تصویر معلمان خودمان را می‌خواهیم

معلمی از جمله مشاغلی است که همیشه دستمایه داستان‌پردازی فیلمنامه‌نویسان در حوزه آثار داستانی تلویزیون بوده است، اگرچه بارها و بارها در گذر تماشای یک سریال یا فیلم تلویزیونی (صرفنظر از تولیدات سینما) به تماشای زندگی خصوصی و اجتماعی معلمان و بالاخص رابطه معلم‌ها با شاگردهایشان و همین‌طور به عکس نشسته‌ایم، اما وقتی می‌خواهیم از آثار موفق تلویزیونی که به این قشر فرهنگی ـ اجتماعی پرداخته‌اند، یاد کنیم حتی با گشاده‌دستی هم نمی‌توانیم به بیش از تعداد انگشتان یک دست نمونه بیاوریم.
همگی از «بچه‌های مدرسه همت» رضا میرکریمی یاد می‌کنیم و «دبیرستان خضرا» اکبر خواجویی و بعد اگر بیشتر به ذهنمان فشار آوریم، به یاد «مدرسه مادربزرگ‌ها» می‌افتیم و... بعد از این ذهنمان می‌رود به سراغ تولیدات خارجی که از معلمان غربی نشانمان داده‌اند مهم‌ترینش «قصه‌های جزیره» و همین سریال «معلم» که اخیراً دوباره از تلویزیون در حال پخش است. در گزارش پیش‌رو به مناسبت هفته معلم به سراغ تنی چند از بازیگران و کارگردان‌ها و همچنین یک منتقد فیلمنامه‌نویس رفته‌ایم تا کم و کیف تصویری که از معلم‌های وطنی در تولیدات داستانی تلویزیون نشانمان می‌دهند را مورد بررسی قرار دهیم.
● ضعف شخصیت‌پردازی در نقش معلم
وقتی می‌گوییم معلمی شغل انبیاست یعنی اینکه می‌خواهیم جایگاه والای آن را گوشزد کنیم این درحالی است که همواره تلویزیون ما از این قشر با دلسوزی و امکانات رفاهی کمی یاد می کند. ناگفته نماند در حوزه نمایشی کمتر به این شخصیت پرداخته شده است».
▪ جهانگیر الماسی ضمن اظهار این نکته با ارزیابی کلی از آنچه تلویزیون از معلم نشان می‌دهد، گفت: «تلویزیون در نشان دادن زندگی، حرفه، خلق و خوی و منش قشر معلم به‌طور نسبی موفق بوده است به شخصه خیلی با وجه نمایش تصویر واقعی از ماجرا موافق نیستم یعنی اینکه فقط بخواهیم زندگی و نیاز نامکفی معلم را نشان دهیم چون گاه به رخ کشیدن این کاستی‌ها، ناکامی‌ها و مشکلات باعث می‌شود که به عنوان یک اصل مورد پذیرش همگان واقع شود. گاه از طریق نمایش الگو می‌سازیم درحالی که باید دید هدف چیست باید در پی اهداف محترم‌تری بود».
بازیگر نقش معلم در فیلم «پشت پرده مه» در ادامه اظهار داشت: «باید حضور معلم در یک اثر تصویری به‌گونه‌ای نشان داده شود که اگر می‌خواهیم مشکلات زندگی یک معلم را هم نشان دهیم، با دیدن آن اثر نهادهای مسوول ترغیب شوند که برای این قشر فرهنگی بیشتر هزینه کنند هدف به رخ کشیدن معلم شهری به روستایی نیست. باید در پی تولید آثاری باشیم که به سیستم تربیتی و آموزشی‌مان نظر داشته باشد».
▪ الهام پاوه‌نژاد
بازیگر نقش معلم در سریال «مدرسه مادربزرگ‌ها» برنامه‌سازی تلویزیون را در نشان دادن شخصیت معلم محدود ارزیابی می‌کند، او معتقد است: «تولیدات تصویری این‌گونه نیست که به‌طور سفارشی و مختص به یک تیپ اجتماعی ساخته شود، به‌نظر من اگر توجه بیشتری در این زمینه صورت بگیرد و مجموعه‌هایی ساخته شود مثلاً با هدف اینکه به آموزش و پرورش کمک بیشتری شود و... مطمئناً بازتاب دیده شدن این قبیل آثار تاثیر قابل توجه‌ای خواهد داشت».
