شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

آنچه بر آموزش و پرورش در دولت نهم گذشت


آنچه بر آموزش و پرورش در دولت نهم گذشت
بررسی ها در کشورهای توسعه یافته نشان می دهد هر چه به نظام آموزشی توجه بیشتری شده است پروسه شکوفایی و توسعه از رشد و بالندگی بهتری برخوردار بوده است و نظام آموزشی نیز با تربیت نیروی انسانی توانمند و شایسته در مقابل خدمات شایان توجهی به کشور نموده است.
در کشور عزیزمان ایران جایگاه آموزش و پرورش در دولت های مختلف از جایگاه واقعی برخوردار نبوده و دائما دچار مسائل و مشکلات خاص خود بوده است.
در ایام تبلیغات انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد با طرح دیدگاه ها و نظرات جالبی در توجه به آموزش و پرورش توانست بخشی از فرهنگیان را به جانبداری از خود سوق دهد، ما در این نوشتار به دنبال ارائه آمار و ارقام نبوده و انشاالله در قسمت های بعد چنانچه ضرورتی پیش آید به این مهم نیز خواهیم پرداخت و فقط قصد داریم آنچه بر آموزش و پرورش گذشته را به رشته تحریر در آوریم.
در حالی که فرهنگیان طرفدار دولت نهم سرمست از اینکه رییس جمهور منتخبشان قول داده اند به نظام تعلیم و تربیت توجه جدی داشته باشند و منتظر اعلام وزیر پیشنهادی ایشان به مجلس شورای اسلامیبودند و علیرغم وجود هزاران نیروی توانمند مدیریتی و اجرایی و حتی سیاسی در درون آموزش و پرورش و اعلام شعار تشکیل کابینه ۷۰ میلیونی از سوی رییس محترم جمهور و شعارهای انتخاباتی ایشان در خصوص آموزش و پرورش بناگاه در لیست پیشنهادی به مجلس شورای اسلامیبرای تصدی بزرگترین دستگاه اجرایی کشور فردی معرفی گردید که فاقد سوابق مدیریتی، علمی و آموزشی در سطو ح کلان آموزش و پرورش بودند و چنانچه قدرت دفاع از برنامه های ننوشته خود را داشتند قطعا وزیر بودند ولی مشاهده ضعف در برنامه ها، ناتوانی در دفاع از آنان و فاقد سابقه بودن در مدیریت اجرایی و سیاست گذاری آموزش و پرورش باعث شد که اولین گزینه دکتر احمدی نژاد نتواند از مجلس رای اعتماد کسب نماید و بجای آن رهسپار کتابخانه ملی شدند. این حرکت مجلس باعث شد که ریاست جمهور مجبور به انتخاب سرپرست شده و با انتخاب دکتر فانی جامعه فرهنگیان روح نشاط، تعالی و سر افرازی را در خود احساس می نمودند و امیدوار بودند برای اولین بار سکان آموزش و پرورش به دست یکی از صاحبان اصلی خود سپرده میشود، به طوری که مقالات متعدد در حمایت از صدرات ایشان در نشریات کاغذی و الکترونیکی منتشر شد ولی از آنجایی که به نظر می رسید بین شعارهای طرح شده و اهداف دولت نهم در آموزش و پرورش تفاوت فاحشی وجود دارد متاسفانه با معرفی نشدن ایشان به مجلس توفیق صدرات دکتر فانی نیز از فرهنگیان سلب و در عین ناباوری و غیر قابل قیاس با ایشان فردی گمنام و فاقد سوابق مدیریتی کلان در حوزه تعلیم و تربیت با سهم خواهی عده ای از مجلسیان به عنوان وزیر پس از سه ماه معرفی و با حمایت و تلاش حامیان خود توانست آرای لازم را کسب و بار دیگر یاس و ناامیدی بر فرهنگیان چیره گردد. جناب فرشیدی علیرغم تمامیوعده و وعیدهای ساختگی که در مجلس بیان داشت نه تنها نتوانست موفق گردد بلکه روز به روز شاهد اعتراضات گسترده فرهنگیان در سطح کشور بودیم و برای اولین بار در دوره صدارت ایشان برخوردهای شدید و تحقیر آمیزی با تشکل های صنفی فرهنگیان صورت گرفت و طیف وسیعی از اعضای کانون های صنفی با صدور آرای تخلفاتی محکوم وحتی تبعید شدند.
