یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا


نظم و فرهنگ مولفه های پیشرفت


نظم و فرهنگ مولفه های پیشرفت
ایران زمین مهد تمدن و پیشرفت و صنعت و تکنولوژی و جایگاه نخستین زیست انسان بر روی زمین بوده است. از دوران باستان تا به امروز شخصیت ها و انسان های والا یی از این سرزمین برخاسته اند که در تاریخ جهان درخشیده اند. نخستین آیین یکتاپرستی در جهان توسط آشو زرتشت، در ۱۴ هزار سال پیش، در این سرزمین، جهان را به راه راست رهنمون شده، نخستین علوم پزشکی و ستاره شناسی، توسط زرتشت، جهان را با نور علم و دانش منور کرده و نخستین صنعت و تمدن و تکنولوژی و الکتریسیته در این کشور به وجود آمده و سراسر تاریخ ایران، انباشته از افتخاراتی است که همه جهانیان را با نور دین و معنویات و علم و تکنولوژی، آشنا ساخته است.
متاسفانه پس از یورش بیگانگان، برخی از بیگانه پرستان، تاریخ ایران زمین را وارونه جلوه داده و افسانه ها و دروغ های بزرگی را وارد تاریخ ایران کرده اند. به گونه ای که سومرهای آریایی را سامی، خط و نویسه کنونی ایرانی را عربی، تمدن و فلسفه ایرانی را یونانی، حکمت و فلسفه کنونی را از عرب و پیدایش خط و نویسه را که از آن ایرانیان بوده ، به کسان دیگری ربط داده اند و علما به تحریف تاریخ ایران و اقوام متمدن متعدد آن پرداخته اند.
سلسله دروغینی به نام سلسله سلوکیه را به زور وارد تاریخ ایران کرده اند و هزاران تحریف دیگر توسط تاریخ نگاران دروغ نویس بیگانه و خودی، که چهره مقدس ایران زمین، پادشاهان و حکام کشورمان به ویژه شاهنشاهان قدرتمند و با کفایت سلسله های هخامنشیان و صفویان این سرزمین زیبا و مستعد را به گونه ای دیگر جلوه داده اند.
با تمام این ها، هر روز گوشه ای از افتخارات ملی ایرانیان در گوشه و کنار جهان از پشتابرها نمایان می شود و جوانان این مرز و بوم نیز، هویت ملی، آزادیخواهانه و مقدس خود را باز می یابند.
ما ایرانیان با آن همه مدنیت درخشان و تاریخ افتخارآمیز به زعم دوست و دشمن نتوانسته ایم به توسعه مطلوب دست یابیم و علی رغم برخورداری امیدوارکننده از ظرفیت فوق العاده انسانی و مالی از نابسامانی های عدیده در کشور در رنج و مضیقه هستیم. نخست وزیر سابق ژاپن در ملاقات هاشمی رفسنجانی ابراز کرده است: «ما در گوشه دنیا هستیم و توانسته ایم این قدر پیشرفت کنیم، اگر ما ایران را داشتیم به جایگاه های بسیار بالاتری می رسیدیم.» چرا این سرزمین عزیز، این کشور دوست داشتنی با آن همه مفاخر فرهنگی، مدنیت درخشان و با این همه استعدادهای انسانی و طبیعی در ردیف ممالک و مناطق توسعه نیافته قرار گرفته؟
می گویند ایران با حدود بیست و سه هزار مرگ جاده ای در سال مقام اول جهانی تصادفات رانندگی را دارد. طی دو دهه گذشته شش میلیون هکتار از جمع هجده میلیون هکتار اراضی موجود جنگلی را از بین برده ایم; بیش از هزار میلیارد دلار کشور ایران به ممالک آمریکا، کانادا، ترکیه، امارات، بحرین و... رفته و آن کشورها را آباد کرده است; ما همچنان در فرار مغزها و سرمایه ها و در واردات برنج و روغن و پس مانده های محصولات کشاورزی دیگر همچون موز و آناناس و... رتبه اول در دنیا را داریم; از منظر تولید و درآمد ملی و همچنین سهم دانایی و خلق ثروت ملی در رده های بسیار پایین دنیا قرار گرفته ایم (سهم دانایی میانگین جهانی ۵۶ اما در ایران ۳۴ است).