اکبر خواجویی کارگردان مجموعه پربیننده «دبیرستان خضرا» تلویزیون را در پرداختن به شخصیت و شغل معلم منفعل نمی‌داند. او می‌گوید: «شاید به‌نظر برسد که تلویزیون به آن اندازه که باید و شاید به شغل و شخصیت معلمی نپرداخته است ولی این را هم باید در نظر گرفت که بیشترین شغلی که در مجموعه‌های تلویزیونی به تصویرکشیده شده، همین شغل معلمی است».
▪ محمدتقی فهیم منتقد سینما و تلویزیون در این‌باره می‌گوید: «تلویزیون برای چه تعداد از مشاغلی که جزو لایه‌های اجتماعی فرهیخته جامعه هستند اثری شایسته و منطبق با منزلت فردی و شغلی آنها تولید کرده است؟ برخلاف شعارهایی که می‌دهیم عملاً در حیطه درام و شخصیت‌پردازی چندان آثار قابل توجه‌ای در نشان دادن این حرفه نداشته‌ایم.
این درحالی است که معلمی یکی از مشاغل مهم جامعه است پیشه‌ای که حاصل آن انسان‌سازی و شخصیت‌سازی در حوزه‌های فعال جامعه و در بخش‌های سیاسی، اقتصاد و فرهنگی است. شخصیت معلم یک فعل دراماتیک دارد و در سینمای دنیا آثار برجسته‌‌ای با محوریت او ساخته شده است.
اما سینما و تلویزیون ما هنوز نتوانسته شخصیت معلم را به طور ماندگار به تصویر بکشد. تصویری که امروز بتوانیم به عنوان مثال و الگو در عرصه هنر نمایشی برایمان قابل ارجاع باشد. ضعف اساسی در این است که اگر شغلی انتخاب کنیم و اثری تلویزیونی از آن بسازیم به نظر می‌آید که می‌بایستی تأثیر فرهنگی تاریخساز آن حرفه را در معرض نمایش بگذاریم. این درحالی است که وقتی هنرمندی می‌خواهد این شخصیت را به تصویر بکشد با توجه به چارچوبی که برای این شغل قائل هستیم و از طرفی عدم شناخت کافی در ارتباط با دانش‌آموزان، حاصل کارش در عین اینکه کم عمق است ولی به عنوان یک الگو در عمق ذهن مخاطب باقی می‌ماند.
▪ نگین صدق‌گویا با اشاره به ضعیف بودن بخش شخصیت‌پردازی در فیلمنامه‌های تلویزیونی می‌گوید: «من تصویری به یادماندنی از معلم که شخصیت‌‍‌پردازی خوبی داشته باشد را به خاطر ندارم».
صدق‌گویا که در فیلم «تیک تاک» محمد علی طالبی و مجموعه تلویزیونی «شن‌های کف رودخانه» سید یوسف مهدوی نقش معلم را تجربه کرده است. چگونگی برقراری ارتباط معلم و دانش‌آموز را یکی از وجوه مهم در تربیت و آموزش می‌داند. او معتقد است: «این موضوع می‌تواند دستمایه به تصویر کشیدن شغل معلمی شود، نشان دادن این ارتباط تاثیر شایانی روی دانش‌آموزان و معلمین می‌گذارد».
این بازیگر امیدوار است آثاری دیدنی و به یادماندنی از این قشر ساخته شود.
▪ مهرداد خوشبخت که فیلم تلویزیونی «آوای زمین» را با بازی حسین یاری درباره زندگی معلمی جانباز ساخته است از چگونگی نشان دادن این شخصیت و پرداخت به آن عنوان کرد: «در مجموع تلویزیون آثار شاخصی در پرداخت به این شخصیت ندارد. چون به نظر می‌رسد فیلمنامه‌های زیادی هم در این باره نوشته نشده است. فیلم تلویزیونی «آوای زمین» نوشته فریدون حسن‌پور بود که با بازنویسی که انجام دادم فیلمنامه با تغییرات زیادی روبه‌رو شد، در اصل آن فیلمنامه‌ برای کودک نوشته شده بود که با تغییر پیش آمده، «آوای زمین» برای مخاطب بزرگسال ساخته شد. به نظر من نداشتن فیلمنامه ایده‌آل باعث می‌شود آثار کمتری در خصوص پرداختن به این شخصیت‌های فرهیخته جامعه تولید شود».
