اگر می‌توانید بروید

امیررضا خادم نمایندهء تهران و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس است. البته قطعا می‌دانید که او یک کشتی‌گیر پرافتخار است و اگر حافظهء خوبی داشته باشید حتما او را به عنوان برندهء مدال برنز المپیک ۱۹۹۲ بارسلون که یکی از افتخاراتش است به یاد دارید.
این بار نه در مورد خرج و مخارج منزل بلکه با امیر خادم به عنوان یکی از نمایندگان مجلس و آگاه به وضع اقتصادی جامعه در مورد اقتصاد خانواده و مخصوصا جوانان گپ زدیم.
آقای خادم فرض کنید من جوان مقداری پول دارم و می‌خواهم در راهی سرمایه‌گذاری‌اش کنم. پیشنهاد شما چیست؟ طلا بخرم یا سهام یا خانه یا زمین و...
به نظر من یک جوان تا ۲۵۵۲۶ سالگی باید مشغول درس خواندن باشد و اصلا به سرمایه‌گذاری فکر نکند. جوانی هم که تا آن سن مشغول تحصیل است دیگر پولی برای سرمایه‌گذاری ندارد.
فکر کنید موقع درس خواندن کار هم کرده‌ام و توانسته‌ام پولی را پس‌انداز کنم.
با وضعیت فعلی خرید مسکن مطمئن‌ترین راه برای سرمایه‌گذاری است.
▪ اما پول من آن قدری نیست که بتوانم خانه بخرم آن وقت پیشنهاد شما چیست؟
ـ پیش خرید کنید یا با کسی شریک بشوید. یک خانهء کوچک‌تر و ارزان‌تر حتی خارج از تهران.
▪ شما موافق این هستید که چند نفر به طور مشترک با سرمایه‌شان کارگاهی را راه بیندازند؟
ـ معمولا نتیجه‌بخش نیست و بعد از ۳۳۴ ماه شراکت همه چیز خراب می‌شود و پول هم از دست می‌رود. این کارها افراد با تجربه می‌خواهد.
▪ به طور کلی برای وضعیت اقتصادی جوان‌ها چه توصیه‌ای دارید؟
ـ بهترین کاری که می‌توانند انجام بدهند این است که درس بخوانند. اگر هم برایشان موقعیت کار پیش آمد قبول کنند و قانع باشند. مثلا نگویید برای این کار باید ۶۰۰ هزار تومان حقوق بدهند و حالا که ۳۰۰ هزار تومان می‌دهند پس من هم نمی‌روم. ولی خیلی از جوان‌ها با این که درس خوانده‌اند نتوانسته‌اند کاری مناسب پیدا کنند.
بالاخره کاری برایشان پیدا می‌شود اما اگر دیدند واقعا کاری مناسب پیدا نمی‌کنند از کشور بروند.ولی جوانان سرمایه‌های کشور هستند و برای تحصیل‌شان هزینه شده است. بله، وقتی شرایط طوری است که اجازهء ورود جوان به سیستم کاری را نمی‌دهد و تمام راه‌ها بسته است دیگر کاری نمی‌شود کرد.
الان دیگر چیزی به نام استخدام وجود ندارد. کارمندهای ۶۰۰۷۰ ساله هنوز پشت میزهایشان نشسته‌اند و قصد بلند شدن ندارند و اجازهء ورود نیروی جدید و تازه نفس به سیستم را نمی‌دهند. جوان‌ها اگر احساس وابستگی شدید به خانواده‌شان نمی‌کنند به کشورهایی بروند که شرایط بهتری دارند. حتی اگر فرد تحصیلات بالایی هم نداشته باشد به عنوان نیروی کار از او استفاده می‌کنند و پول خوبی هم می‌دهند.
▪ برای کم شدن مخارج ازدواج که یکی از مهم‌ترین اتفاقات زندگی یک جوان است چه پیشنهادی دارید؟
ـ ۵۰ درصد هزینه‌های ازدواج که واقعا الکی است و به راحتی می‌شود از آن‌ها گذشت.
▪ ولی حداقل شروع یک زندگی داشتن یک خانه است.
ـ بله، ولی لازم نیست اول زندگی خانه بخرند بهتر است جایی را اجاره کنند.
جوانی که پول اجاره خانه ندارد چه کار کند؟
ـ کسی که پول اجاره خانه را هم ندارد باید بدون این که ازدواج کند از کشور برود.
▪ باز هم برود؟!
ـ بله، الان در اداره‌های ما یک نفر مدیر پنج قسمت است. سیستم مشکل دارد و به جوان‌ها میدان نمی‌دهد. جوان هم به جای این که بماند و عمر و جوانی‌اش را تلف کند و بخواهد با سیستم مقابله کند بهتر است برود جایی که قدرش را می‌دانند.
الان به خاطر همین مشکلات سن ازدواج بالا رفته است، آمار مرگ و میر در مردان بیش‌تر از زنان است و تعداد مردهای دو زنه یا چند زنه را افزایش داده است و تمام نسبت‌ها به هم خورده است.
▪ برای کم کردن فشار تورم بر خانواده‌ها چه توصیه‌ای دارید؟
ـ کاری نمی‌شود کرد. الان اکثریت خانواده‌ها با حداقل‌ها دارند زندگی می‌کنند. در هفته گاهی حتی یکبار هم گوشت نمی‌خورند. دیگر در چه صرفه‌جویی کنند. عده‌ای هم هزینه‌های زاید دارند و می‌توانند صرفه‌جویی کنند ولی این لغت برایشان گنگ است و اصلا نیازی به این کار ندارند. عده‌ای هم می‌خواهند بیش‌تر صرفه‌جویی کنند ولی نمی‌شود. همه چیز گران است و حداقلی زندگی می‌کنند.

آیدا عزتی

منبع : آرونا