در حالی که دیگران در علم و تکنولوژی و پیشرفت اقتصادی و توسعه با سرعت تصاعدی و باورنکردنی به جلو می روند. با این همه پشتوانه تاریخی و ثروت هنگفت ناشی از صادرات نفت روز به روز ناتوان تر می شویم. بیش از ۵ میلیون کودک ایرانی از سو»تغذیه رنج می برند. نزدیک به بیست و چهار میلیون ایرانی در زیر خط فقر به سر می برند.
پایین بودن درآمد سرانه هر ایرانی بین هزار و پانصد تا دو هزار و سیصد دلا ر و تورم شدید جامعه دور باطل فقر را در کشور رقم زده و در این که بیکاری و فقر سایه خشن خود را بر سر اقتصاد ایران انداخته است تردیدی وجود ندارد.
اوقات فراغت بیش از ۷۳ درصد دختران کشور به بطالت می گذرد و ۶۰ درصد جوانان کشور مبتلا به افسردگی بوده و جامعه ایرانی به طور سرانه سالیانه یکی دو دقیقه بیشتر کتاب نمی خواند. سیاه نشان دادن اوضاع و بزرگ نمایی کاستی ها از من نوعی برازنده نیست لیکن با حاشا کردن مشکلا ت و نارسایی ها اگر قرار بود کشور آباد و توانمند شود حالا یک کشور پیشرفته داشتیم. ما ایرانیان معمولا از شدت غرورمان دوست نداریم خیلی از مسائل را حتی با خودمان در میان بگذاریم. بسیاری از هموطنان ما علا قه چندانی به روبه رو شدن با حقایقی که به هر دلیلی مطابق میل و سلیقه مان نباشد ندارند و در بهترین حالت با سکوت به آسانی از کنار آن می گذرند.
علت این که ما ایرانیان با آن همه گذشته های درخشان تاریخی نتوانسته ایم شانه به شانه و همرکاب با ملت های نوخاسته جلو برویم و همچنان که دارای صفات و مذاهب معنوی و درونی تمدن هستیم از نعمات مادی و ظاهری آن نیز برخوردار باشیم معایب اخلا قی و موانع فرهنگی ما بوده است و امروز هم اگر بخواهیم آرزوی قلبی خود را عملی سازیم و در طریق ترقی و تعالی و توسعه و رفاه قدم های موثر برداریم قبل از همه چیز باید به دفع و رفع این موانع بپردازیم.
علی رغم این که ما ایرانیان مردمی با استعداد، متمدن، خونگرم، خداجوی و با عاطفه هستیم و به شجاعت و دیانت و از خودگذشتگی در دنیا معروف هستیم اما همانند غالب ملل دنیا خلقیاتمان از خوبی ها و بدی ها، زیبایی ها و زشتی ها تدوین و ترکیب یافته است.
گمان نمی کنم در دنیا کمتر جامعه ای به اندازه ما ایرانی ها از پیچیدگی های اجتماعی در رنج بسر برده و در اثر سو» مدیریت ها و تصمیم گیری های غلط دچار تنگنا و مصایب باشد و همچنین پول و پارتی، به هر دلیل بالا ترین کارایی را داشته باشد.
چو تو خود کنی اختر خویش را بد
مدار از فلک چشم نیک اختری را
من نمی دانم این چه داستانی است که گاه، بسیاری از این موانع فرهنگی و خلقیات مسئله دار خویش را هم به توطئه جهانی علیه خودمان نسبت می دهیم.
فرهنگ غنی و پویا یک بال توسعه و علم و تکنولوژی و استعداد مالی و انسانی بال دیگر توسعه است. فرهنگ یعنی نوسازی تلقی ها و دنیاسازی خلقیات و در نهایت با بروز کردن فرهنگ و تکامل و شجاعت اخلا قی می توان به نظم و انضباط نوین رسید. کشورهای ژاپن، چین، مالزی و ترکیه از نظر منابع بسیار فقیرتر از ما هستند اما با نظم و فرهنگ صحیح و سازمان بهتر به این مراحل پیشرفت رسیده اند.
ما ایرانیان باهوش خدا دادی مان و داشتن کشوری با امکانات یک قاره ااستحقاق بسیار فراتر از روزگار امروزمان داریم.
نویسنده : کمال الدین پیرموذن
منبع : روزنامه مردم سالاری


همچنین مشاهده کنید