▪ مسعود بهبهانی‌نیا
از نویسندگان پر کار و موفق مجموعه‌های تلویزیونی، تلویزیون و سینما را در نشان دادن شخصیت معلم در قالب سریال و تله فیلم چندان موفق نمی‌داند.
وی در این باره می‌گوید: «با توجه به اینکه شخصیت معلم نقش و تاثیر بسزایی در تربیت بچه‌ها دارد، تلویزیون تا به امروز اثری در خور توجه در این زمینه نداشته است و کمتر به این شخصیت که وجهه‌های مختلفی از آن را می‌توان به تصویر کشید، پرداخته شده است. جای دارد فیلم‌ها، سریال‌ها و برنامه‌های متنوعی برای نشان دادن این قشر بسازیم تا شاهد تاثیرگذاری مثبتی روی افراد جامعه در این حوزه آموزشی باشیم».
▪ مهدی باقربیگی
بازیگر مجموعه به یادماندنی «قصه‌های مجید» که از نزدیک مزه ارتباط شاگرد و معلم را در این اثر داستانی چشیده است، می‌گوید:
«متاسفانه تلویزیون و سینمای ما کمتر به این شخصیت اشاره کرده‌اند. آثاری هم که تولید شده در سطحی نبوده که برای بچه‌ها جنبه فرهنگ‌سازی داشته باشد. به این معنی که قداست واقعی معلم‌ها را نشان بدهد و طوری تاثیر بگذارد که همه بچه‌ها سرکلاس به حرف معلم گوش جان بسپارند. در این حوزه آثار سطحی و جزیی تولید شده است که در حد و اندازه این شخصیت اجتماعی – فرهنگی نیست.
▪ شیرین بینا که تا به حال در مجموعه‌هایی چون «پرونده مجهول» جمال شورجه «ماه شب چهاردهم» محمد علی طالبی و «کمک کن» قاسم جعفری ابعاد مختلفی از زندگی یک معلم را به تصویر کشیده است در بررسی وظیفه رسانه تلویزیون نسبت به نشان دادن وضعیت معلمان و مدارس این چنین می‌گوید: «مسوولان آموزش و پرورش مسلماً برای هر چه بهتر کردن سطح آموزشی، تحقیقات وسیعی انجام داده‌اند. اما به نظر می‌رسد هنوز کشور ما از جهت آموزشی همان شیوه سنتی را دنبال می‌کند. یکی از وظایف رسانه ملی همکاری لازم و کافی با آموزش و پرورش است. ما باید بتوانیم سیاستی را برای تلویزیون اتخاد کنیم که راهگشای مسائل آموزشیمان باشد و یکی از این راه‌ها ساخت مجموعه‌ها و برنامه‌هایی است که تاثیرگذاری فراوانی بر مردم دارد. در حال حاضر می‌بینم در مدارس ما زنگ‌های تفریح موسیقی‌های مجاز پخش می‌شود به نظر می‌رسد که دانش‌آموزان ما دچار افسردگی شده‌اند، باز هم در این مورد تلویزیون و هنرمندان می‌توانند نسبت به پیشگیری از مسائل بحران برانگیز تاثیرگذار باشند».
● تصویری به یادماندنی از معلم
▪ شیرین بینا مجموعه داستانی «دبیرستان خضرا» با بازی آزیتا حاجیان را یکی از مجموعه‌های به یادماندنی از مدرسه و معلم می‌داند، وی همچنین با اشاره به فیلم و سریال‌های خارجی که تاکنون با موضوع معلم از تلویزیون پخش شده است، اظهار داشت: «به نظر می‌رسد آثار خارجی نه‌تنها بیشتر به این شخصیت پرداخته‌اند که در نشان دادن تصویر واقعی از معلم موفق‌تر بوده‌اند.»
▪ به اعتقاد محمدتقی فهیم تصویر خوب و به یادماندنی از معلم در تلویزیون ما دیده نمی‌شود چون فیلمنامه‌نویس‌ها به معلم‌ها با نگاهی پاستوریزه و مهربانانه پرداخته‌اند و اغلب مشکلات مالی آنها و اینکه باید در سه شیفت مشغول کار باشند، مورد توجه فیلمساز بوده است. البته ناگفته نماند که مجموعه تلویزیونی بچه‌های مدرسه همت به کارگردانی رضا میرکریمی اثر خوب و قابل تاملی در میان مجموعه‌هایی که تا به امروز درباره معلم ساخته شده است، به شمار می‌آید. این مجموعه تلفیق خوبی از آموزش و جنگ را با هم داشت و به طور ژرف و عمیق به این مقوله پرداخته بود.
