پاکستان بر تروریسم فایق خواهد آمد

دوران هایی در تاریخ وجود دارند که کشورها و افراد را تعریف می کنند. در مورد پاکستان ما به نقطه ای حساس رسیده‌ایم که ماهیت آینده‌مان را تعیین خواهد کرد. من این فرصت را پیدا کرده‌ام که از طریق اجرای رویکرد همسر شهیدم، بی نظیر بوتو، مردم کشورم را برای تامین چنین آینده ای یاری دهم.
بی نظیر زندگی خود را وقف مبارزه با تروریسم و تعصب گرایی که دنیای متمدن را به تسخیر خود درآورده است، کرد. من نیز نه تنها به عنوان رهبری منتخب و دموکرات بلکه به عنوان همسری دغدار با تروریسم در پاکستان مبارزه می کنم. هیچ کس نباید در مورد وعده من برای مقابه با تهدید تروریسم به خود تردیدی راه دهد. تعهد من ملی است و تعهد من شخصی است.
حمله دهشتبار هفته گذشته به هتل ماریوت در اسلام آباد مثالی دیگر از تهدید بی حساب علیه تمدن است. بربرها با اجرا این حمله در ماه مبارک رمضان ۶۰ نفر را کشته و صدها نفر را زخمی کردند. این حادثه در واقع ۱۱ سپتامبر ما بود. این حادثه بار دیگر نشان داد که پاکستان قربانی بزرگ جنگ علیه تروریسم است. ما در افغانستان بیش از ۳۷ کشوری که در این کشور نیرو دارند، سرباز از دست داده ایم. ما شاهد کشته شدن فرزندان و زنانمان در انفجارها هستیم. ما به سخنرانی در مورد تروریسم نیاز نداریم. ما در مورد تروریسم نخوانده‌ایم و یا آن را در اخبار عصرگاهی ندیده‌ایم. ما همه هر روز با آن زندگی کرده‌ایم.
جنگ تروریسم جنگ پاکستان است. ما به این نتیجه رسیده ایم که آینده‌مان توسط کسانی که برای دستیابی به مقاصد سیاسی خود به روح و قوانین اسلام بی حرمتی می کنند، دیکته نخواهد شد. ما شاید هدف تروریسم بین‌الملل باشیم، اما هرگز تسلیم آن نخواهیم شد. ما در مناطق قبایلی و شهرهایمان با تهدید تروریسم در حال مقابله هستیم.
سربازان در جبهه جنگ علیه طالبان و القاعده صف آرایی می شوند. ماه گذشته نیروهای ما ۶۰۰ تن از جنگجویان دشمن را کشتند. اما نمی توان فقط با ابزارهای نظامی به جنگ تروریسم رفت. مبارزه با تروریسم مستلزم اراده سیاسی، بسیج عمومی، و راهبردی اجتماعی اقتصادی است که بتواند قلب و روح مردم را با خود همراه سازد. برای دستیابی به این هدف به حمایت جهان توسعه یافته نیازمند هستیم تا نه تنها در جنگ علیه تروریسم بلکه برای ریشه‌کنی انگیزه هایش که در فقر نهفته‌اند، یاری دهد.
جنگ علیه تروریسم تنها با اسحله و بمب ممکن نیست. این جنگ باید چندجانبه باشد. میدان جنگ باید علاوه بر نظامی، اقتصادی و اجتماعی نیز باشد. ما زمانی پیروز خواهیم شد که مردم علیه تعصب گرایی بسیج شوند. ما مجبور هستیم برای بسیج کردن مردم، فرصت و امید برای آینده به آنها بدهیم. ما به اشتغال نیاز داریم. فرزندان اشتغال یافتگان نیاز به تحصیل دارند. باید غذا داشته باشند و سوخت مورد نیازشان تامین شود. ما باید به آنان نشان دهیم که دموکراسی اجرا می شود و دولت دموکراتیک می تواند زندگی روزمره آنان را ارتقا بخشد. موفقیت های ما در زمینه امنیت و منافع ملی جهان را نیز کامیاب خواهد کرد.
پاکستانی که از نظر اقتصادی وضعیت مطلوبی داشته باشد، پاکستان امنی خواهد بود و یک پاکستان امن بزرگترین سرمایه در جنگ جهانی علیه ترویسم است. پاکستانی که از نظر اقتصادی وضعیت مطلوبی دارد، مانند این است که اکسیژن را از تروریست‌ها ستانده باشد. عدالت اقتصادی و دموکراسی سیاسی بدترین کابوس ها برای تروریست‌ها هستند.
ما باید متحد و دست در دست هم در این نبرد بجنگیم. اما همان‌طور که اجازه نخواهیم داد خاکمان توسط تروریسم برای تهاجم علیه مردم و همسایگانمان مورد استفاده قرار گیرد، نمی توانیم اجازه دهیم که حاکمیت کشورمان توسط کشورهای دوست نقض شود. حملاتی که حاکمیت ما را نقض کنند، در خدمت افزایش قدرت نیروهایی قرار می گیرند که ما در حال مقابله با آنها هستیم.
من رئیس جمهور دموکرات یک کشور دموکرات هستم که با کسب دو سوم رای دهندگان انتخاب شدم و قصد دارم کشورم را به مدلی در منطقه تبدیل کرده و دموکراسی میانه روانه، صلح طلب، مدرن و پویا، متعهد به عدالت اقتصادی و اجتماعی ایجاد کنم. مردم پاکستان از جمله همسرم برای رسیدن به چنین لحظه ای کشته شدند. نمی‌خواهم این فرصت را بر باد دهم.
تروریسم زندگی بی نظیر را گرفت. اما تروریست نمی تواند رویای همسرم را نابود کند.

مترجم : حسن بنانج

منبع : دیپلماسی ایرانی