون به ۸۵۴ میلیون نفر افزایش پیدا کند. این در حالی است که گروه کوچکی از بیلیونرها سرمایه های خود را از ۱۶ به ۳۳ بیلیون دلار افزایش دارند.

ترجمه: آزاده هاشمی

منبع : روزنامه کارگزاران