البته به یک چنین آثار شاخصی نباید بسنده کرد، حرفه معلمی به لحاظ وجه دراماتیکی، شاخه‌های بسیاری برای به تصویر کشیدن دارد. نمونه‌اش مبارزه با بی‌سوادی و تلاش بی‌وقفه معلمان که نتیجه مثبتی به همراه داشت. تلویزیون می‌تواند در قالب یک اثر ماندگار تاثیرگذاری این قشر را در جامعه به نحو چشمگیری به تصویر بکشد.
▪ مهدی باقربیگی، قصه‌های مجید را به یادماندنی‌ترین اثر داستانی می‌داند که تلویزیون درباره معلم ساخته است. در این سریال هم معلم خوب داشتیم و هم معلمی که شاگردش را درک نمی‌کرد. اگر یادتان باشد تحت تاثیر معلم بود که مجید خودش را شاعر و دانشمند می‌دانست و دوست داشت ترقی کند. مجید معلم‌هایی هم داشت ذوقش را کور می‌کردند، به نظر من از این منظر سریال آقای پوراحمد بسیار قابل تامل بود.
▪ نگین صدق‌گویا نیز با اشاره به تصاویر ماندگاری که از معلم مجموعه‌های داستانی سیما در ذهنش نقش بسته‌ است، می‌گوید: با توجه به اینکه در سال‌های اخیر تله‌فیلم‌ یا مجموعه درباره این قشر فرهنگی ساخته نشده است، باید به تولیدات سال‌های دور اشاره کنیم. از جمله مدرسه مادربزرگ‌ها با بازی الهام پاوه‌نژاد، که مایه‌هایی از طنز در آن دیده می‌شد. البته پیش از آن «دبیرستان خضرا» با بازی آزیتا حاجیان تصویر به یادماندنی‌تری را از یک معلم در ذهنمان به جای گذاشت.
▪ کارگردان سریال پرطرفدار «دبیرستان خضرا» نیز در ارزیابی کم و کیف روندتولید مجموعه خود اینچنین می‌گوید: «مطمئنا اگر سریال «دبیرستان خضرا» با مشکلات صدا و دوبله برخورد نمی‌کرد یکی از شاخص‌ترین تولیدات سیما با موضوع معلم محسوب می‌شد همچنان که در آن مقطع زمانی خیل بینندگان تلویزیون را با خود همراه کرده بود و نشان دادن رابطه معلم و شاگرد یکی از موضوعاتی است که همیشه در آن جذابیت وجود دارد. »
خواجویی در ادامه افزود: به واقع خانم حاجیان یکی از بهترین بازی‌هایش را در این مجموعه به تصویر کشید و در میان مجموعه‌های تلویزیونی، تصویری به جا ماندنی از خود باقی گذاشت.
بازیگر نقش معلم در مجموعه داستانی مدرسه مادربزرگ‌ها نیز در وهله اول به این اثر امتیاز می‌دهد. وی می‌گوید: «مدرسه مادربزرگ‌ها» با توجه به جنبه طنز گونه‌اش همیشه برایمان به یادماندنی خواهد بود، هر چند که مجموعه تلویزیونی «دبیرستان خضرا» ساخته اکبر خواجویی را نیز نمی‌شود نادیده گرفت. این مجموعه به دلیل اینکه به خوبی به مشکلات نوجوانان پرداخته بود، در زمان پخش میان بیننده‌ها بسیار سر و صدا به پا کرد.
▪ مهرداد خوشبخت نیز به «دبیرستان خضرا» رای می‌دهد. از این جهت که این سریال پرداختی عالی نسبت به مشکلات نوجوان‌ها داشت و از بازی عالی آزیتا حاجیان بهره برده بود.
خوشبخت، «مدرسه مادربزرگ‌ها» با بازی الهام پاوه‌نژاد را نیز اثری ماندگار و تاثیرگذار برشمرد اما بهبهانی‌نیا «بچه‌های مدرسه همت» را یکی از به‌یادماندنی‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی از معلم و مدرسه دانست: «بازی خوب و تاثیرگذار مهران رجبی و بازی گرفتن از نابازیگران و نوجوان‌های داستان، «بچه‌های مدرسه همت» را به اثری موفق و شاخص تبدیل کرد. در این مجموعه میرکریمی خیلی عالی توانست آن صمیمیتی که ما از رفتار معلمان انتظار داریم را به تصویر بکشد».