در شرایطی که مقام معظم رهبری با بیانات راهگشای خود تلاش مینمود موضوع تحول در نظام تعلیم و تربیت سر لوحه فعالیت های دولت قرار گیرد و در این زمینه روشنگری والایی نموده و سیاست ها را اعلام داشتند ناتوانی وزیر آموزش و پرورش در اداره وزارتخانه باعث شد رنجش دوباره مجلسیان فراهم گردد و بحث استیضاح ایشان طرح شود. موضوع در صحن علنی طرح و استیضاح انجام شد ولی از آنجایی که نمایندگان هم حزبی وزیر مذکور می دانستند که مقر حزبی خود را با رفتن ایشان از دست خواهند داد و از طرفی بر هیچ کس روشن نشد که چرا دکتر احمدی نژاد دوباره از ایشان دفاع کرد متاسفانه توانستند با حمایت طیفی از نمایندگان وابسته به خود و دفاع رییس جمهور مجددا ادامه فعالیت نمایند ولی از آنجایی که حقیقت هیچ گاه پنهان نخواهد ماند پس از چند ماه از کسب رای اعتماد و در حالیکه مغرور و سر مست از کسب اعتماد مجلس بود به دلایل نامعلوم توسط دکتر احمدی نژاد عزل و دوباره اضطراب، استرس و دلهره بر جامعه بزرگ فرهنگی کشور مستولی گشت. چهارمین انتخاب رییس دولت نهم جهت تصدی صدارت نظام تعلیم وتربیت کسی نبود جز جناب دکتر علی احمدی مشاور برنامه ریزی استراتژیک خود و رییس دانشگاه پیام نور که با توجه به قرابت فکری فوق العاده با دکتر احمدی نژاد انتظار میرفت در کوتاه مدت بتواند بخشی از مسائل و مشکلات صنفی و معیشتی فرهنگیان را سر و سامان داده و با کسب اعتماد از مجلس برنامه ریزی مناسبی جهت حل مسائل اساسی و تخصصی تعلیم و تربیت کشور منظور دارد. در گام نخست ایشان با برگزاری جلسات متعدد با وزرای سابق، کارشناسان و مدیران آموزش وپرورش تلاش کرد خلا» نا آشنایی با نظام آموزش عمومیکشور را از بین ببرد و انتظار میرفت پس از برگزاری این نشست ها با توجه به رشته تحصیلی، سوابق دانشگاهی، مدیریتی و پژوهشی بتوانند در قالب یک برنامه منسجم و مطابق با چشم انداز بیست ساله سکان هدایت نظام تعلیم و تربیت را از جاده خاکی به مسیر واقعی خود برگرداند ولی از آنجایی که بدنه مدیریتی حوزه ستادی لازم بود به برنامه های ایشان اعتقاد داشته باشند در اولین حرکت بحث اصلاح ساختار مطرح گردید و با بهره گیری نامناسب مشورتی ساختاری طراحی، تایید و ابلاغ گردید که تاکنون نتوانسته به اهداف خود دست یابد و در بسیار از موارد مسائل و مشکلاتی را ایجاد نماید . نگارنده معتقد است اصلاح ساختار و کوچک سازی دولت و توجه به برون سپاری فعالیت های زیادی از نظام تعلیم وتربیت از ضروریات فراموش شده میباشد ولی انتخاب شیوه و روش اجرایی آن از اصل موضوع آن هم در نظام تعلیم و تربیت ضروری تر بنظر می رسد و علیرغم تمامیجدیت که برای این مهم به کار گرفته شده ولی بدلیل عدم اهمال نظرات کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت با استیضاح وزیر می رود که این فعالیت نیز در نطفه ناقص بماند و با تنظیم دستورالعمل های غیرکارشناسی خواسته یا ناخواسته برنامه کلان اصلاح ساختار زیر سوال رفته و با جو سازی در درون و بیرون آموزش و پروش مجددا چهارمین انتخاب دکتر احمدی نژاد توسط مجلس هشتم به چالش کشیده شود تا فرهنگیان بدانند باید منتظر دره دیگری از سرپرستی و شاید فرد دیگری به عنوان وزیر در طول دوره چهارساله دولت نهم باشیم. اکنون که بیش از ۶۰ تن از نمایندگان مجلس طرح استیضاح را امضا نموده اند و نزدیکترین فرد به رییس جمهور باید به جای پرداختن به حل مشکلات فرهنگیان مجبور است از خود دفاع کند به نظر می رسد این استیضاح با هر هدفی که شکل میگیرد نه تنها نمی تواند کمکی به حل مشکلات آموزش و پرورش نماید بلکه دریای مشکلات فرهنگیان را به دریاهای مشکلات تبدیل خواهد کرد و عملا نظام تعلیم و تربیت در مدت باقیمانده از عمر دولت نهم تمام فرصت ها را از دست خواهد و از این محل شاهد ضرر فراوانی به فرهنگیان و آحاد مردم در آغاز سال تحصیلی آینده خواهیم بود. البته امید است وزیر محترم نیز با انعطاف بیشتر وتوجه به نظارت کارشناسی در حوزه های مختلف آموزش و پرورش به صورتی عمل نمایند تا هم منافع و مصالح نظام تعلیم وتربیت و هم نیازهای فرهنگیان و سایر مردم در آن دیده شود و بجای پرداختن به برنامه روزمره پیگیر برنامه های بنیادی و تحول گرا موردنظر مقام معظم رهبری در آموزش و پرورش باشند.
نویسنده : هوشنگ علیبازی
منبع : روزنامه مردم سالاری


همچنین مشاهده کنید