● می‌خواهم معلمی باشم که ...
در ادامه این گزارش از مصاحبه شونده‌ها پرسیده شد که اگر قرار باشد نقش معلم را ایفا کنید، دوست دارید آن معلم واجد چه ویژگی‌هایی باشد.
▪ نگین صدق‌گویا تصویر معلمی را دوست دارد که شخصیت‌پردازی خوبی از آن شده باشد و ارتباط او با دیگر شخصیت‌های داستان به‌گونه‌ای باشد که در روند قصه جذاب‌تر به‌نظر برسد.
▪ بهبهانی‌نیا با اشاره به اینکه برای به تصویر کشیدن این نقش کمتر به سراغ مسائل خاص زندگی آنها رفته‌ایم و به تعبیری پشت صحنه این شخصیت‌ها کمتر به تصویر کشیده شده است، می‌گوید: «فقط می‌گوییم معلمی شغل انبیاست و در جامعه نقش تربیتی برعهده دارند و ... متاسفانه کمتر به سمت اینکه معلمان با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند رفته‌ایم. مشکلاتی که معلم‌ها برای آموزش دادن دارند و ... خوب است که با محوریت چنین موضوعاتی مجموعه‌های داستانی ساخته شوند.
▪ مهرداد خوشبخت هم می‌گوید: «دوست دارم اثری بسازم که بیشتر به مشکلات شخصی معلم در زندگی‌اش بپردازد چون به‌واقع این‌طور شده است که معلمان در عین اینکه مشکلات شاگردهایشان را حل می‌کنند، نمی‌توانند مشکل فرزند خود را حل کنند و در نهایت مشکل بچه‌ آنها را معلم دیگری باید حل کند».
▪ به اعتقاد الهام پاوه‌نژاد نمی‌شود برای به تصویر کشیدن هر قشری و صنفی نگاه مطلقی به آن داشت و فقط خوبی‌های آن را به تصویر کشید. وی که سابقه خدمت در آموزش و پرورش را دارد، اینگونه می‌گوید: «اگر قرار باشد بار دیگر نقش معلم را بازی کنم دوست دارم تمام وجوه زندگی حرفه‌ای‌اش را به تصویر بکشم. البته تا حدودی این کار از فرهنگ جامعه ما به دور است چون اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید به برخورد و رفتار ناپسند برخی معلم‌ها اشاره شود و این خود موجب اعتراض معلم‌ها می‌شود. با توجه به اینکه تجربه تدریس در سال‌های ۷۰ تا ۸۰ را دارم، خیلی مایل هستم ارتباط معلم و دانش‌آموز را در اثری نشان دهم چون این ارتباط باعث ارتقای هرچه بیشتر وضعیت معلم‌ها هم می‌شود».
بازیگری در قصه‌های مجید باید نقش شاگرد را بازی می‌کرد، امروز در سنین جوانی خیلی مایل است که در نقش معلمی روستایی بازی کند: «با بازی در نقش معلمان روستا، صفا، صمیمیت و ارتباط عاطفی معلم و دانش‌آموز را بهتر می‌توان نشان داد. در شهر کمتر این رابطه به وجود می‌آید. شاید به این دلیل باشد که شلوغی، تفریح، سرگرمی و امکانات دانش‌آموزان شهری بیشتر است. در روستا امکانات کمتری وجود دارد و معمولاً وقتی عضوی از خانواده، پدر یا مادر از دانش‌ بیشتری برخوردار باشد، ارتباط و اعتماد بیشتری بین دانش‌آموز و معلم در زندگی به‌وجود می‌آید.
▪ اما شیرین بینا برای بازی در نقش معلم، شهری یا روستایی بودن کاراکتر برایش تفاوتی ندارد. او به دنبال نقشی است که حقیقی جلوه کند و برای مخاطب باورپذیر باشد.
نگین صدق‌گویا از دوران ابتدایی‌اش یاد می‌کند و احساسی که نسبت به معلمش داشته است: «معلم کلاس اول برایم مثل مادرم بود، وقتی به کلاس‌های بالاتر مقطع ابتدایی رفتم، نگاه دیگری داشتم، یادم است اگر معلم شاگردی را با خط‌کش تنبیه می‌کرد، با اینکه شاگرد زرنگ کلاس بودم، از سر دلسوزی به گریه می‌افتادم و ... در مقطع دبیرستان، معلم ریاضی‌مان خانم داورپناه را به خاطر دارم که خیلی برایمان زحمت کشید. به همت معلم، کلاس‌های فوق‌العاده جبر و هندسه برگزار می‌شد تا شاگردها نمره بیاورند».
▪ شیرین بینا یکی از خاطره‌های به‌یادماندنی‌اش به کلاس پنجم ابتدایی برمی‌گردد: «خانم صادقی، خدا رحمتش کند، معلم کلاس پنجم‌مان بود. یادم می‌آید امتحان داشتم و من هم جزو بچه‌هایی بودم که آن روز نوبت من بود برای جواب‌دادن به سوالات زیر میز بروم. به‌خاطر اینکه آن روز اصلا درس نخوانده بودم، کتابم را باز کردم و شروع کردم به جواب‌دادن سوال‌ها که ناگهان خانم صادقی صدایم زد و گفت: «شیرین‌جان بسه دیگه، همه سوال‌ها را جواب دادی، حالا بیا بالا تا نمره‌ات را بدهم و...»
▪ مهرداد خوشبخت که سال‌های اولیه مدرسه‌اش را در آبادان گذرانده است، به‌جهت وضعیت بحرانی این شهر در سال‌های جنگ و مهاجرت‌های متعدد خانواده‌اش به شهرهای دیگر، اگرچه معلم‌های زیادی را در سال‌های تحصیلی خود دیده است، ولی ذهنش یاری نکرد که نام آنها را به خاطر آورد یا خاطره‌ای برایمان داشته باشد.
▪ الهام پاوه‌نژاد، تنها بازیگر جوان «مدرسه مادربزرگ‌ها» قبل از اینکه از دوران مدرسه‌اش یاد کند، بیشتر تمایل دارد از خاطره بازی در مجموعه تلویزیونی «مدرسه مادربزرگ‌ها» برایمان بگوید؛ «تنها بازیگر جوان مجموعه بودم. به همراه پیشکسوتان زیادی که حضور داشتند و این باعث یک رقابت شیرین و جذاب شده بود که حتی این رابطه به پشت صحنه هم رسیده بود، چون معتقد به احترام به پیشکسوت هستم، فضای خوبی بین ما حاکم شد، آنقدر که حتی روند ساخت مجموعه هم تاثیر خوبی داشت.
▪ اما در کنار این دوران رؤیایی، دبیرستانم را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم و خانم وکیلیان که دبیر زیست‌شناسی و زمین‌شناسی‌ام بود، همچنین خانم مظفریان که برایمان شیمی تدریس می‌کرد.
▪ مهدی باقربیگی نیز ابتدا از خاطرات خوش معلمان سریال «قصه‌های مجید» می‌گوید: «در قصه‌های مجید دو تا معلم داشتیم؛ ریاضی و ورزش که تقابل خوبی ایجاد کرده بودند. با بازیگر نقش معلم ریاضی که شغل واقعی ایشان معلمی بود، هنوز هم سلام‌وعلیک داریم و هرکجا که همدیگر را ببینیم، یاد آن روزها را بخیر می‌کنیم و... اما فارغ از بحث این سریال، هنوز هم جویای احوال معلم‌هایم می‌شوم. همیشه چهره معلم‌هایم را به‌خوبی به یاد دارم، هرچند که سن و سال زیادی از آنها گذشته است».
باقربیگی در پایان خوانندگان را مهمان خاطره‌ای جالب از بازی‌اش در «قصه‌های مجید» کرد: یک روز صحنه‌ای داشتیم که باید ناظم مدرسه من را به‌خاطر انشای «مرده‌‌شور» فلک می‌کرد. قرار بود آقای جهانبخش سلطانی که نقش ناظم را داشت، تنبیهم کند. ایشان یک ترکه چوب دستش بود و برای گرفتن صحنه روی پای من زد، دائما آقای پوراحمد می‌گفت: نه، محکم‌تر و در نهایت گفتند یک بار محکم بزن و تمام شد. آقای سلطانی چنان با ترکه محکم به کف پای من زد که چوپ شکست. به‌قدری پایم درد گرفته بود که بعد از اتمام این سکانس، رفتم نمازخانه و گریه کردم. جای ضربه چوب سیاه شده بود. بنده‌خدا خود ایشان هم خیلی ناراحت شده و از من عذرخواهی کرد ولی من همچنان تو دلم به خودم بد و بیراه می‌گفتم.

زینت زارعی

منبع : روزنامه تهران امروز